เดิมสวีซานเหนียงอยากจะจัดการเด็กหนุ่มก่อน ค่อยจัดการกับกู้ชูหน่วน พอคำพูดของกู้ชูหน่วนไม่น่าฟังมากขึ้น นางเลยเปลี่ยนใจทันที
“เจ้าเด็กน้อย ปากนี่ต่ำช้าเสียจริง เอาระฆังวิญญาณสะบั้นมา ข้าจะยังคงทิ้งศพเจ้าไว้ทั้งตัวได้ ไม่อย่างนั้นข้าจะเปลี่ยนเจ้าให้กลายเป็นเลือดเสีย”
“ข้าเป็นคนที่จะถูกข่มขู่คุกคามได้หรือ?”กู้ชูหน่วนขมวดคิ้วถาม
“เหอะ เด็กโง่”
น้ำเสียงเยือกเย็น แตะนิ้วเท้าลงพื้นเล็กน้อย งัดเอาศิลปะการต่อสู้หัตถ์โลหิตออกมา จากนั้นพุ่งเข้าหากู้ชูหน่วน
แผ่นหลังของกู้ชูหน่วนอิงกับกำแพง มือทั้งสองข้างกอดอก สงบเยือกเย็น คล้ายกับมั่นใจว่าเด็กหนุ่มจะมาช่วยนางแน่
เป็นดังที่คาดไว้ ตอนที่เด็กหนุ่มถูกผู้มีฝีมือสูงโจมตี เขายังคงขว้างกระทะเหล็กของร้านค้าใส่สวีซานเหนียงเลย เพื่อป้องกันปีศาจโลหิตโจมตีนาง
กระทะสัมผัสโดนอาวุธหัตถ์โลหิตของสวีซานเหนียง มันหลอมละลายทันที
ผู้มีฝีมือสูงชุดดำที่ล้อมรอบอยู่จำนวนไม่น้อยต่างตกใจกันมาก
นี่ช่างเป็นเวทย์มนตร์พลังปีศาจโลหิตที่ทรงพลังมาก
สามารถหลอมละลายหม้อกระทะเหล็กได้ชั่วพริบตาเดียว นี่มีพลังภายในมากมายแค่ไหนกัน?
ดวงตาของเด็กหนุ่มหรี่ลง ดูเหมือนว่าเขาก็คาดไม่ถึงว่าพลังปีศาจโลหิตของสวีซานเหนียงจะทรงพลังมากเช่นนี้ เขาต้องการอยากช่วยกู้ชูหน่วนแต่เขาถูกล้อมรอบด้วยวงกลม คนแคระเจี่ยนไม่หยุดที่จะพุ่งมาทางเขาด้วยฝ่ามือขนาดใหญ่ แทบจะใช้มือขนาดใหญ่ตบเขาที่มีชีวิตอยู่ตายได้
สวีซานเหนียงสะบัดมือ ยิ้มเย็นกล่าวว่า“วันนี้ ไม่มีผู้ใดสามารถช่วยเจ้าได้หรอก”
“ใช่หรือ นู่น เจ้าดูพวกพี่น้องของเจ้าสิ”
สวีซานเหนียงหันกลับไปมอง แต่เห็นใบไม้ที่ร่วงหล่นรอบๆ ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า กลายเป็นใบกริชบางๆ ที่มองเห็นได้ และพุ่งใส่ทุกคนในทุกทิศทาง ใบไม้สีเขียวแต่ละใบดูเหมือนจะได้รับพลังที่ไร้อำนาจขอบเขต
ทันใดนั้น ผู้มีฝีมือสูงชุดดำหลายคนถูกใบไม้ขวางปิดที่กล่องเสียง และล้มลงกับพื้น
แม้แต่คนแคระเจี่ยนยังถูกลงโทษด้วยการหั่นศพ สุดท้ายถูกตบลงบนส่วนบนของหัวกระโหลก และตายในที่เกิดเหตุ
สวีซานเหนียงหดรูม่านตาลง คิดไม่ถึงเลยว่าพอเอนเอียงความสนใจ คนของนางจะได้ถูกสังหารหมดแล้ว แม้แต่น้องห้าของตนยังถูกสังหารด้วย
โมโห
โมโหมาก
สวีซานเหนียงกัดฟันกรอดกล่าวว่า“เจ้ารนหาที่ตาย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...