"เช่นนั้นแล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนนี้เยี่ยเฟิงถูกกักขังอยู่ที่ไหน?"
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผู้ถือธงลั่วชนะเงินไปมากมายหรืออย่างไร เพียงแค่กู้ชูหน่วนถาม เขาพูดทุกอย่างที่เขารู้ โดยไม่ปกปิดเลยแม้แต่นิดเดียว
"อยู่ในส่วนลึกของคุกนักโทษ อีกประเดี๋ยวก็จะถูกส่งไปยังยอดเขาสูง"
"ส่งไปยังยอดเขาสูงของหัวหน้ากองธองกล้วยไม้ที่นั่นหรือ?"
"แน่นอน เห็นแก่ที่เจ้าและข้ามีวาสนาต่อกัน ข้าจะบอกอะไรกับเจ้าอย่างหนึ่ง หัวหน้ากองธงกล้วยไม้คิดจะจัดการกับเยี่ยเฟิงเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นจะมอบให้กับผู้นำกองธงสาวเย่า ผู้นำกองธงสาวเย่าก็เหมือนกับผู้นำกองธงกล้วยไม้ของเรา ต่างก็มีความชอบที่แปลกพิลึก แต่ผู้นำกองธงสาวเย่าโหดเหี้ยมยิ่งกว่า เพียงแค่คนที่เขาเล่นจนเบื่อแล้ว มักจะถลกใบหน้าของพวกเขาออกมาและแขวนไว้ในห้องลับ ได้ยินมาว่า ภายในห้องลับของเขาล้วนเต็มไปด้วยหนังของมนุษย์ ช่างน่ากลัวมาก"
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกู้ชูหน่วนรู้สึกเหน็บหนาวหรือไม่ ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของนางเมื่อสักครู่ได้เลือนหายไป
ผู้ถือธงลั่วรู้สึกสงสัยและกล่าวว่า "น้องชาย เจ้าเป็นอะไรหรือ ทำไมดูเหมือนสีหน้าของเจ้าไม่ดีเอาเสียเลย"
"อ้อ......ไม่มีอะไรน่ะ แค่รู้สึกว่าช่างโหดร้ายเหลือเกิน"
"ใช่ไหมล่ะ ข้าก็รู้สึกว่าช่างโหดร้ายเหลือเกิน แต่ความเป็นจริงก็เป็นเช่นนี้ ใครให้เขาเป็นผู้ปรนนิบัติ ผู้ปรนนิบัติก็เป็นคนที่ฐานะต่ำต้อยที่สุดในเผ่าปีศาจนี้ นอกเหนือจากคนใช้ หลายปีมานี้ที่เยี่ยเฟิงได้รับความรักและความโปรดปรานจากผู้นำกองธงกล้วยไม้ของเราก็ถือว่าไม่เลวแล้ว เจ้าลองดูผู้ปรนนิบัติคนอื่นสิ มีกี่คนที่มีจุดจบที่ดี"
"เช่นนั้นแล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าคืนนี้เยี่ยเฟิงจะถูกส่งไปที่ยอดเขาสูงเวลาไหน?"
"เรื่องนี้ข้าก็ไม่แน่ใจนัก น่าจะยามจื่อกระมัง (2300-0100 น.)"
"พี่ลั่ว ทำไมปรมาจารย์เจียงถึงเกลียดชังเยี่ยเฟิงถึงเพียงนัั้นหรือ"
"เมื่อก่อนปรมาจารย์เจียงก็เคยเป็นคนใช้ แต่เขาโชคดี แต่ทำอย่างไรถึงไปถึงตำแหน่งปรมาจารย์ได้นั้นข้าก็ไม่ค่อยรู้เท่าไรนัก รู้แต่เพียงว่าพ่อของปรมาจารย์เจียงนั้นตายไปอย่างน่าอนาถเพราะเยี่ยเฟิง ฉะนั้นปรมาจารย์เจียงจึงเกลียดชังเยี่ยเฟิงอย่างมากและมักหาเรื่องเยี่ยเฟิงตลอด ไม่รู้ว่าเยี่ยเฟิงต้องทุกข์ทรมานมากแค่ไหนในเงื้อมมือของปรมาจารย์เจียง คนที่รับผิดชอบในการเฝ้าเยี่ยเฟิงก็คือ ปรมาจารย์เจียง เฮ้อ ช่างน่าอดสู......อ้อใช่ ทำไมเจ้าถึงสนอกสนใจในเรื่องของเยี่ยเฟิงหรือ?"
"ฟังมาเยอะก็เลยเกิดความรู้สึกสนใจน่ะ"
จู่ๆ ผู้ถือธงลั่วก็พูดจาลามกและยิ้มเจ้าเล่ห์ จากนั้นก็ลูบฝ่ามือ "หรือว่าเจ้าชอบเยี่ยเฟิงเข้า? พูดตามตรง มีหลายคนที่ชอบเยี่ยเฟิง รวมไปถึงตัวข้าเอง ลองคิดดูว่าจะมีความสุขมากแค่ไหน หากสามารถร่วมรักหลับนอนกับเขาได้"
กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเย็นชา
อยากจะร่วมรักหลับนอนกับเขา?
นางไม่รังเกียจที่จะให้ค่ำคืนที่น่าจดจำแก่เขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
ไม่อัพจบเหรอคะ...
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...