กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 675

โดนัลด์เองก็เพิ่มความรู้สึกอิจฉาริษยาอย่างมากต่อนายท่านมัวร์ด้วย

ถ้าเขารู้ว่ายานี้วิเศษมาก เขาคงคว้าเม็ดยาไว้ในมือของเขาเอง ไม่ว่ามันจะมีค่าใช้จ่ายอะไรก็ตาม!

อย่างไรก็ตาม น่าเสียดายจริง ๆ ที่เขาได้ทำร้ายชาร์ลีไปอย่างไม่ดูหน้าดูหลัง

ก่อนหน้านี้ เขากำลังวางแผนจะฆ่าชาร์ลีจริง ๆ เพื่อที่ลูกชายของเขาจะได้มีโอกาสไล่ตามจัสมินมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม หลังจากที่ได้เห็นทุกอย่างในวันนี้ เขาเพียงต้องการได้รับยาฟื้นฟูร่างกายนั่นจากชาร์ลี

สำหรับลูกชายของเขาที่จะแต่งงานในอนาคต คำถามนั้นไม่สำคัญอีกต่อไป หากได้เจอเข้ากับยาฟื้นฟูร่างกาย

ดังนั้นเขาจึงใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ เมื่อสมาชิกในตระกูลมัวร์ต่างคุกเข่าอยู่บนพื้นต่อหน้าชาร์ลี เขาจึงรีบออกจากคฤหาสน์ตระกูลมัวร์เพื่อพาฌอนลูกชายที่น่าไม่พอใจของเขากลับมา

ฌอนถามอย่างโกรธเคือง “พ่อ พ่อรู้ไหมว่าพ่อขอให้ผมทำอะไร? พ่อต้องการให้ผมกลับไปขอโทษไอ้ขยะชิ้นนั้นเหรอ?”

"ถูกต้อง!" โดนัลด์ตอบกลับอย่างรวดเร็ว “พ่อต้องการให้แกขอโทษเขาซะ ถ้าคำขอโทษไม่ได้ผล ฉันอยากให้แกคุกเข่าขอโทษเขา ถ้าคุกเข่าขอโทษเขาแล้วไม่ได้ผล ฉันอยากให้แกก้มหัวคำนับขอโทษเขา! พูดง่าย ๆ คือ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น แกต้องขอการอภัยจากเขาและทำให้เขายอมรับคำขอโทษของแกในวันนี้ให้ได้!”

"ทำไม?" ฌอนระเบิดทันที

“ทำไมพ่อถึงอยากให้ผมก้มหัวขอโทษมัน? ถ้าต้องการให้ผมทำอย่างนั้น พ่อก็ควรจะฆ่าผมแทน! พ่อไม่เห็นหรือว่าจัสมินหลงรักมันออกหน้าออกตาขนาดไหน? ถ้าผมก้มคำนับต่อมันและขอโทษมันสำหรับความผิดพลาดของผม ผมจะไม่มีโอกาสไล่ตามจัสมินได้อีกในอนาคต!”

โดนัลด์ตอบอย่างเย็นชาว่า “สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่ว่าแกจะสามารถแต่งงานกับจัสมินได้หรือไม่ สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้คือฉันจะได้ยาฟื้นฟูร่างกายของชาร์ลีหรือไม่!”

ฌอนโพล่งออกมา “พ่อ พ่อยังหนุ่มมาก! ทำไมพ่อถึงสนใจเรื่องแบบนั้น?”