กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 1110

เฉินหลิงมองไปที่เซี่ยวอวี่เซวียนพร้อมกับสะอื้นไห้ ความรู้สึกรักใคร่ในดวงตาของนางเปิดเผยออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน

รอยยิ้มปรากฏออกมาที่มุมปากของชายชรา เขานำมือของเซี่ยวอวี่เซวียนและเฉินหลิงมาประสานกัน จากนั้นก็จากไป

“ท่านปู่......”

“อาจารย์......”

เซี่ยวอวี่เซวียนหลับตาด้วยความเจ็บปวด หูของเขาอันแน่นไปด้วยเสียงแห่งความโศกเศร้าของเฉินหลิงและหยางเหมย

“ปัง......”

“บูม......”

การต่อสู้รุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ กู้ชูหน่วนพยายามทำทุกอย่างเพื่อขัดขวางการโจมตีของเหล่าผู้อาวุโสยอดฝีมือจากเผ่าเพลิงฟ้า

เซี่ยวอวี่เซวียนพยายามลุกขึ้น เตรียมตัวที่จะร่วมสู้ไปพร้อมกับกู้ชูหน่วน

แต่ในตอนนั้นเอง กองทัพทหารก็เคลื่อนตัวมาจากในระยะไกล

ผู้อาวุโสของเผ่าเพลิงฟ้ากล่าวออกมา “เหมืนนจะเป็นกองทัพของรัฐปิง”

“ผู้อาวุโสฉื่อ ท่านดูธงศึกทางด้านนั้น ใช่ธงศึกของทัพอี้หรือไม่?”

กองทัพเข้ามาอย่างเกรียงไกร

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป ความขัดแย้งจะยิ่งทวีความรุนแรงมากยิ่งขึ้น หากทำอะไรผิดพลาดไป ไม่แน่ว่าอาจจะเกิดสงครามระหว่างเผ่าเพลิงฟ้ากับรัฐปิง

ไม่ว่าคนของเผ่าเพลิงฟ้าต้องการสังหารเซี่ยวอวี่เซวียนและชิงแผ่นอักษรสีเหลืองกลับไปมากเพียงใด เวลานี้พวกเขาก็ทำได้แค่ล่าลอยกลับไป

ยิ่งไปกว่านั้น หากกองทัพอี้ยกทัพมาถึง สิ่งต่าง ๆ จะยิ่งไม่มีวันจบสิ้น

มันจะดีกว่าหากปล่อยพวกเขาไป และค่อยหาโอกาสจัดการกับเซี่ยวอวี่เซวียนอีกครั้ง

ผู้อาวุโสฉื่อตะโกนออกมา “สลายตัว”

กล่าวว่าสลายตัวก็สลายตัว พวกเขาหายไปอย่างไร้ร่องรอย

ลั่วอิ่งกล่าวออกมาว่า “นายท่าน ต้องตามไปหรือไม่”

“ไม่ต้อง เจ้านายของพวกเขายังอยู่ในรัฐปิง ต่อให้ตอนนี้จะหนีไปได้ แต่พวกเขาก็ไม่มีทางหนีไปได้ตลอด”

“ขอรับ”

ลั่วอิ่งไม่กล้ามองไปที่เซี่ยวอวี่เซวียน เพราะเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความเกลียดชังอันรุนแรงของเซี่ยวอวี่เซวียน

กู้ชูหน่วนโบกมือ บอกให้ลั่วอิ่งถอยกลับไป

ส่วนนางเดินมาข้างเซี่ยวอวี่เซวียน

“เสี่ยวเซวียนเซวียน เจ้ายังไหวหรือไม่?”

ไม่ทันรอให้เซี่ยวอวี่เซวียนพูดอะไรออกมา กองทัพอี้ก็มาถึงแล้ว

ผู้อาวุโสอวี๋พูดด้วยความตกใจ “ฝ่าบาท ท่านมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร ข้าน้อยขอถวายบังคมฝ่าบาท เมื่อสักครู่ไม่รู้ว่าคนที่หนีไปใช่คนของเผ่าเพลิงฟ้าหรือไม่?”

กู้ชูหน่วนพยักหน้า “ใช่”

“หรือว่าแผ่นอักษรสีเหลืองจะปรากฏออกมาแล้ว?”

ใบหน้าของผู้อาวุโสอวี๋เผยให้เห็นความดีใจ แต่ทันใดนั้นก็ถูกดับฝันทันที

“ท่านผู้อาวุโส ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องแผ่นอักษรสีเหลือง คนของเผ่าเพลิงฟ้าต้องการสังหารเซี่ยวอวี่เซวียน ฝ่าบาทมาเห็นจึงเข้ามาช่วยพวกของเซี่ยวอวี่เซวียนได้ทันเวลา”

ผู้อาวุโสอวี๋หันไปมองซานจีที่ตายอย่างน่าอนาถ จากนั้นก็มองไปที่เซี่ยวอวี่เซวียนและกู้ชูหน่วนด้วยความเหลือเชื่อ

และคิดไม่ออกว่าเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

“เผ่าเพลิงฟ้าต้องการสังหารเซี่ยวอวี่เซวียนอย่างนั้นหรือ?”

“ใช่ เผ่าเพลิงฟ้าตามล่าเซี่ยวอวี่เซวียนมาโดยตลอด ในตอนที่อยู่เขตหวงห้าม พวกเขาวางกับดักเพื่อสังหารเซี่ยวอวี่เซวียน เซี่ยวอวี่เซวียนเกือบจะกลายเป็นศพอยู่ในเขตหวงห้าม”

ผู้อาวุโสอวี๋พยักหน้า

เรื่องนี้พวกเขาเองก็เคยได้ยินเรื่องพวกนี้มาบ้าง

เนื่องจากเป็นบุญคุณความแค้นระหว่างพวกเขา

ทัพอี้อย่างพวกเขาไม่จำเป็นต้องเข้าไปยุ่ง

“ฝ่าบาท คนของเผ่าเพลิงฟ้ากล้าทำกับฝ่าบาทเช่นนี้ ฝ่าบาทได้โปรดลงโทษคนของเผ่าเพลิงฟ้าอย่างรุนแรง ลงโทษสถานหนักแก่พวกเขา”

“ฝ่าบาทได้โปรดลงโทษเผ่าเพลิงฟ้า และลงโทษเฟิงโห้ว”

เหล่าทหารของกองทัพอี้คุกเข่า เสียงดังสนั่น กึกก้องไปทั่วทั้งหุบเขา

“เรื่องนี้ข้าจะเป็นคนตัดสินใจเอง หากพวกเจ้าไม่มีเรื่องอันใดแล้ว พวกเจ้าก็เชิญกลับไป”

“นี่......คือ หากฝ่าบาททรงมีรับสั่งแต่อย่างใด สามารถสั่งพวกข้าได้ทันที”

กองทัพอี้เดินทางมาอย่างทรงพลัง และจากไปอย่างทรงพลังเช่นกัน

ดูทิศทางที่พวกเขากำลังจากไป ดูเหมือนว่าจะเป็นทางเดียวกันกับคนของเผ่าเพลิงฟ้า

“เสี่ยวเซวียนเซวียน......”

กู้ชูหน่วนต้องการช่วยรักษาอาการเจ็บให้เขา แต่เซี่ยวอวี่เซวียนกลับหลีกเลี่ยงนางอย่างสุดกำลัง

แววตาของเขาเฉยเมย ท่าทางของเขานิ่งสงบ

กู้ชูหน่วนแข็งทื่อในทันใด

หายไปเพียงไม่กี่เดือน......เหตุใดเซี่ยวอวี่เซวียนถึงทำราวกับว่านางเป็นคนแปลกหน้า เหตุใดถึงได้เยือกเย็นเช่นนี้?

ถึงขั้นหลีกเลี่ยงไม่ให้นางสัมผัสเขา?

นางทำอะไรให้เขาไม่พอใจอย่างนั้นหรือ?

หรือว่า......

เขามีสาวสวยอยู่ข้างกายแล้ว และสำหรับนาง......

เมื่อนึกถึงฉากที่ปู่เฉินหลิงจากไปและทิ้งหลานสาวไว้เพียงลำพัง ดูเหมือนกู้ชูหน่วนก็เข้าใจอะไรบางอย่างขึ้นมา

แต่ก็ดูเหมือนนางจะไม่เข้าใจอะไรเลย