"ไปกันเถอะ รีบไปจากที่นี่กัน”
กู้ชูหน่วนสำรวจตรงบริเวณลานบ่อน้ำที่ไม่ได้ใช้มานานแล้ว และก็ไม่รู้ว่าเยี่ยจิ่งหานรู้ว่านางหลบหนีแล้ว จะโมโหเดือดดาลจนบ้าคลั่งหรือไม่?
การแต่งงานของพวกเขาเดิมทีมันก็เป็นการได้ผลประโยชน์ตกลงร่วมกัน นางก็ไม่ได้ลืมที่จะรักษาพิษกับขาของเขา รอนางปลดคลายความลับของระฆังวิญญาณสะบั้นแล้ว นางค่อยจะกลับไป
“เอี๊ยด”เสียงเอี๊ยดดังขึ้น
กู้ชูหน่วนผลักประตูที่ปิดถูกผนึกมาเป็นเวลานานออก และสิ่งที่เข้ามาปะทะในสายตาของนางคือใบหน้าอันเศร้าโศกของจอมมาร
จอมมารมีใบหน้าที่หล่อเหลางดงาม และมีดวงตาที่สวยงามอย่างแปลกประหลาด เพียงแต่ไม่รู้ว่าถูกตีหรือไม่ ดวงตาสีน้ำฟ้าอ่อนคู่นั้นของเขามันถึงได้กลายเป็นหมีแพนด้าตัวหนึ่งเสียแล้ว
แม้แต่ริมฝีปากสีแดงฉ่ำยังเอียงไปข้างหนึ่ง เมื่อมองดูแวบแรกแตกต่างมาก คล้ายดั่งว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตา
จอมมารกล่าวด้วยความเศร้าโศกว่า“ท่านพี่หญิง ท่านไม่ต้องการอาม่อแล้วหรือ?”
เซี่ยวอวี่เซวียนดูเหมือนจะเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ ถือพัดในมือกำแน่นพร้อมที่จะพลีชีพทุกเมื่อ
กู้ชูหน่วนชะงัก กล่าวว่า“ถูกเยี่ยจิ่งหานตีหรือ?”
“เจ็บเหลือเกิน ท่านพี่หญิงไม่ให้ค่าความสำคัญแก่อาม่อเลย”
กู้ชูหน่วนกล่าวพึมพำว่า“เยี่ยจิ่งหานลงมือได้หนักเกิน หน้าตาที่หล่อเหลาสวยงาม ข้าตัดใจลงมือทำไม่ลงหรอก”
นางกล่าวและสายตามองตรงลงไป สุดท้ายก็จับจ้องไปที่ร่างกายส่วนล่างของเขา
เซี่ยวอวี่เซวียนมึนงงไปหมด
ผู้หญิงคนนี้ เอาอีกแล้ว
นี่นางขาดผู้ชายมากแค่ไหน
หรือว่าพอเห็นผู้ชายหล่อ ไม่ว่าจะดีหรือเลว นางก็จะไม่ปฏิเสธเลยดั่งอ้อยเข้าปากช้าง
“ท่านพี่หญิง ชายผู้นี้คือใครกัน?”จอมมารหรี่สายตาอันตรายมอง มีความพิฆาตสังหารแฉลบผ่านด้วย
กู้ชูหน่วนสะดุ้งครู่หนึ่ง
แม้ว่าซือม่อเฟยจะมีพฤติกรรมไร้เดียงสาเพียงใด นางก็ไม่ลืมตัวตนของเขา ว่าฐานะของเขาคือจอมมาร
กู้ชูหน่วนเกาะที่ไหล่ของเซี่ยวอวี้เซวียน ยิ้มและกล่าวขึ้นว่า“นี่คือน้องชายของข้า ลักษณะคล้ายคลึงกับข้าหรือไม่?”
บรรยากาศรัศมีอันตรายหายไปเล็กน้อย มันถูกแทนที่ด้วยความสงสัย “น้องชายหรือ?แท้ๆ?”เหตุใดถึงไม่เหมือนกันเลยสักนิดหนึ่ง
“หรือว่าปลอม?”
พูดเช่นนี้ นี่คือเสี่ยวจิ้วจื่อเขาหรือ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...