กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ตอนที่ 287

เขาเองก็มิกล้าห่างจากนายท่านมากนัก เกรงว่านายท่านจะมีอันตราย

ฝูงงูเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ เหล่าทหารอารักขาป้องกันกู้ชูหน่วนและคนอื่นไว้ตรงกลาง จากนั้นก็มีคนหนึ่งชักดาบออกมาฟันไปทางฝูงงู

แต่ทว่างูพิษมีมากนัก ฟันไปหนึ่งตัวก็พุ่งมาอีกหลายตัว มีมากเช่นนี้ฟันมิสิ้นสุดอย่างแน่นอน

เข็มเงินของกู้ชูหน่วนยิงออกไปอย่างถี่ ๆ ทุกเข็มเงินล้วนยิงโดนงูพิษอย่างไม่มีพลาด แม้นจะเป็นเช่นนี้ก็มิสามารถจัดการปัญหานี้ได้

กำลังภายในของฝูกวงหลอมรวมไว้บนคมดาบ จากนั้นก็วาดดาบขึ้นมาหลายดาบและพุ่งเข้าไปทางฝูงงูในคราวเดียว

ฝูงงูปลิวออกไปด้วยคมคาบของฝูกวง แต่ละตัวแยกออกเป็นเสี่ยง ๆ ทั่วหุบเขาเต็มไปด้วยซากงู

เหตุการณ์วิกฤตคลี่คลายไปครู่หนึ่ง สักพักก็มีฝูงงูพุ่งเข้ามาอีกครั้ง เป็นวังวนเช่นนี้ซ้ำ ๆ ฆ่าพวกมันอย่างไม่สิ้นสุด

ใบหน้าของฝูกวงชุ่มไปด้วยเหงื่อการหายใจเริ่มถี่ขึ้น คาดว่าเสียกำลังภายในไปไม่น้อยเลย

“ให้ตาย เหตุใดไอ้โรคจิตนั่นถึงได้เรียกงูพิษมาเยอะเพียงนี้ มิได้การละต้องคิดหาวิธีให้จงได้ มิเช่นนั้นกำลังภายในของเจ้าจะเสียจนสิ้นชีพได้”

“พระชายา ข้าน้อยจะเปิดทางเส้นหนึ่งส่งท่านออกไปเสียก่อนพ่ะย่ะค่ะ”

กล่าวจบก็ปฏิบัติการทันที เหล่าทหารอารักขาเปลี่ยนแนวแถว พยายามต่อสู้เพื่อออกจากการถูกล้อม และฟันดาบเพื่อเปิดทางเส้นหนึ่ง

กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างเย็นชา “อย่าแยกจากกันเด็ดขาด มิเช่นนั้นจะเกิดเรื่องได้ง่าย”

นางพลางกล่าวพลางหาของในแหวนเก็บสะสม และหยิบยาออกมาไม่น้อย มีเพียงกำมะถันแดงเท่านั้นที่หามิพบ สุดท้ายทำได้เพียงหยิบขวดยาสีเหลืองออกมา

“ใช้พิษแก้พิษ สู้ตาย พวกเจ้าทุกคนใช้แขนเสื้อปิดปากตนเองไว้ และห้ามเหยียบผงยาโดยเด็ดขาด”

นางโรยผงยาไว้รอบ ๆ ผู้คน เพื่อหลีกเลี่ยงงูพิษเหล่านั้น