กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 728

ฌอนก้าวถอยหลังอย่างไม่รู้ตัว หลังจากนั้น จอห์นนี่และคนที่เหลือก็รวบรวมความกล้าและแสดงสีหน้าสลดใจเมื่อเข้าไปในห้องเหมือนสุนัขที่พ่ายแพ้ ก้มศีรษะและแขนหัก!

โดนัลด์ตกตะลึงเมื่อเห็นชายห้าคนเดินเข้าไปในห้องของเขา เขาปล่อยถ้วยชาที่อยู่ในมือหล่นลงกระแทกกับพื้นด้วยความตกใจ…

โดนัลด์จ้องไปที่ชายทั้งห้าด้วยความตกใจและตกตะลึง “แก… แก… เกิดอะไรขึ้น! เกิดอะไรขึ้นกับหน้าผากของพวกแก? ทำไมมันถึงเต็มไปด้วยเลือด? นี่… ทำไมดูเหมือนมีคนเขียนอะไรไว้บนหน้าผาก?”

เนื่องจากชายทั้งห้าก้มศีรษะลง จึงค่อนข้างยากสำหรับโดนัลด์ที่จะเข้าใจคำที่สลักไว้บนหน้าผากของพวกเขา

จอห์นนี่ก้าวไปข้างหน้าทันทีและทรุดตัวลงกับพื้นเพื่อคุกเข่าลงต่อหน้าโดนัลด์และพูดอย่างจริงใจว่า “คุณเว็บบ์ ผมขอโทษที่ไม่ได้ทำสิ่งต่าง ๆ ให้รุร่วง! โปรดยกโทษให้ผมด้วยครับ!”

โดนัลด์อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจและสยองเมื่อเห็นคนทั้งห้าของเขาอยู่ในสภาพที่น่าสงสารและน่าสังเวช สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปทันทีในขณะที่เขาถามว่า “เกิดอะไรขึ้น? อธิบายทุกอย่างชัดเจนให้ฉันฟังที!”

จอห์นนี่ยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นขณะที่เขาก้มหน้าลงและตระโกนมาอย่างดัง “คุณเว็บบ์ พวกเรากับเคนไปจัดการกับดอน อัลเบิร์ตตามที่คุณสั่งแล้ว หลังจากเข้าสู่ เฮเว่น สปริงส์ เราก็ปราบ ดอน อัลเบิร์ต และพ่อตาของชาร์ลีได้สำเร็จแล้ว อย่างไรก็ตาม ใครจะไปคาดคิดว่าชาร์ลีจะเข้ามา…”

ขณะที่เขาพูดเรื่องนี้ จอห์นนี่ร้องไห้อย่างขมขื่นขณะที่เขาพูด “คุณเว็บบ์ครับ ชาร์ลีเป็นคู่ต่อสู้ที่แข็งแกร่งและน่าหวาดกลัวอย่างยิ่ง ผมไม่คู่ควรกับเขาเลย อันที่จริง พวกเราห้าคนไม่สามารถแม้แต่จะแตะต้องเขาหรือตีเขาเลยแม้แต่ครั้งเดียว ชาร์ลีไม่เพียงทำให้แขนของเราพิการเท่านั้น แต่เขายังสลักคำบางคำไว้บนหน้าผากของเราด้วย…”

โดนัลด์ตกใจเมื่อได้ยินคำพูดของจอห์นนี่!

ชาร์ลีน่าเกรงกลัวยิ่งกว่าจอห์นนี่เสียอีก! เขาเป็นแค่มนุษย์ไม่ใช่เหรอ?

เขาตัวสั่นด้วยความไม่เชื่อและเขาถาม “แม้แต่พวกแกทั้งห้าคนยังรับมือกับชาร์ลีที่ไร้ประโยชน์นั่นไม่ได้เหรอ? ไอ้ขยะที่ไร้ประโยชน์นั่น… มันแข็งแกร่งขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ขณะที่เขาพูด จู่ ๆ โดนัลด์ก็นึกถึงคำที่สลักอยู่บนหน้าผากของบอดี้การ์ดของเขาและเขาก็รีบถามทันทีว่า “สลักคำบางคำ? มันสลักคำว่าอะไรไว้บนหน้าผากของพวกแก? เงยหน้าขึ้นแล้วให้ฉันดูซะ!”

จอห์นนี่และพวกที่เหลือลังเลอยู่ครู่หนึ่ง พวกเขาทั้งหมดกลัวมาก แต่ไม่กล้าขัดคำสั่งของโดนัลด์ ดังนั้น พวกเขาจึงทำได้เพียงค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย!