กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 224

sprite

ฝูกวงทุกข์ใจเป็นอย่างยิ่ง เขาวางเยี่ยเฟิงลงจากหลังและประคองกู้ชูหน่วนให้นั่งลง “แผลของนายท่านเปิดแล้ว ข้าน้อยจะช่วยพันแผลให้ใหม่นะขอรับ”

“เอาสิ” กู้ชูหน่วนโยนขวดยาห้ามเลือดขวดสุดท้ายให้ฝูกวง

ฝูกวงคุกเข่าลงทำแผล ทุกการเคลื่อนไหวของเขาอ่อนโยนราวกับกำลังถือสมบัติล้ำค่าหายากเอาไว้ กลัวว่าถ้าลงแรงหนักเกินไปเพียงนิดจะทำให้นางบาดเจ็บได้

เลือดซึมออกมาจากผ้าพันแผล ฝูกวงพยายามแกะออกอยู่นานแต่แกะไม่ได้เพราะกลัวว่านางจะเจ็บ

กู้ชูหน่วนไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “พ่อหนุ่มหล่อ นี่เจ้ากำลังจั๊กจี้ข้าอยู่งั้นเหรอ”

กู้ชูหน่วนดึงผ้าพันแผลออกขณะที่พูด ทันใดนั้นเลือดก็ทะลักออกมาทันที ทว่านางเพียงแค่ขมวดคิ้วเล็กน้อย

ถ้าไม่ใช่เพราะเหงื่อเย็นๆ ที่ไหลอาบหน้าของนาง คนคงเข้าใจผิดแล้วว่าบาดแผลนั้นไม่ได้เจ็บอะไรเลย

ยิ่งนางอดทนมากเท่าไหร่ ฝูกวงก็ยิ่งทุกข์ใจมากขึ้นเท่านั้น มากจนน้ำตาแวววาวเอ่อคลอที่ขอบตา

“ร้องไห้ทำไมกัน กลัวว่าจะออกไปไม่ได้งั้นหรือ”

บรรยากาศซึมเซาขึ้นเล็กน้อย กู้ชูหน่วนก้มหน้าลง ภายใต้แสงสลัวนั้น นางเห็นฝูกวงคอยเช็ดน้ำตาเป็นครั้งคราว

เมื่อมองดูอีกทีจึงนึกได้ว่าเขาน่าจะอายุเพียงสิบเจ็ดปีเท่านั้น

ในยุคปัจจุบัน อายุสิบเจ็ดปียังเป็นเด็กนักเรียนอยู่เลย ถ้าจะกลัวบ้าง... ก็ถือว่าปกติไม่ใช่เหรอ

“ไม่ต้องกลัว ข้าจะพาเจ้าออกไปอย่างปลอดภัยให้ได้”

“ข้าน้อยมิได้กลัว ได้ติดตามนายท่าน ต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟข้าน้อยก็ไม่กลัว ข้าน้อยเกลียดที่ตัวเองไร้ความสามารถและปกป้องนายท่านไม่ได้ ทำให้นายท่านต้องหลั่งเลือดมากมายเช่นนี้”

กู้ชูหน่วนรู้สึกอบอุ่นในหัวใจ ขณะที่กำลังจะลูบศีรษะของเขา ฝูกวงกลับเงยหน้าขึ้นมาอย่างกะทันหันพร้อมกับเสียงสะอื้นไห้ ดวงตาที่ใสสะอาดคู่นั้นราวกับมีเรื่องราวมากมายซุกซ่อนเอาไว้

“ข้าน้อย... ข้าน้อยเคยมีผู้เป็นนายอยู่คนหนึ่ง ตอนที่ข้าน้อยอยู่ในช่วงแห่งความเป็นความตาย นายท่านก็บอกข้าน้อยว่าอย่ากลัว นางจะพาข้าน้อยออกไปอย่างปลอดภัย”

เมื่อได้ยินดังนั้น หัวใจของกู้ชูหน่วนก็สั่นสะท้าน นางรู้สึกเหมือนคว้าอะไรบางอย่างไว้ได้แต่ก็ดูเหมือนจะคว้าอะไรไม่ได้เลย

“อดีตนายของเจ้างั้นหรือ”

“ขอรับ นางเป็นคนที่ดีมากๆ คนหนึ่ง เป็นคนที่ปฏิบัติต่อลูกน้องทุกคนเหมือนเป็นพี่น้องกันจริงๆ ทว่านางมีชีวิตที่เหน็ดเหนื่อยเพราะภาระของนางหนักเกินไป ชีวิตความเป็นความตายของผู้คนหลายแสนถูกกดลงมาบนไหล่ของนางเพียงคนเดียว พวกเราอยากจะแบ่งเบาภาระของนาง แต่สุดท้ายกลับทำอะไรไม่ได้เลย”

“นางยอมเสี่ยงชีวิตนับครั้งไม่ถ้วนเพื่อครอบครัวของนาง ขณะที่อยู่ในช่วงเวลาแห่งความเป็นความตาย นางรู้ดีว่ามีความหวังเพียงน้อยนิด แต่นางก็ไม่เคยยอมแพ้ แม้ว่าพวกเราจะบอกให้นางยอมแพ้นางก็ไม่ทำ ทุกครั้งที่นางสร้างบาดแผลให้กับตัวเอง นางทำให้ทุกคนทุกข์ใจ ทุกข์ใจมากๆ...”

ฝูกวงมองกู้ชูหน่วนด้วยแววตาที่เจิดจ้าราวกับมีถ้อยคำนับหมื่นอยู่ในนั้น แล้วน้ำตาก็ค่อยๆ ไหลออกมาจากนัยน์ตาที่แจ่มใสราวกับหินสีนิลอีกครั้ง

ไม่รู้ว่าทำไมกู้ชูหน่วนจึงรู้สึกเจ็บปวดในหัวใจขึ้นมา ราวกับเคยเห็นภาพเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนอย่างไรอย่างนั้น

“แล้วต่อมาเป็นอย่างไร อดีตนายของเจ้าหายไปไหน”

“ไม่รู้... หลังจากไปที่หุบเขาโลหิตทมิฬนางก็ไม่กลับมาอีกเลย ไม่มีใครรู้ว่านางพบเจอกับอะไรบ้าง ตอนนั้นข้าอยากจะตามไปด้วย แต่นางฝังเข็มสกัดจุดข้าและออกเดินทางคนเดียว ข้ารู้ว่านางกลัวว่าข้าจะเป็นอันตราย

“หุบเขาโลหิตทมิฬ? มันคือที่ไหนรึ”

“เป็นสถานที่ที่อันตรายมาก”

อัปเดต บทที่ 224 ของนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ โดย อี้หมิง

นวนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้อัปเดต บทที่ 224 พร้อมรายละเอียดที่น่าสนใจมาก หาก กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นวนิยายโดย อี้หมิง ทำให้ผู้อ่านตกหลุมรักทุกคำ บทที่ 224 เป็นตอนความรักที่ผสมผสานกับการสมรู้ร่วมคิดและความตั้งใจ อ่านบทต่อไปของนิยาย กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ที่ novelones.com วันนี้

คำค้นหาที่เกี่ยวข้อง บทที่ 224:

กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 224

กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ โดย hinovel