ในฐานะที่กู้ชูหน่วนเป็นพวกหัวขี้เลื่อย จึงเป็นที่รู้กันดีว่าผู้พนันส่วนใหญ่จะเดิมพันข้างเจ๋ออ๋องและกู้ชูอวิ๋น ถึงอย่างไรชื่อเสียงของเจ๋ออ๋องกับกู้ชูอวิ๋นก็เลื่องลือไปทั่วรัฐเยี่ยตั้งนานแล้ว
ส่วนเรื่องข่าวลือของกู้ชูหน่วนที่กำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์นั้นฟังดูไม่เข้าหูเลยจริงๆ ชิวเอ๋อร์ได้ยินแล้วโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ สีหน้าของเซี่ยวอวี่เซวียนก็ดูไม่พอใจเอามากๆ
เซี่ยวอวี่เซวียนสีหน้าดำทะมึนและทำสายตางี่เง่าใส่นาง “ไม่รู้จริงๆ ว่าเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่ ทุกคนต่างกลัวว่าชื่อเสียงของตัวเองจะฉาวโฉ่ แต่เจ้านี่สิกลับใช้เงินจ้างคนจำนวนมากมาทำให้ตัวเองเสียชื่อเสียง ราวกับกลัวว่าใครจะไม่รู้อย่างนั้นละว่าเจ้าเป็นพวกหัวขี้เลื่อย”
“จริงด้วยๆ”
ชิวเอ๋อร์เองก็โกรธเช่นกัน เดิมทีหน้าตาอันอัปลักษณ์ของคุณหนูก็ทำให้หาคนมาแต่งงานยากอยู่แล้ว ตอนนี้ชื่อเสียงยังมาฉาวโฉ่เพราะตัวเองอีก แบบนี้ใครจะกล้าแต่งงานด้วย
เกรงว่าแม้แต่ท่านเทพแห่งสงครามก็คงจะโกรธจนอยากฆ่านางทิ้งทันที
“เจ้าจะไปรู้อะไร”
กู้ชูหน่วนรู้สึกสบายอกสบายใจ นางลิ้มรสสุราชั้นดีอยู่ในหอสุราอันสงบอย่างเพลิดเพลิน ราวกับว่าทุกคนไม่ได้กำลังหัวเราะเยาะและวิพากษ์วิจารณ์นาง
“คุณหนู ข้าไม่เข้าใจ คุณหนูบอกข้าได้หรือไม่ว่าเหตุใดคุณหนูจึงต้องทำเช่นนี้”
“จะเพื่ออะไรได้ล่ะ เพื่อหาเงินไง”
ชิวเอ๋อร์กลุ้มใจ
สิ่งนี้เกี่ยวกับการหาเงินอย่างไรกัน
นอกจากนี้เพียงเพื่อเงินจำนวนเล็กน้อย มันคุ้มแล้วหรือกับชื่อเสียงของตัวเอง
“การชุมนุมแข่งขันวิชาการจะเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศในวันพรุ่งนี้ ยังไม่รีบวางเดิมพันอีก หากพลาดคราวนี้ต้องรออีกห้าปีเชียวนะ”
ณ ใจกลางหอสุรา ชายวัยกลางคนคนหนึ่งตั้งวงพนันและตะโกนเรียกลูกค้าให้มาลงเดิมพันอย่างต่อเนื่อง
ดวงตาที่เรียวยาวประหนึ่งหงส์ของกู้ชูหน่วนฉาบไปด้วยรอยยิ้มและลอบมองไปที่โต๊ะพนันเป็นครั้งคราว
เซี่ยวอวี่เซวียนคิดขึ้นมาแล้วก็ตบต้นขาตัวเองดังฉาด “พับผ่าสิ ข้ายังกลุ้มอยู่เลยว่าเหตุใดเจ้าจึงต้องให้คนจำนวนมากมาเล่นการพนัน เจ้าคิดจะทำอะไร พนันข้างเจ๋ออ๋องกับกู้ชูอวิ๋นงั้นหรือ เราไม่สร้างเรื่องไม่ได้รึ ใครบ้างที่ไม่รู้ว่ากู้ชูอวิ๋นกับเจ๋ออ๋องมีโอกาสจะชนะมากที่สุด ไม่ว่าเจ้าจะลงเงินไปมากแค่ไหนก็ทำเงินได้ไม่เยอะอยู่ดี ถ้าแพ้ขึ้นมาก็มีแต่จะต้องเสียเงินก้อนใหญ่ไปเปล่าๆ”
กู้ชูหน่วนยิ้มเยาะ “ข้าว่างขนาดนั้นเลยหรือ”
