ฝูกวงใจสั่น จากนั้นก็ถามออกมาอย่างไม่แน่ใจว่า “นายท่าน ท่านฝันถึงอะไรงั้นหรือ?”
ฝันถึงอะไร?
สิ่งที่ฝันถึงนั้นมีมากมาย และมันก็มากจะเกินไป
กู้ชูหน่วนโบกมืออย่างอ่อนล้า นางไม่อยากพูดอะไรไปมากกว่านี้ “บางทีอาจเป็นเพราะในหัวของข้ายังมีจิตวิญญาณของนาง จึงทำให้นึกถึงความทรงจำของนาง”
นางคิดจะลุกขึ้นมา แต่เพียงแค่ขยับร่างกายก็เจ็บปวดไปทั้งร่างกาย
“นายท่าน ข้าว่าท่านควรจะพักผ่อนอีกเสียหน่อย”
หมอหลวงรีบวิ่งเข้ามาตรวจชีพจรของกู้ชูหน่วน แต่ทุกคนก็ถูกกู้ชูหน่วนไล่ออกไป เนื่องจากนางเองก็เป็นหมอ นางรับรู้และเข้าใจร่างกายของตนเองดี
“แผลจากลำแสงยากจะรักษา พิษของหนอนกู่ก็ต้องนางพญาหนอนกู่ถึงจะสามารถถอนพิษได้ แค่อี้หยุนเฟยเพียงคนเดียว คิดว่าจะสามารถรักษาอาการป่วยของข้าได้อย่างนั้นหรือ? ฝูกวง เจ้าอธิบายออกมาให้ละเอียดว่าเขารักษาข้าด้วยวิธีใด?”
หลังจากนางตรวจสอบร่างกายของตนเองโดยละเอียด นางก็พบว่าพิษของหนอนกู่นั้นหายไปจากร่างกายของนางอย่างไม่เหลือร่องรอย
และแผลจากลำแสงเองก็เกือบจะหายดีแล้วเช่นกัน
ร่างกายของนางได้รับการรักษาเป็นอย่างดี
บาดแผลอย่างอื่นไม่ต้องพูดถึง แค่บาดแผลจากลำแสงและพิษจากหนอนกู่ แม้แต่นางเองยังไม่สามารถคิดวิธีการรักษาออกมาได้
ฝูกวงลังเลเล็กน้อย และไม่กล้าจะสบตากับกู้ชูหน่วน
“คือ......คือว่าเขารู้จักกับหมอเทวดาท่านหนึ่ง หวงกุ้ยจวินจึงไปเชิญหมอเทวดาท่านั้นมาเพื่อรักษาอาการป่วยของท่าน”
“หมอเทวดาผู้นั้นชื่ออะไร และเขารักษาให้ข้าอย่างไร”
“เรื่องนี้......คือ......เรื่องนี้ข้าเองก็ไม่แน่ใจ นายท่าน แค่เวลานี้ท่านหายดีก็เพียงพอแล้ว”
“ฝูกวง มีคนเคยบอกเจ้าหรือไม่ ว่าเจ้าเป็นคนที่โกหกไม่เก่ง”
ฝูกวงคุกเข่าลงพื้นด้วยใบหน้าหวาดกลัวและลำบากใจ
“นายท่าน ข้าน้อยไม่ทราบรายละเอียดจริง ๆ สามเดือนที่ผ่านมา ทุกครั้งที่หวงกุ้ยจวินมาทำการรักษาให้ท่าน มีแค่เขาและท่านปู่เจียงเท่านั้นที่อยู่ที่นี่ หวงกุ้ยจวินไม่อนุญาตให้ผู้ใดเข้ามา และไม่อนุญาตให้ข้าน้อยบอกกับท่านว่า เขาเป็นคนรักษาอาการป่วยของท่าน”
“ข้าน้อยเห็นว่าอาการป่วยของท่านดีวันดีคืน หมอหลวงคนอื่นก็ไร้ซึ่งวิธีการรักษา ดังนั้น......จึงไม่ได้เข้ามาแทรกแซงแต่อย่างใด”
“แต่......ลั่วอิ่งบอกว่า......บอกว่า......”
