กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 908

วิลเลี่ยมพูดอย่างเหยียดหยาม “นี่ คิดดูนะ นายเป็นผู้ชายที่แต่งงานแล้ว ดังนั้นฉันขอแนะนำว่าอย่าไปยุ่งและอย่าไปข้องเกี่ยวความรักผิด ๆ กับหญิงอื่นเลย! ถ้าภรรยาจิ้งจอกของนายรู้เรื่องนี้ เธอจะไม่ไว้ชีวิตนายแน่!”

จาค็อบรู้สึกขุ่นเคืองกับการเยาะเย้ยของเขาที่เขาโพล่งออกมา “นี่ วิลเลียม เพียร์สัน นายกำลังพูดถึงเรื่องอะไร! ฉันไม่ยุ่งและแน่นอนว่าฉันจะไม่ข้องเกี่ยวความรักที่ผิดกับใคร! อย่ากล้ากล่าวหากันมั่วซั่ว เพียงเพราะว่านายมีเงินสกปรกอยู่ในกระเป๋า! อย่ามาวางมาดใส่ฉัน ฉันไม่รับมัน!”

มาทิลด้ารู้สึกอึดอัดใจอย่างยิ่งกับการพูดคุยกันที่ไร้สาระและเธอก็เริ่มตะโกน “พวกนายช่วยหุบปากหน่อยได้ไหม? เมื่อกี้ฉันพูดว่าอะไร? เรามารวมตัวกันวันนี้ ไม่ได้มาดูพวกนายทะเลาะกันเหมือนหมาบ้า! ถ้าพวกนายยังทำตัวแบบนี้ ฉันจะกลับ!”

จาค็อบคร่ำครวญอย่างไร้เดียงสาว่า “มาทิลด้า ฟังเขาพูดสิ ตาแก่น่ารังเกียจคนนี้ เอาน้ำมันราดกองไฟอยู่ได้!”

วิลเลียมเป็นนักธุรกิจที่มีชื่อเสียงและเป็นที่ยกย่องในฮ่องกง เขาตกใจเมื่อจาค็อบเรียกเขาว่า ตาแก่น่ารังเกียจ เขาจึงตบโต๊ะ ยืนขึ้น และตะโกนว่า “นี่ จาค็อบ นายเรียกใครว่า แก่น่ารังเกียจ?”

จาค็อบมองเขาด้วยความตกใจและพูดว่า “นายไง ฉันหมายถึงนาย! แล้วทำไม?”

วิลเลี่ยมเยาะเย้ย “นายคิดว่าฉันจะไม่แตะต้องนายเพราะว่าเราเป็นเพื่อนในวิทยาลัยกันเหรอ? นายจะต้องเสียใจ ที่นายทำให้ฉันประสาทเสีย แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน นายคิดจริง ๆ เหรอว่าฉันจะปล่อยให้ไอ้ไส้เดือนชั้นต่ำมารังแกฉันได้ หลังจากที่ฉันกลับจากฮ่องกง? นายจะเอาอะไรมาสู้กับฉัน?”

จาค็อบห่อเหี่ยวลงด้วยความอับอายทันที พูดตามตรง เขาไม่มีอะไรจะสู้กับวิลเลียมได้เลย ในธนาคารเขามีเงินไม่ถึงหมื่นดอลลาร์ด้วยซ้ำ! แม้แต่วิลล่าที่เขาอาศัยอยู่ก็ยังได้มาโดยเป็นรางวัลจากการหลอกลวงของชาร์ลี ซึ่งโดยพื้นฐานแล้ว จาค็อบไม่มีอะไรเทียบได้กับนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียงอย่างวิลเลียม เขาไม่มีอะไรเท่าวิลเลียมถ้าเขาทำให้วิลเลียมรำคาญจริงๆ

เมื่อการต่อสู้ยุติลงอย่างเงียบ ๆ พอลก็รีบพูดขึ้นว่า “คุณลุง แม่ของผมได้จัดงานนี้ขึ้น คุณลุงช่วยหยุดทะเลาะกันเพื่อเห็นแก่แม่ผมหน่อยได้ไหมครับ?”