กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 131

เดิมสวีซานเหนียงอยากจะจัดการเด็กหนุ่มก่อน ค่อยจัดการกับกู้ชูหน่วน พอคำพูดของกู้ชูหน่วนไม่น่าฟังมากขึ้น นางเลยเปลี่ยนใจทันที

“เจ้าเด็กน้อย ปากนี่ต่ำช้าเสียจริง เอาระฆังวิญญาณสะบั้นมา ข้าจะยังคงทิ้งศพเจ้าไว้ทั้งตัวได้ ไม่อย่างนั้นข้าจะเปลี่ยนเจ้าให้กลายเป็นเลือดเสีย”

“ข้าเป็นคนที่จะถูกข่มขู่คุกคามได้หรือ?”กู้ชูหน่วนขมวดคิ้วถาม

“เหอะ เด็กโง่”

น้ำเสียงเยือกเย็น แตะนิ้วเท้าลงพื้นเล็กน้อย งัดเอาศิลปะการต่อสู้หัตถ์โลหิตออกมา จากนั้นพุ่งเข้าหากู้ชูหน่วน

แผ่นหลังของกู้ชูหน่วนอิงกับกำแพง มือทั้งสองข้างกอดอก สงบเยือกเย็น คล้ายกับมั่นใจว่าเด็กหนุ่มจะมาช่วยนางแน่

เป็นดังที่คาดไว้ ตอนที่เด็กหนุ่มถูกผู้มีฝีมือสูงโจมตี เขายังคงขว้างกระทะเหล็กของร้านค้าใส่สวีซานเหนียงเลย เพื่อป้องกันปีศาจโลหิตโจมตีนาง

กระทะสัมผัสโดนอาวุธหัตถ์โลหิตของสวีซานเหนียง มันหลอมละลายทันที

ผู้มีฝีมือสูงชุดดำที่ล้อมรอบอยู่จำนวนไม่น้อยต่างตกใจกันมาก

นี่ช่างเป็นเวทย์มนตร์พลังปีศาจโลหิตที่ทรงพลังมาก

สามารถหลอมละลายหม้อกระทะเหล็กได้ชั่วพริบตาเดียว นี่มีพลังภายในมากมายแค่ไหนกัน?

ดวงตาของเด็กหนุ่มหรี่ลง ดูเหมือนว่าเขาก็คาดไม่ถึงว่าพลังปีศาจโลหิตของสวีซานเหนียงจะทรงพลังมากเช่นนี้ เขาต้องการอยากช่วยกู้ชูหน่วนแต่เขาถูกล้อมรอบด้วยวงกลม คนแคระเจี่ยนไม่หยุดที่จะพุ่งมาทางเขาด้วยฝ่ามือขนาดใหญ่ แทบจะใช้มือขนาดใหญ่ตบเขาที่มีชีวิตอยู่ตายได้

สวีซานเหนียงสะบัดมือ ยิ้มเย็นกล่าวว่า“วันนี้ ไม่มีผู้ใดสามารถช่วยเจ้าได้หรอก”

“ใช่หรือ นู่น เจ้าดูพวกพี่น้องของเจ้าสิ”

สวีซานเหนียงหันกลับไปมอง แต่เห็นใบไม้ที่ร่วงหล่นรอบๆ ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า กลายเป็นใบกริชบางๆ ที่มองเห็นได้ และพุ่งใส่ทุกคนในทุกทิศทาง ใบไม้สีเขียวแต่ละใบดูเหมือนจะได้รับพลังที่ไร้อำนาจขอบเขต

ทันใดนั้น ผู้มีฝีมือสูงชุดดำหลายคนถูกใบไม้ขวางปิดที่กล่องเสียง และล้มลงกับพื้น

แม้แต่คนแคระเจี่ยนยังถูกลงโทษด้วยการหั่นศพ สุดท้ายถูกตบลงบนส่วนบนของหัวกระโหลก และตายในที่เกิดเหตุ

สวีซานเหนียงหดรูม่านตาลง คิดไม่ถึงเลยว่าพอเอนเอียงความสนใจ คนของนางจะได้ถูกสังหารหมดแล้ว แม้แต่น้องห้าของตนยังถูกสังหารด้วย

โมโห

โมโหมาก

สวีซานเหนียงกัดฟันกรอดกล่าวว่า“เจ้ารนหาที่ตาย”

“ระเบิดหัวนาง ให้สมองกระจุยกระจาย เร็วๆๆๆ เจ้าทำสิ่งใดนี่ ช้าอีกแล้ว”

“ระวังนะ นางจะเป่าหัวเจ้า โชคดีที่ข้าเตือนเจ้าแล้ว ไม่อย่างนั้นเจ้าจะได้โดนพลังปีศาจโลหิตของนาง และหัวของเจ้าก็ถูกหลอมละลายโดยนาง”

การกระทำแบบนี้ ไม่เพียงทำให้เด็กหนุ่มโมโห มันยังทำให้สวีซานเหนียงโมโหด้วย

พวกเขากำลังอยู่ในช่วงความเป็นความตายกัน แต่ทว่ากู้ชูหน่วนกลับกินเมล็ดแตงโมมองดู?

นี่นับว่าคืออะไร?

เห็นพวกเขาเป็นละครลิงหรือ?

ที่โมโหสุดคือเด็กหนุ่ม เขาทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะช่วยนาง และได้รับบาดเจ็บสาหัสจากพวกเขา แต่นางกลับทำดี ไม่เพียงแต่ไม่ได้ช่วย แต่ยังทำท่าทางเหมือนดูการแสดงที่ดีด้วย

พอเห็นสวีซานเหนียงโกรธมาก นางยกมือขวาขึ้นและเคลื่อนไหวหัตถ์โลหิตเพื่อสังเวยจัดการกู้ชูหน่วน

เด็กหนุ่มพลิกมั่วฉินขวางปีศาจโลหิตสวีซานเหนียงไว้ เพราะการขวางกั้นครั้งนี้ จึงทำให้มั่วฉินของเขาถูกตีแตกละเอียด

กู้ชูหน่วนเห็นอย่างชัดเจนว่าในแววตาของเด็กหนุ่มมีความเจ็บปวดใจทรมานแฉลบผ่าน นางดูออกว่าเด็กหนุ่มนั้นรักใส่ใจมั่วฉินเป็นอย่างมาก