กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ บทที่ 374

ลานฝึกวิทยายุทธของสำนักศึกษาวังหลวง เหล่านักเรียนที่เข้าร่วมการชุมนุมล่าขุมทรัพย์มังกรถูกแบ่งออกเป็นห้าแถวและยืนอย่างเป็นระเบียบ อาจารย์ด้านการทหารและพลเรือนจำนวนสิบท่านยืนอยู่บนแท่นสูง และชี้แจ้งกฎของการชุมนุมล่าขุมทรัพย์มังกร

"นักเรียนที่ยืนอยู่ที่นี่ ล้วนแต่ได้รับการคัดเลือกมาอย่างดีจากสำนักศึกษาวังหลวง ในปีที่ผ่าน ๆ มามีเพียงนักเรียนของสำนักศึกษาวังหลวงเท่านั้นที่สามารถเข้าร่วมการชุมนุมล่าขุมทรัพย์มังกรได้ อย่างไรก็ตามเพื่อที่จะหาผู้ที่มีความสามารถ นักเรียนที่โดดเด่นของปีก่อน ๆ จึงสามารถที่จะเข้าร่วมได้"

"ภูเขาสวินหลงเป็นภูเขาที่ล้ำค่าของรัฐเยี่ย อย่างที่เราทุกคนทราบกันดีว่าในสมัยโบราณมีสงครามเกิดขึ้นมากมาย เป็นสมรภูมิรบที่มีซากปรักหักพัง ไม่เพียงแต่ข้างในจะมีสัตว์ที่ดุร้ายและดอกไม้แปลก ๆ ที่มีพิษเท่านั้น แต่ในนั้นยังมีสมบัติต่าง ๆ มากมาย ซึ่งส่วนใหญ่เป็นสมบัติระดับสองขึ้นไป หากโชคดีก็จะได้พบกับสมบัติระดับสี่"

"ไม่ว่าพวกเจ้าจะพบสมบัติอะไรในภูเขาสวินหลง มันจะเป็นของพวกเจ้า หากพวกเจ้าโชคร้ายไม่พบอะไร เช่นนั้นก็จะไม่ได้อะไร จะต้องเข้าไปในภูเขาสวินหลงเป็นเวลาสามวัน หลังจากสามวัน การชุมนุมล่าขุมทรัพย์มังกรจะสิ้นสุดลง ทุกคนจะต้องถอนตัวออกมาจากภูเขาสวินหลง หากใครไม่ถอนตัวออกมา ฆ่าไม่ละเว้น"

"สำนักศึกษาวังหลวงจะส่งระฆังให้พวกเจ้าแต่ละคน หากมีอันตราย ให้สั่นระฆังสามครั้ง แล้วดึงเชือกที่อยู่ใต้ระฆังออก จากนั้นตนของสำนักศึกษาวังหลวงจะไปรับพวกเจ้าออกมา แต่พวกเจ้าจะไม่มีคุณสมบัติในการเข้าร่วมการชุมนุมล่าขุมทรัพย์มังกร และไม่สามารถที่จะหาสมบัติต่อไปได้อีก"

กู้ชูหน่วนหาวและได้ยินเสียงพวกเขาพูดไม่หยุดปาก

เหล่าอาจารย์อาวุโสพูดไม่จบไม่สิ้น ทำให้เวลาล่าช้าออกไป ไม่มีเวลาตลอดทั้งวัน แล้วยังจะเข้าร่วมอะไรอีก

ดูเหมือนปลายอีกด้านของเขตแดนจะมีแรงดึงดูด และดูดพวกเขาทั้งหมดเข้าไป

ฉ่า......

แน่นอนว่ากู้ชูหน่วนและคนอื่น ๆ ก็ถูกดูดเข้าไปเช่นกัน หากนางยังไม่ได้เปิดเส้นวรยุทธ์ เกรงว่านางคงจะล้มกลิ้งและร้องโอดครวญ

แม้แต่เซี่ยวอวี่เซวียนที่มีวรยุทธก็แทบจะไม่ยืนไม่อยู่

หลิ่วเย่ว์และอวี๋ฮุยเกือบจะล้มลง โชคดีที่กู้ชูหน่วนช่วยพยุงพวกเขาไว้

"ขอบคุณพี่ใหญ่ พี่ใหญ่ ท่านมีฝีมือดีเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน"

"เมื่อไม่กี่วันมานี่"