“หรือว่า... เจ้าเดิมพันว่าตัวเองจะชนะ”
เซี่ยวอวี่เซวียนเบิกตากว้าง
นางจะไม่รู้จักประมาณตนขนาดนั้นเชียวหรือ
ตัวนางมีความสามารถแค่ไหนนางจะไม่รู้เลยหรืออย่างไร นึกไม่ถึงเลยว่านางจะกล้าพนันข้างตัวเอง
ภายในหอสุราเต็มไปด้วยผู้คน ทุกคนต่างกำลังหารือกันว่าจะพนันข้างใคร และในที่สุดก็ทยอยลงเดิมพันข้างเจ๋ออ๋องและกู้ชูอวิ๋น
คนเปิดโต๊ะพนันอดขมวดคิ้วไม่ได้ “เหตุใดพวกท่านจึงไม่พนันข้างคุณหนูสามตระกูลกู้เล่า ทุกคนลงข้างท่านเจ๋ออ๋องและคุณหนูสองตระกูลกู้กันหมด งั้นโต๊ะพนันนี่ก็แย่ละซี”
“ถ้าเจ้าเชื่อมั่นในคุณหนูสามขนาดนั้น เหตุใดเจ้าไม่ลงเงินเองเลยเล่า”
“ใช่แล้ว ใครบ้างที่ไม่รู้ว่าคุณหนูสามตระกูลกู้เป็นพวกหัวขี้เลื่อยไร้ประโยชน์ ถ้านางชนะ ข้าจะตัดหัวตัวเองมาให้พวกเจ้าเตะเลยเอ้า”
คนเปิดโต๊ะพนันเพิ่มระดับเสียง “เอาละ ลดราคาลงครึ่งหนึ่งหากลงข้างคุณหนูสามตระกูลกู้ จะลงไม่ลง”
“มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะลงข้างคุณหนูสาม พวกเราใช่ว่าจะมีเงินเยอะไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรเสียหน่อย”
“แล้วหนึ่งต่อร้อยล่ะ ขอเพียงลงพนันว่าคุณหนูสามตระกูลกู้จะเข้ารอบชิงชนะเลิศ ก็จะได้รับเงินไปร้อยเท่า”
ทั่วทั้งที่แห่งนั้นเงียบเป็นเป่าสาก
มากขนาดนั้นเลยรึ
หนึ่งต่อร้อย?
นี่มันรุนแรงเกินไปแล้วหรือเปล่า
“ข้าว่าเถ้าแก่อย่างเจ้าช่างใจดำเหลือเกิน เจ้าก็รู้ดีว่าคุณหนูสามตระกูลกู้ไม่มีทางได้เข้ารอบชิงชนะเลิศ แต่ยังมาให้ความหวังลมๆ แล้งๆ ถ้าดีขนาดนั้นจริงเจ้าก็รีบลงเองเลยสิ”
“ใช่แล้ว ต่อให้หนึ่งต่อร้อยจริงๆ ก็ไม่มีใครกล้าลงว่าคนหัวขี้เลื่อยจะชนะหรอก”
“คนอื่นพูดถึงเจ้าแบบนี้ เจ้าไม่สนใจเลยรึ” เซี่ยวอวี่เซวียนสะบัดพัดอย่างโกรธจัด
กู้ชูหน่วนกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “นั่นคือสิ่งที่ข้าต้องการอยู่แล้ว จะสนไปทำไม ไปเถอะ เราไปพนันกันดีกว่า”
กู้ชูหน่วนนำเงินหนึ่งพันตำลึงที่มีอยู่ลงเดิมพันในกรอบของกู้ชูหน่วนทั้งหมด ทันใดนั้นผู้คนที่นั่นก็พากันถอนหายใจขึ้นมาทันที
“แม่นางผู้นี้บ้าไปแล้วหรือไงถึงกล้าเดิมพันว่าคุณหนูสามตระกูลกู้จะชนะ”
“ต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ คนปกติจะลงพนันข้างคุณหนูสามตระกูลกู้ได้อย่างไร”
เซี่ยวอวี่เซวียนแตะหน้าผาก
ความกล้าหาญของนางนี่ช่างเหลือเกินจริงๆ
นั่นมันเงินหนึ่งพันตำลึงเชียวนะ ลงเดิมพันไปอย่างนั้นทั้งยังเดิมพันตัวเองอีก นางไปเอาความมั่นใจมาจากไหน
ชิวเอ๋อร์ตาแดงก่ำขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...