กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 199

สรุปบท บทที่ 199: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์

สรุปตอน บทที่ 199 – จากเรื่อง กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ โดย อี้หมิง

ตอน บทที่ 199 ของนิยายInternetเรื่องดัง กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ โดยนักเขียน อี้หมิง เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

"เช่นนั้นแล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าตอนนี้เยี่ยเฟิงถูกกักขังอยู่ที่ไหน?"

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผู้ถือธงลั่วชนะเงินไปมากมายหรืออย่างไร เพียงแค่กู้ชูหน่วนถาม เขาพูดทุกอย่างที่เขารู้ โดยไม่ปกปิดเลยแม้แต่นิดเดียว

"อยู่ในส่วนลึกของคุกนักโทษ อีกประเดี๋ยวก็จะถูกส่งไปยังยอดเขาสูง"

"ส่งไปยังยอดเขาสูงของหัวหน้ากองธองกล้วยไม้ที่นั่นหรือ?"

"แน่นอน เห็นแก่ที่เจ้าและข้ามีวาสนาต่อกัน ข้าจะบอกอะไรกับเจ้าอย่างหนึ่ง หัวหน้ากองธงกล้วยไม้คิดจะจัดการกับเยี่ยเฟิงเป็นครั้งสุดท้าย หลังจากนั้นจะมอบให้กับผู้นำกองธงสาวเย่า ผู้นำกองธงสาวเย่าก็เหมือนกับผู้นำกองธงกล้วยไม้ของเรา ต่างก็มีความชอบที่แปลกพิลึก แต่ผู้นำกองธงสาวเย่าโหดเหี้ยมยิ่งกว่า เพียงแค่คนที่เขาเล่นจนเบื่อแล้ว มักจะถลกใบหน้าของพวกเขาออกมาและแขวนไว้ในห้องลับ ได้ยินมาว่า ภายในห้องลับของเขาล้วนเต็มไปด้วยหนังของมนุษย์ ช่างน่ากลัวมาก"

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะกู้ชูหน่วนรู้สึกเหน็บหนาวหรือไม่ ทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของนางเมื่อสักครู่ได้เลือนหายไป

ผู้ถือธงลั่วรู้สึกสงสัยและกล่าวว่า "น้องชาย เจ้าเป็นอะไรหรือ ทำไมดูเหมือนสีหน้าของเจ้าไม่ดีเอาเสียเลย"

"อ้อ......ไม่มีอะไรน่ะ แค่รู้สึกว่าช่างโหดร้ายเหลือเกิน"

"ใช่ไหมล่ะ ข้าก็รู้สึกว่าช่างโหดร้ายเหลือเกิน แต่ความเป็นจริงก็เป็นเช่นนี้ ใครให้เขาเป็นผู้ปรนนิบัติ ผู้ปรนนิบัติก็เป็นคนที่ฐานะต่ำต้อยที่สุดในเผ่าปีศาจนี้ นอกเหนือจากคนใช้ หลายปีมานี้ที่เยี่ยเฟิงได้รับความรักและความโปรดปรานจากผู้นำกองธงกล้วยไม้ของเราก็ถือว่าไม่เลวแล้ว เจ้าลองดูผู้ปรนนิบัติคนอื่นสิ มีกี่คนที่มีจุดจบที่ดี"

"เช่นนั้นแล้วเจ้ารู้หรือไม่ว่าคืนนี้เยี่ยเฟิงจะถูกส่งไปที่ยอดเขาสูงเวลาไหน?"

"เรื่องนี้ข้าก็ไม่แน่ใจนัก น่าจะยามจื่อกระมัง (2300-0100 น.)"

"พี่ลั่ว ทำไมปรมาจารย์เจียงถึงเกลียดชังเยี่ยเฟิงถึงเพียงนัั้นหรือ"

"เมื่อก่อนปรมาจารย์เจียงก็เคยเป็นคนใช้ แต่เขาโชคดี แต่ทำอย่างไรถึงไปถึงตำแหน่งปรมาจารย์ได้นั้นข้าก็ไม่ค่อยรู้เท่าไรนัก รู้แต่เพียงว่าพ่อของปรมาจารย์เจียงนั้นตายไปอย่างน่าอนาถเพราะเยี่ยเฟิง ฉะนั้นปรมาจารย์เจียงจึงเกลียดชังเยี่ยเฟิงอย่างมากและมักหาเรื่องเยี่ยเฟิงตลอด ไม่รู้ว่าเยี่ยเฟิงต้องทุกข์ทรมานมากแค่ไหนในเงื้อมมือของปรมาจารย์เจียง คนที่รับผิดชอบในการเฝ้าเยี่ยเฟิงก็คือ ปรมาจารย์เจียง เฮ้อ ช่างน่าอดสู......อ้อใช่ ทำไมเจ้าถึงสนอกสนใจในเรื่องของเยี่ยเฟิงหรือ?"

"ฟังมาเยอะก็เลยเกิดความรู้สึกสนใจน่ะ"

จู่ๆ ผู้ถือธงลั่วก็พูดจาลามกและยิ้มเจ้าเล่ห์ จากนั้นก็ลูบฝ่ามือ "หรือว่าเจ้าชอบเยี่ยเฟิงเข้า? พูดตามตรง มีหลายคนที่ชอบเยี่ยเฟิง รวมไปถึงตัวข้าเอง ลองคิดดูว่าจะมีความสุขมากแค่ไหน หากสามารถร่วมรักหลับนอนกับเขาได้"

กู้ชูหน่วนยิ้มอย่างเย็นชา

อยากจะร่วมรักหลับนอนกับเขา?

นางไม่รังเกียจที่จะให้ค่ำคืนที่น่าจดจำแก่เขา

"เล่นอีกหนึ่งครั้งก็ได้ แต่ข้ากลัวข้าไม่สดใสเช่นนี้จะทำให้แพ้"

"ไม่ต้องกลัว หากแพ้ครั้งนี้ก็นับที่ข้า เจ้าเล่นได้อย่างสบายใจเลย" ผู้ถือธงลั่วไม่เชื่อว่าเขาชนะมาตลอดทั้งคืนและจะมาแพ้เอาได้ในตาสุดท้าย

"ไม่ได้หรอก หากข้าไม่สดใสมักจะแพ้ ข้ากลัวว่าแพ้แล้วเจ้าจะโทษข้า"

"ไม่โทษเจ้าหรอก ข้าสัญญา ข้าสาบานว่าข้าจะไม่โทษเจ้า ที่เจ้าแพ้นั้นก็นับที่ข้า"

ผู้ถือธงหลิวหัวเราะเยาะ "น้องลั่ว นี่เจ้ากำลังบีบบังคับคนอื่นหรือ?"

"ข้าบีบบังคับเขาที่ไหนกัน เจ้าต่างหากที่ไม่กล้าพนัน"

"ทำไมข้าจะไม่กล้าล่ะ"

"เช่นนั้นเรามาเล่นสักครั้ง ครั้งสุดท้าย พนันด้วยเงินทั้งหมดที่ข้าชนะในคืนนี้และนำเงินตำลึงของข้าตรงนี้พนันไปด้วย"

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์