กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 608

เอเลนทรุดตัวลง

เธอไม่เพียงสามารถเอาเงินคืนได้สองล้านเหรียญ แต่เธอยังทำกำไลหยกห้าล้านเหรียญแตกหักอีก นี่เป็นการสูญเสียที่แย่ที่สุด!

เธอหันมาจ้องเจียนน่าและตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “แก! แกไม่ได้บริจาคเงินใช่ไหม! คืนเงินฉัน! คืนเงินทั้งหมดให้ฉัน ไม่อย่างนั้นฉันจะฆ่าแก! ฉันจะเป็นไอบ้าที่ฆ่าแก!”

เจียนน่าคุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตกใจโอดครวญและอ้อนวอน “ฉันไม่มีเงิน ฉันยากจนมาก ฉันมีบัญชีออมทรัพย์เพียงหกหมื่น ฉันจะโอนทั้งหมดให้คุณถ้าคุณต้องการ…”

เอเลนตบหน้าเธออย่างโกรธจัดและคำราม “ฉันไม่เชื่อแก! เอายอดเงินให้ฉันดู! เร็วเข้า!”

“ฉันไม่มีเงินจริง ๆ ฉันมีรายได้สองพันต่อเดือน ฉันจะไม่เข้าร่วมกับลินดาเพื่อโกงไครหรอก ถ้าฉันรวย…”

จากนั้น เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เปิดแอพธนาคารบนมือถือ และให้เอเลนดูยอดเงิน มันมีเงินอยู่แค่เพียงหกหมื่นสามพันเหรียญเท่านั้น

เอเลนแทบเป็นลม

เธอจะไปทำอะไรได้กับเงินเพียงหกหมื่นสามพันเหรียญ!

เธอสูญเสียเงินมากกว่าจำนวนนั้นเป็นร้อยเท่า!

เอเลนหันมาจ้องชาร์ลีด้วยความโกรธและตะโกนว่า “แก! ทั้งหมดเป็นความผิดแก! ไอ้ขี้แพ้ ทำไมแกให้พวกมันบริจาคเงิน? ทำไมแกไม่ให้พวกมันให้ฉันล่ะ!”

ชาร์ลีขมวดคิ้วด้วยความรำคาญและพูดอย่างจำเจว่า “แม่ครับ ผมเพิ่งช่วยชีวิตแม่ ไม่มีอะไรสำคัญไปมากกว่านั้น!”

“อ๊าก!” เอเลนกระทืบอย่างฉุนเฉียว “ฉันไม่ต้องการให้แกช่วยฉัน! ฉันอยากให้แกเอาเงินคืน! ตอนนี้เงินฉันหมดแล้ว มีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร? คืนเงินฉัน! เอามันกลับมา!"