“บอกว่าอะไร?”
“บอกว่าหวงกุ้ยจวินอาจจะแลกด้วยชีวิตของเขา”
“แลกด้วยชีวิตของเขา?”
“ใช่ ท่านถูกพิษหนอนกู่ นอกจากจะหานางพญาหนอนกู่ให้พบ ไม่เช่นนั้นพิษก็จะกระจายไปทั่วร่างในระยะเวลาอันสั้น ฮวาอิ่งตายไปแล้ว การที่จะตามหานางพญาหนอนกู่นั้นเป็นเรื่องซึ่งเป็นไปไม่ได้ แต่......แต่หากใช้วิชาศักดิ์สิทธิ์ของรัฐอี้ ก็สามารถย้ายพิษบนร่างกายของท่านไปยังร่างกายของเขาได้”
“หากข้าน้อยเดาไม่ผิด หวงกุ้ยจวินจะต้องใช้วิธีนี้ในการรักษาพิษหนอนกู่ในร่างกายของท่านเป็นแน่”
ดังนั้นหลังจากทุกครั้งหลังจากที่หวงกุ้ยจวินรักษาอาการให้นายท่าน ลมปราณของเขาจะไม่มั่นคง ใบหน้าซีดขาว และยืนแทบไม่อยู่
และด้วยเหตุนี้เองทำให้เขาทะเลาะกับพวกของท่านปู่เจียง
กู้ชูหน่วนที่ร่างกายอ่อนแอ นางแทบจะล้มลงเมื่อได้ยินสิ่งนี้
ชีวิตแลกชีวิต......
หรือพูดอีกอย่างก็คือ มันไม่มีวิธีการรักษาพิษหนอนกู่มาตั้งแต่แรกแล้ว อี้หยุนเฟยจึงย้ายพิษทั้งหมดไปที่ร่างกายของเขา
หากพิษหนอนกู่ยังอยู่บนร่างกายของนาง มันก็มีแต่ต้องหาตัวนางพญาหนอนกู่ให้พบเท่านั้นถึงจะสามารถรักษามันได้
แต่หากย้ายพิษออกไป
หากต้องการจะรักษาพิษหนอนกู่บนร่างกายของเขา มันก็มีเพียงวิธีเดียว......คือนางต้องตาย
ด้วยเหตุนี้ ทำให้อาการของอี้หยุนเฟยไร้หนทางรักษา
ริมฝีปากสีซีดของกู้ชูหน่วนแยกออกจากกันเล็กน้อย “แล้วแผลจากลำแสงเล่า?”
“เรื่องนี้......ข้าน้อยไม่ทราบจริง ๆ หวงกุ้ยจวินไม่บอกอะไรข้าเลยแม้แต่น้อย เรื่องการรักษาพิษของหนอนกู่ด้วยการแลกด้วยชีวิต ลั่วอิ่งก็ได้รู้มาจากเหล่าผู้อาวุโสที่อยู่ข้างกายของหวงกุ้ยจวิน ผู้อาวุโสพวกนั้นโกรธจนจะเป็นบ้ากันไปหมดแล้ว......”
กู้ชูหน่วนกำผ้าปูที่นอนแน่นด้วยความรู้สึกอึดอัด
หนี้บุญคุณต่อเยี่ยจิ่งหาน เซี่ยวอวี่เซวียน อาม่อ แล้วก็เหวินเส่าอี๋ นางยังไม่รู้จะตอบแทนกลับไปอย่างไร
เวลานี้ยังมีอี้หยุนเฟยเพิ่มเข้ามาอีก
อี้หยุนเฟยไม่เพียงแค่มอบอำนาจในการปกครองของตนเองให้กับนาง
แต่ยังยอมสละชีวิตของตนเองให้กับนางด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ อ่านถึง 1174 แล้วรอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...