กลลวง นายสุดเท่ห์ ชาร์ลี เวธ นิยาย บท 949

ชาร์ลีอาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งนี้มาสิบปี ตั้งแต่เขาอายุได้แปดขวบจนถึงอายุสิบแปดปี ดังนั้นเขาจึงมีความรักต่อสถานที่แห่งนี้เป็นอย่างมาก

ก่อนหน้านี้ เขาไม่มีหน้ากลับมาเพราะยังยากจนอยู่

ตอนนี้เขามีเงินอยู่บ้างแล้ว เขารู้สึกว่าเป็นการดีที่จะเข้าไปดูว่ามีอะไรอีกที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าต้องการ ด้วยวิธีนี้เขาจะสามารถช่วยพวกเขาแก้ปัญหานี้ได้เมื่อถึงเวลา

ชาร์ลีพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ถ้าอย่างนั้น เราเข้าไปข้างในและดูรอบ ๆ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้ากันเถอะ”

สเตฟานีมีความสุขเหลือเกิน เธอรีบคว้าแขนของชาร์ลีก่อนจะลากเขาเข้าไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

ชาร์ลีทำได้เพียงปล่อยให้เธอลากเขาไปรอบ ๆ ในขณะที่เขาจับมือแคลร์ภรรยาของเขา

แคลร์รู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย แต่เธออนุญาตให้ชาร์ลีจับมือเธอต่อไปในขณะที่เขาพาเธอเข้าไปในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า

สถานสงเคราะห์โอลรัส ฮิลล์ถูกสร้างขึ้นในศตวรรษที่ผ่านมาและมีประวัติอันยาวนาน อาคารที่นี่ทั้งหมดเป็นอาคารก่ออิฐที่ค่อนข้างเตี้ยและอาคารแต่ละหลังมีอายุกว่าหลายสิบปีแล้ว

ชาร์ลีตระหนักได้ว่าสถานที่นี้ยังคงเหมือนเดิมกับตอนที่เขายังคงอาศัยอยู่ที่นี่เมื่อหลายปีก่อน ดังนั้นเขาจึงอดไม่ได้ที่จะถามสเตฟานีว่า “สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าไม่ได้ขยายหรือปรับปรุงตลอดหลายปีที่ผ่านมาเลยเหรอ?”

สเตฟานีตอบว่า “เรากำลังวางแผนที่จะขยายสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่เงินทุนของเรามีจำกัดมาเสมอ อย่างไรก็ตาม เรามีเด็กมากกว่าเมื่อก่อน ทั้งคณบดี และคุณนายลูอิสคิดว่าจะดีกว่าถ้าเราใช้จ่ายเงินเพื่อเด็ก ๆ แทน เราจะต้องประหยัดค่าใช้จ่ายอื่นๆ ให้ได้มากที่สุด”