กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 948

แม้ว่าเธอจะไม่ได้ดูแย่ แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าเธอด้อยกว่าเมื่อเทียบกับแคลร์

นอกจากนี้เธอยังเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่ไม่มีพ่อหรือแม่ เธอไม่มีใครสนับสนุนเธอในชีวิต ตอนนี้เธอทำงานที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า เธอยังคงทำงานและพึ่งพาองค์กรการกุศลเพื่อช่วยเหลือตัวเอง เธอไม่ได้รับเงินเป็นจำนวนมากสำหรับตัวเองด้วยซ้ำ

แม้ว่าเธอจะไม่ได้ทำเงินมากมาย แต่เธอก็มีทัศนคติแบบเดียวกับชาร์ลี เธอจะบริจาคเงินทั้งหมดของเธอให้กับสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ดังนั้น ในท้ายที่สุดแล้วเธอเป็นเพียงเด็กยากจนที่ไม่มีอะไรเลย

ในแง่นี้ เธอรู้สึกว่าเธอไม่สามารถเทียบกับผู้หญิงอย่างแคลร์ได้เลย

เธอรู้สึกอิจฉาเล็กน้อย และพูดกับแคลร์อย่างประหม่าว่า “สวัสดีค่ะ พี่สะใภ้ ฉันชื่อสเตฟานี ลูอิส วันนี้เราเจอกันครั้งแรกสินะคะ”

แคลร์พยักหน้าก่อนที่เธอยิ้ม และพูดว่า “สวัสดีจ่ะ สเตฟานี ฉันชื่อแคลร์ วิลสัน”

สเตฟานีมองที่แคลร์ก่อนที่เธออุทานว่า “พี่สะใภ้ ฉันอิจฉาคุณจริง ๆ !”

ขณะที่เธอพูด สเตฟานีมองดูชาร์ลีอีกครั้งก่อนจะพูดว่า “ฉันอิจฉาคุณจริง ๆ เพราะคุณได้พบกับผู้ชายที่ดีอย่างชาร์ลีพี่ชายของฉัน!”

ตอนนี้ชาร์ลีรู้สึกเขินอายอย่างมาก

ตอนแรกเขาคิดว่าสเตฟานีจะบอกว่าเธออิจฉาแคลร์เพราะความงาม รูปร่างดี หรือนิสัยดีของเธอ แต่สเตฟานี่กลับบอกว่าเธออิจฉาแคลร์เพราะเธอเจอผู้ชายดี ๆ แบบเขา...

เธอมีค่าควรแก่การเป็นน้องสาวที่เคยติดตามเขามาโดยตลอด เมื่อพวกเขาเติบโตมาด้วยกันในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แม้ว่าเขาจะยากจนมากและไม่มีอะไรเลย แต่เธอก็ยังรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่ดีมาก

เธออดไม่ได้ที่จะถามชาร์ลีว่า “ทำไมคุณถึงไม่บอกฉันเรื่องนี้มาก่อนล่ะคะ?”

ชาร์ลีตอบอย่างแผ่วเบาว่า “แล้วทำไมผมต้องอยากบอกคุณเกี่ยวกับวันที่ผมตกอยู่ในความยากจนด้วยล่ะ?”

หลังจากที่เขาพูดจบ ชาร์ลีก็ไม่อยากพูดถึงหัวข้อนี้ต่อ เขารีบเปลี่ยนหัวข้อโดยถามสเตฟานีว่า “ว่าแต่ สเตฟานี คุณนายลูอิสอยู่ที่ไหนเหรอ?”

สเตฟานีตอบว่า “คุณนายลูอิสกำลังคุยกับคณบดีเกี่ยวกับงานบางอย่าง เธอบอกให้ฉันมาต้อนรับพวกพีทุกคนก่อน แล้วเธอจะกลับมาในอีกไม่ช้าค่ะ”

หลังจากนั้น สเตฟานีถามอย่างมีความหวังว่า “พี่ชาร์ลี พี่อยากจะเข้าไปดูรอบ ๆ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไหม? เพราะพี่ไม่ได้กลับมาตั้งนานแล้ว!”