กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 31
กู้ชูหลานกำหมัดแน่นทั้งสองมือ ดวงตาที่เรียวยาวดั่งหงส์มีประกายของความชั่วร้าย สุดท้ายนางได้แต่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันเดินจากไป
กู้ชูอวิ๋นและเจ๋ออ๋องมองกู้ชูหน่วนที่กำลังเก็บเงินก่อนจะเดินออกไปจากสำนักศึกษา
ในสำนักศึกษา คุณชายจากตระกูลขุนนางจำนวนมากต่างหน้าดำคร่ำเครียดและเอาแต่ก่นด่าไม่หยุด
“ให้ตายสิ พวกเจ้าบอกว่าสำนักศึกษาของเราดีไปหมดทุกอย่าง แล้วไอ้หนึ่งตำแหน่งนี่มันลอยมาจากอากาศได้อย่างไร ที่น่าโมโหก็คือตำแหน่งที่ว่านี้ถูกยัยหัวขี้เลื่อยยึดเอาไปแล้ว ถ้าไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นข้าจะแพ้ได้อย่างไร”
“ใช่ไหมล่ะ ข้าทุ่มเงินไปตั้งห้าร้อยตำลึงพนันว่ากู้ชูหน่วนจะแพ้”
“ข้าก็ทุ่มไปตั้งหนึ่งพันห้าร้อยตำลึง”
“ของพวกเจ้าไม่เท่าไหร่ ข้าทุ่มลงไปตั้งสามพันตำลึง”
“โชคไม่ดีจริงๆ ของข้าห้าพันตำลึง”
“ไม่ใช่แล้วมั้ง เจ้าไปเอาเงินมาจากไหนเยอะขนาดนั้น”
“ข้าไม่ได้ขโมยมาจากท่านพ่อนะ ข้าคิดว่ามันเป็นชัยชนะที่แน่แท้ ใครจะไปรู้... กลับเรือนไปข้าต้องถูกท่านพ่อตีจนตายเป็นแน่”
"....."
ทุกคนต่างออกไปด้วยความสิ้นหวัง ในขณะที่เซี่ยวอวี่เซวียนหัวเราะเสียงดังลั่นและมองเงินก้อนโตที่อยู่ตรงหน้า เขามีความสุขจนหุบปากลงไม่ได้
หลิ่วเย่ว์และอวี๋ฮุยหมดอาลัยตายอยาก ทำท่าเหมือนกับว่าชีวิตนี้ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว
เซี่ยวอวี่เซวียนแหย่พวกเขาทั้งสองคน “แม่สาวอัปลักษณ์ชนะแบบนี้ พวกเจ้าสองคนไม่ดีใจหรืออย่างไร”
“ดีใจ ดีใจอยู่แล้ว” เพียงแต่พวกเขาพวกขโมยทรัพย์สินทั้งหมดภายในเรือนมาพนันว่ากู้ชูหน่วนจะแพ้ กลับเรือนไปแล้วจะอธิบายให้คนที่เรือนฟังอย่างไร
เมื่อคิดว่าต้องสูญเงินไปมากขนาดนั้นพวกเขาก็นึกอยากตายขึ้นมา
“แม่สาวอัปลักษณ์ หนึ่งล้านตำลึง นี่มันเงินหนึ่งล้านตำลึงเต็มๆ เลยนะ พวกเราหาเงินได้มากมายขนาดนี้ ใช้อย่างไรก็ใช้ไม่หมด” เซี่ยวอวี่เซวียนสอดพัดไว้ที่หลังและเริ่มนับเงินอีกครั้ง
กู้ชูหน่วนกำลังคาบหญ้าหางหมาจิ้งจอกไว้ในปากและนั่งไขว่ห้างอย่างเกียจคร้าน
ได้ยินดังนั้นนางจึงเอ่ยว่า “ก็แค่เงินหนึ่งล้านตำลึงเท่านั้น ดูเจ้าดีใจซะสิ”
ทุกคนแทบจะล้มพับ
นางพูดอะไรน่ะ
เงินแค่หนึ่งล้านตำลึงงั้นรึ
“แม่สาวอัปลักษณ์ ข้าเดิมพันไปแค่หนึ่งพันตำลึงท่านพ่อก็แทบจะฆ่าข้าอยู่แล้ว เจ้ารู้หรือไม่ว่าเงินหนึ่งล้านตำลึงมันมีความหมายอย่างไร”
กู้ชูหน่วนคว้าเงินขึ้นมาห้าแสนตำลึงอย่างไม่ใส่ใจ จากนั้นจึงโยนมันให้เซี่ยวอวี่เซวียน “เอ้า ข้าไม่ถือสาถ้าเจ้าจะเอาเงินไปทำให้ท่านพ่อของเจ้าตะลึง”
เซี่ยวอวี่เซวียนชะงัก เขามองเงินจำนวนมากในมือและขยับลิ้นแทบไม่ได้ “นี่... นี่มันอะไรกัน”
“ให้เจ้าไง”
“ให้ข้า? เงินขนาดนี้เนี่ยนะ? แม่สาวอัปลักษณ์ ไฟไหม้สมองเจ้าแล้วหรือไง”
“มาก็มาตัวเปล่า ตายก็ตายตัวเปล่า ขอแค่มีพอใช้ก็เป็นพอ จะเอาเงินมากขนาดนั้นไปทำไมกัน ข้าก็ยังละอายอยู่นะ”
อัปเดต บทที่ 31 ของ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ประกาศ กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ได้อัปเดต บทที่ 31 พร้อมรายละเอียดที่น่าทึ่งและคาดไม่ถึงมากมาย ในการเขียนที่คล่องแคล่วในข้อความที่เรียบง่าย แต่จริงใจบางครั้งความโรแมนติคที่สงบของผู้แต่ง อี้หมิง ใน บทที่ 31 พาเราไปสู่ขอบฟ้าใหม่ ลองอ่านซีรี่ส์ บทที่ 31 กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ ที่นี่ แป้นค้นหา: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 31