กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 674

จัสมินมองชาร์ลีด้วยความซาบซึ้งในสายตาของเธอและความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาเพิ่มขึ้นอย่างเข้มข้นอีกครั้ง!

เธอรู้สึกว่าเธอคงไม่สามารถตอบแทนความเมตตาของชาร์ลีที่มีต่อตัวเธอเองได้ แม้ว่าเธอจะเต็มใจมอบชีวิตให้กับเขาก็ตาม!

เมื่อรูเบนได้ยินเช่นนี้ เขาก็รู้สึกโกรธอยู่ภายใน

เขาหงุดหงิดมาก!

เขาตำหนิและเกลียดชังชาร์ลีที่เอาแต่ยุ่งเรื่องของคนอื่น!

เขาโทษชาร์ลีที่ต่ออายุและยืดชีวิตของนายท่านมัวร์!

เขายังโทษชาร์ลีที่ยกความดีความชอบให้จัสมิน!

อย่างไรก็ตาม เขาไม่กล้าแสดงความโกรธเคืองแม้แต่น้อย สิ่งที่เขารู้สึกลึก ๆ อยู่ในใจและทำได้เพียงยับยั้งความอยากฆ่าคนที่เขารู้สึกอยู่ภายใน

ในเวลานี้ นายท่านมัวร์พยักหน้าซ้ำ ๆ และเขาตอบอย่างจริงใจ “ได้! ฉันจะปฏิบัติตามคำแนะนำของคุณเวดเสมอ!”

หลังจากนั้นนายท่านมัวร์ก็ก้มหัวให้กับชาร์ลีอีกครั้งเพื่อแสดงความซาบซึ้งและขอบคุณเขา

ชาร์ลีมีโอกาสหยุดนายท่านมัวร์ไม่ให้คุกเข่าและก้มหัวให้หาเขาทั้งสองครั้ง แต่เขาก็ไม่ได้ทำเช่นนั้น

เหตุผลของเขานั้นง่ายมาก ชาร์ลีรู้สึกว่าถูกต้องแล้วที่นายท่านมัวร์คุกเข่าต่อหน้าเขา!

เพราะอย่างไรแล้ว ชาร์ลีก็มอบความโชคดีให้เขาและยานี้จะช่วยเขาให้สามารถยืดอายุขัยของเขาไปได้อีกสิบปีเป็นอย่างน้อย! ความโชคดีแบบนี้มันยิ่งใหญ่และหายากมาก ซึ่งมันไม่ใช่เรื่องที่พูดเกินจริงหากนายท่านมัวร์ต้องคุกเข่าลงต่อหน้าชาร์ลีวันละสองครั้งตลอดชีวิตที่เหลือของเขา!

คนธรรมดาที่เชื่อในพระเจ้า จะนมัสการพระเจ้าของเขาอย่างน้อยวันละสามครั้ง แต่แท้จริงแล้วพระเจ้าจะให้ชีวิตเขาอีกสิบปีไหม?

ไม่!

พระเจ้าทำไม่ได้ แต่ชาร์ลีทำได้!

ดังนั้นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่ชาร์ลีจะได้รับการคุกเข่าคำนับ ทั้งสองครั้งนี้จากนายท่านมัวร์!

เมื่อทุกคนได้เห็นฉากนี้ ลูกชายทุกคนในตระกูลมัวร์ก็เดินออกมาทีละคน คนแรกที่ก้าวไปข้างหน้าคือไทเลอร์ซึ่งไม่ใช่ใครอื่นนอกจากลูกชายคนโตของนายท่านมัวร์ ตามด้วยน้องชายคนที่สามและสี่ของเขา