ผู้อาวุโสตะโกนด้วยความโมโหจัด เขารวบรวมกำลังภายในไว้ที่ฝ่ามือและพุ่งไปกู้ชูหน่วน
กำลังภายในที่ออกไปนั้นราวแปดเท่า ดูเหมือนว่าเขาไม่คิดต้องการให้กู้ชูหน่วนมีชีวิตอยู่อีกต่อไป
เซี่ยวอวี่เซวียนบาดเจ็บสาหัสจนแทบไม่สามารถดูแลตัวเองได้
กู้ชูหน่วนก็ถูกล้อมรอบจนแทบเอาตัวไม่รอด แค่คิดจะหลบหนีจากกำลังภายในนั้นก็แทบเป็นไปไม่ได้
หากต้องการเผชิญหน้ากับการถูกจู่โจม ตัวเองก็ไม่มีกำลังภายในเช่นนี้ คาดว่านางก็คงต้องบาดเจ็บสาหัสอย่างมาก
เด็กหนุ่มขยับเท้าและต้องการจะเข้าไปช่วยเหลือ
ทันใดนั้น ฝ่ามือกำลังภายในที่มีความรุนแรงยิ่งขึ้นก็พุ่งเข้ามา
"บึ้ม......"
กำลังภายในทั้งสองแรงพุ่งจู่โจมเข้ามาพร้อมกัน แม้แต่พื้นดินก็สั่นสะเทือนและมีหลุมลึกขนาดใหญ่เกิดขึ้น
ร่างกายของทุกคนสั่นสะเทือนและแทบยืนทรงตัวไว้ไม่ได้
ในขณะเดียวกัน มีผู้มีวิทยายุทธสูงส่งจำนวนมากจากเผ่าปีศาจเข้ามาเปิดทางที่ปิดล้อมกู้ชูหน่วนเอาไว้
ผู้อาวุโสตกใจเล็กน้อย "นิกายเทพอสูร"
เจียงซวี่และทุกคนต่างตกตะลึงด้วยเช่นกัน
นิกายเทพอสูรเป็นหนึ่งในนิกายที่มีความลี้ลับซับซ้อนและมักไม่เคยปรากฏตัวที่ไหนมาก่อน และไม่เคยมีความข้องเกี่ยวใดๆ กับเผ่าปีศาจของพวกเขาเลย แต่ทำไมวันนี้กลับปรากฏตัวออกมา หรือว่ามาช่วยกู้ชูหน่วน หรือว่าพวกเขาก็มาเพื่อระฆังวิญญาณสะบั้นด้วยเช่นกัน?
เด็กหนุ่มถอนหายใจ
ไม่ว่านิกายเทพอสูรจะมาด้วยจุดประสงค์อะไรก็ตามแต่ อย่างน้อยก็สามารถช่วยชีวิตของกู้ชูหน่วนได้
กู้ชูหน่วนประคองเซี่ยวอวี่เซวียนที่แทบหมดลมหายใจขึ้นมาและหยิบผงยาในร่างกายออกมาเพื่อห้ามเลือดให้กับเขา "เจ็บหน่อยนะ แต่เจ้าต้องอดทนเอาหน่อย"
"เจ้าไม่ต้องสนใจข้า รีบหนีไป" เสียงของเซี่ยวอวี่เซวียนสั่นไหว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเจ็บปวดอย่างมากหรือเพราะอะไร
ไม่ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสขนาดไหน เขาก็จ้องมองทุกคนอย่างระมัดระวัง เพราะเขากลัวว่าจะมีใครเข้ามาทำร้ายกู้ชูหน่วน
ขณะที่ช่วยห้ามเลือดให้เขานั้น กู้ชูหน่วนกะพริบตาเงียบๆ และพูดด้วยเสียงเรียบ "ไม่ต้องเป็นกังวล ข้าไม่ตายง่ายๆ และไม่ยอมให้ใครทำอะไรข้าได้ง่ายๆ หรอก"
เซี่ยวอวี่เซวียนรู้สึกโมโห
นี่มันเวลาไหนแล้ว นางยังฝืนตัวเองไปถึงไหน
ไม่ว่าคนของเผ่าปีศาจจะเดินไปทางไหน ทุกคนต่างก็หลีกเลี่ยงถอยกลับมาและไม่กล้าเผชิญหน้า
คราวนี้เจียงซวี่จึงเดินออกมาในฐานะผู้นำและออกคำสั่ง
การออกปฏิบัติภารกิจในครั้งนี้ได้พบเจอกับคนของนิกายเทพอสูรเข้า แถมยังถูกดูถูกเข้าไป ทำให้สีหน้าของเขาไม่ดีนัก
เขาฝืนเก็บความไม่พอใจเอาไว้ในใจ จากนั้นถอยกลับมาก้าวหนึ่ง "คืนระฆังวิญญาณสะบั้นมาให้พวกข้า ส่วนผู้หญิงคนนี้พวกเจ้าจะจัดการอย่างไรกับนางก็ได้"
"เหลวไหล นาง พวกข้าต้องการ ระฆังวิญญาณสะบั้นนี้ ข้าไม่มีทางให้พวกเจ้าไปได้"
"หรือว่านิกายเทพอสูรต้องการจะเป็นศัตรูกับเผ่าปีศาจของพวกข้าอย่างนั้นหรือ?" เจียงซวี่กัดฟันกรอดเมื่อพูดชื่อเผ่าปีศาจ
"เป็นศัตรูก็เป็นศัตรู คิดว่าข้ากลัวพวกเจ้าอย่างนั้นหรือ" ดวงตาดุร้ายราวกับเสือร้ายที่แทบอดไม่ได้ที่จะขยุ้มฉีกเนื้อของเจียงซวี่
ความโกรธของเจียงซวี่เพิ่มมากขึ้น
เขาพูดกับผู้เป็นหัวหน้า ไม่ได้พูดกับไอ้เจ้าบ้าระห่ำคนนั้น เขาจะพูดแทรกขึ้นมาทำไม?
อีกอย่าง เขาเองก็ไม่ได้ทำผิดอะไรต่อเขา ทำอย่างกับว่าเขาโหดร้ายอะไรเช่นนั้นไปได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
สนุกมากค่ะ ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ อ่านถึง 1174 แล้วรอตอนต่อไปอยู่ค่ะ...
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...