กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 907

เมื่อพอลรู้สึกว่าแม่ของเขาไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ชื่อกลางของเขา พอลจึงยิ้มอย่างสุภาพและพูดว่า “ทุกคนครับ ขอให้สนุกกับการพบปะกันนะครับ ขอตัวก่อนครับ"

จาค็อบรีบพูดว่า “เฮ้ พอล มีอะไรรีบร้อนเหรอ? มาร่วมรับประทานอาหารกลางวันกับเราไหม?”

เขาจงใจพูดคุยกับพอลเพื่อเป็นสัญญาณให้คนอื่น ๆ รู้ว่าเขาและพอลรู้จักกัน เพื่อให้เพื่อน ๆ ของเขาได้สรุปกันได้ว่า เขาได้พบกับมาทิลด้ากันแล้ว ก่อนการพบกันในครั้งนี้

นอกจากนี้ยังเป็นการทำให้รู้ว่าพวกเขาทั้งคู่มีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาและไล่คนที่มาจีบมาทิลด้าไปให้พ้น

เมื่อคนอื่น ๆ ได้ยินการสนทนาของพวกเขา พวกเขารู้สึกค่อนข้างแปลกใจ พวกเขาสงสัยว่าจาค็อบกับพอลสนิทกันได้อย่างไรและเมื่อไหร่?

พอลยิ้มและพูดว่า “ขอบคุณครับ แต่ไม่เป็นไร ผมมีประชุมตอนบ่าย”

จากนั้นเขาก็คุยกับจาค็อบด้วยน้ำเสียงปกติว่า “ผมมีนัดกับชาร์ลี เขามาที่สำนักงานแห่งใหม่ของผมเพื่อตรวจดูฮวงจุ้ยที่นั่น ผมก็เลยต้องไปที่นั่นเพื่อสร้างความบันเทิงให้เขา”

จาค็อบพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ลูกเขยของลุงไม่มีทักษะอื่นใดนอกจากดวงตาที่หลักแหลมในการดูฮวงจุ้ย ให้เขาลองพิจารณาดู ลุงพนันได้เลยว่าเขาจะไม่เรียกเก็บเงินนาย เนื่องจากอาหารค่ำและไวน์เมื่อคืนนี้”

จากนั้นเขาก็พูดต่อ “เดี๋ยวก่อน ให้ลุงโทรหาเขาและขอให้เขายกเว้นการเรียกเก็บเงินของนายก่อน!”

วิลเลียมขมวดคิ้วด้วยความสับสนและซึมเศร้าเมื่อเขาฟังการพูดคุยกันของพวกเขา

เกิดอะไรขึ้น? พอล, จาค็อบ และลูกเขยของเขา ดื่มด้วยกันแล้วอย่างนั้นหรือ?

'โอ้ จาค็อบ วิลสัน แกแย่งมาทิลด้าไปจากฉัน เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว ถ้าแกกล้าทำลายความสุขของฉันอีก คราวนี้ ฉันจะฆ่าแก!' วิลเลียมขู่ โดยหวังว่าเขาจะฆ่าจาค็อบในความคิดได้

ดังนั้นเขาจงใจพูดเสียงดังว่า “เดี๋ยวนะ จาค็อบ ภรรยาของนายอยู่ที่ไหน? รู้ไหม ยัยตัวร้ายที่น่าอับอายในวิทยาลัยของเรา ว่าแต่เธอชื่ออะไรนะ? นามสกุลของเธอคือปาร์คเกอร์ใช่ไหม? เธอชื่ออะไรนะพวกนาย?”

เพื่อนเก่าตอบว่า “เอเลน!”

"โอ้ใช่! เอเลน ปาร์คเกอร์!” วิลเลียมแซว “จาค็อบ ฉันได้ยินมาว่านายและเอเลนมีความสัมพันธ์อันอบอุ่นและสนิทสนมกัน ฉันพนันได้เลยว่าพวกนายคงจะรักกันมากในช่วงหลายปีที่ผ่านมา! เธออยู่ที่ไหนล่ะ? ทำไมวันนี้เธอไม่พาเธอมาที่นี่?”

ใบหน้าของเจคอบบิดเบี้ยวด้วยสีหน้าเจ็บปวดเมื่อเอ่ยถึงชื่อเอเลน เขาโพล่งอย่างขุ่นเคือง “วิลเลียม หยุดซ้ำเติมกันสักทีเถอะ เอเลนไม่ได้อยู่ชั้นเรียนเดียวกับเรา แล้วเธอจะมามีธุระอะไรที่นี่ล่ะ?”