กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 48

กู้ชูหน่วนยิ้มเยาะ จากนั้นจึงบอกเซี่ยวอวี่เซวียนและอีกสองคนว่า “มัวนิ่งทำไมกัน ทำงานได้แล้ว”

“ทำงาน?”

เซี่ยวอวี่เซวียนและอีกสองคนนิ่งงัน

ทำงานอะไร?

“ไปเดิมพันกันได้แล้ว”

เซี่ยวอวี่เซวียนและคนอื่นๆ ตาเป็นประกาย “คราวนี้เราจะพนันข้างใครรึ”

“แน่นอนสิว่าต้องเป็น... ข้า”

พั่บ

เซี่ยวอวี่เซวียนซวนเซ ในขณะที่หลิ่วเย่ว์และอวี๋ฮุยล้มลงไปกองกับพื้น

ทุกคนมองกู้ชูหน่วนอย่างคนโง่เขลา แม้แต่หลิ่วเย่ว์ก็ยังทำหน้าเหมือนคนสมองทึบ

“พี่ใหญ่ หมายถึงพนันว่าท่านจะแพ้น่ะรึ”

ป้าบ

กู้ชูหน่วนให้รางวัลเป็นเกาลัดหนึ่งลูกบนหัว “พูดอะไรของเจ้า ต้องเดิมพันว่าข้าชนะสิ”

“พนันว่าท่านชนะ?”

เซี่ยวอวี่เซวียนและทุกคนหมดหวังในทันที เดิมทีพวกเขาหวังว่าจะได้พึ่งพานางเพื่อหาเงินจำนวนมาก

ที่เมื่อวานชนะได้เงินมามากมายดูเหมือนจะเป็นเพราะความโชคดีล้วนๆ

“แม่สาวอัปลักษณ์ เจ้ารู้หรือไม่ว่าการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศมันยากขนาดไหน คู่ต่อสู้ของเจ้าไม่ได้มีแต่ผู้มีความสามารถจากรัฐเยี่ยเท่านั้น แต่ยังมีปรมาจารย์หมากรุก เซียนกวีและผู้มีฝีมือจากรัฐอื่นอีกมาก เจ้าอย่าละเมอไปหน่อยน่า”

“เสี่ยวเซวียนเซวียน เจ้าไม่เชื่อในตัวข้างั้นรึ”

ไร้สาระ

จะเอาอะไรมาเชื่อ

ให้พนันว่าเขาชนะซะยังจะดีกว่า

แต่คราวนี้ให้ตายอย่างไรนางก็ไม่เชื่อว่ากู้ชูหน่วนเอาจะชนะเซียนกวี ปรมาจารย์หมากรุกและผู้มีฝีมือคนอื่นๆ

ทุกคนตะลึงตาค้าง

กู้ชูหลานเป็นเพียงแค่ลูกของอนุภรรยาจริงหรือ

เมื่อวานนางเสียเงินไปสองแสนตำลึง วันนี้ยังกล้าเดิมพันอีกสามแสนตำลึง นางไปเอาเงินมาจากไหนมากมายขนาดนั้น

กู้ชูหน่วนส่ายหัวอย่างรังเกียจ “สี่แสนตำลึง ที่เจ้าเดิมพันสามแสนตำลึงดูเหมือนว่าข้าจะเสียเปรียบ แต่ดูแล้วเจ้าก็เป็นแค่ลูกของอนุภรรยา ข้าเองก็ไม่กล้ารังแกเจ้า สามแสนตำลึงก็สามแสนตำลึง”

กู้ชูหลานโกรธจนใบหน้าเล็กๆ ที่งดงามบิดเบี้ยวไปหมด

นางเป็นบุตรีของฮูหยินใหญ่ที่ดีเด่นักรึ ถึงกับต้องย้ำเตือนตลอดว่านางเป็นลูกของอนุภรรยา

เซี่ยวอวี่เซวียนมีเส้นเลือดดำปูดขึ้นบนหัว “แม่สาวอัปลักษณ์ เจ้าคงจะไม่ได้เอาจริงหรอกนะ”

สี่แสนตำลึงไม่ใช่เงินน้อยๆ การจะเป็นคนมีฝีมืออันดับหนึ่งไม่ใช่เรื่องง่าย นางบ้าไปแล้วหรือ

ยิ่งไปกว่านั้นการเดิมพันสี่แสนตำลึงกับสามแสนตำลึงซึ่งดูเป็นการเดิมพันที่เสียเปรียบนี่ ดูอย่างไรก็ไม่ใช่นิสัยของนางเลยสักนิด