กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 324

"ไปกันเถอะ รีบไปจากที่นี่กัน”

กู้ชูหน่วนสำรวจตรงบริเวณลานบ่อน้ำที่ไม่ได้ใช้มานานแล้ว และก็ไม่รู้ว่าเยี่ยจิ่งหานรู้ว่านางหลบหนีแล้ว จะโมโหเดือดดาลจนบ้าคลั่งหรือไม่?

การแต่งงานของพวกเขาเดิมทีมันก็เป็นการได้ผลประโยชน์ตกลงร่วมกัน นางก็ไม่ได้ลืมที่จะรักษาพิษกับขาของเขา รอนางปลดคลายความลับของระฆังวิญญาณสะบั้นแล้ว นางค่อยจะกลับไป

“เอี๊ยด”เสียงเอี๊ยดดังขึ้น

กู้ชูหน่วนผลักประตูที่ปิดถูกผนึกมาเป็นเวลานานออก และสิ่งที่เข้ามาปะทะในสายตาของนางคือใบหน้าอันเศร้าโศกของจอมมาร

จอมมารมีใบหน้าที่หล่อเหลางดงาม และมีดวงตาที่สวยงามอย่างแปลกประหลาด เพียงแต่ไม่รู้ว่าถูกตีหรือไม่ ดวงตาสีน้ำฟ้าอ่อนคู่นั้นของเขามันถึงได้กลายเป็นหมีแพนด้าตัวหนึ่งเสียแล้ว

แม้แต่ริมฝีปากสีแดงฉ่ำยังเอียงไปข้างหนึ่ง เมื่อมองดูแวบแรกแตกต่างมาก คล้ายดั่งว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตา

จอมมารกล่าวด้วยความเศร้าโศกว่า“ท่านพี่หญิง ท่านไม่ต้องการอาม่อแล้วหรือ?”

เซี่ยวอวี่เซวียนดูเหมือนจะเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ ถือพัดในมือกำแน่นพร้อมที่จะพลีชีพทุกเมื่อ

กู้ชูหน่วนชะงัก กล่าวว่า“ถูกเยี่ยจิ่งหานตีหรือ?”

“เจ็บเหลือเกิน ท่านพี่หญิงไม่ให้ค่าความสำคัญแก่อาม่อเลย”

กู้ชูหน่วนกล่าวพึมพำว่า“เยี่ยจิ่งหานลงมือได้หนักเกิน หน้าตาที่หล่อเหลาสวยงาม ข้าตัดใจลงมือทำไม่ลงหรอก”

นางกล่าวและสายตามองตรงลงไป สุดท้ายก็จับจ้องไปที่ร่างกายส่วนล่างของเขา

เซี่ยวอวี่เซวียนมึนงงไปหมด

ผู้หญิงคนนี้ เอาอีกแล้ว

นี่นางขาดผู้ชายมากแค่ไหน

หรือว่าพอเห็นผู้ชายหล่อ ไม่ว่าจะดีหรือเลว นางก็จะไม่ปฏิเสธเลยดั่งอ้อยเข้าปากช้าง

“ท่านพี่หญิง ชายผู้นี้คือใครกัน?”จอมมารหรี่สายตาอันตรายมอง มีความพิฆาตสังหารแฉลบผ่านด้วย

กู้ชูหน่วนสะดุ้งครู่หนึ่ง

แม้ว่าซือม่อเฟยจะมีพฤติกรรมไร้เดียงสาเพียงใด นางก็ไม่ลืมตัวตนของเขา ว่าฐานะของเขาคือจอมมาร

กู้ชูหน่วนเกาะที่ไหล่ของเซี่ยวอวี้เซวียน ยิ้มและกล่าวขึ้นว่า“นี่คือน้องชายของข้า ลักษณะคล้ายคลึงกับข้าหรือไม่?”

บรรยากาศรัศมีอันตรายหายไปเล็กน้อย มันถูกแทนที่ด้วยความสงสัย “น้องชายหรือ?แท้ๆ?”เหตุใดถึงไม่เหมือนกันเลยสักนิดหนึ่ง

“หรือว่าปลอม?”

พูดเช่นนี้ นี่คือเสี่ยวจิ้วจื่อเขาหรือ?

จอมมารหัวเราะขึ้นมาทันที ยิ้มอย่างมีเสน่ห์เย้ายวน และน่าหลงใหลอย่างมาก จากนั้นกล่าวขึ้นว่า“ที่แท้คือเสี่ยวเซวียนเซวียน ข้าเสียมารยาทแล้ว ไม่นานพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”

เซี่ยวอวี้เซวียนมองไปทางกู้ชูหน่วน มองนางด้วยสายตาที่เกี้ยวกราด

แสดงออกมาว่านี่คืออะไรกัน

กู้ชูหน่วนกล่าวแนะนำอย่างสง่าผ่าเผยต่อเนื่องอีกว่า“เสี่ยวเซวียนเซวียน นี่คือน้องชายของข้าซือม่อเฟย เจ้าเรียกเขาว่าอาม่อก็ได้”

จอมมารกล่าวเตือนว่า“ท่านพี่หญิง แม้ว่าเขาจะเป็นน้องชายของท่าน แต่ชื่ออาม่อนี้ มีเพียงท่านคนเดียวที่สามารถเรียกได้”

“ไม่ใช่แค่ชื่อเองหรือ เรียกอะไรก็ไม่เหมือนกันหรืออย่างไร”

“ไม่เหมือนกัน ใต้พื้นพิภพนี้มีเพียงท่านผู้เดียวที่มีสิทธิเรียกข้าว่าอาม่อ”

“ได้ๆๆๆๆ เขาชื่อซือม่อเฟย เป็นน้องชายของข้า”

เซี่ยวอวี่เซวียนหัวหมุนติ้ว

จอมมารคือน้องชายของนาง?

ยอมรับกัน?

น้องแท้ๆ?

หรือว่าข่าวสารข้อมูลของเขาผิดพลาด หรือว่าเขาเข้าใจผิด

จอมมารเป็นลูกนอกสมรสของอัครเสนาบดีกู้ที่อยู่ด้านนอกหรือ?

เมื่อมองดูความสัมพันธ์ของทั้งคู่อีกครั้ง ดูเหมือนว่าพวกเขาจะค่อนข้างสนิทสนมกัน และก็เรียกว่าท่านพี่หญิง บางที เขาอาจเข้าใจผิดจริงๆ กู้ชูหน่วนไม่ได้เจ้าชู้อย่างที่เขาคิด

หากจอมมารเป็นน้องชายแท้ๆของเจ้าเด็กโสโครก เช่นนี้ไม่ใช่เสี่ยวจิ้วจื่อของเขาหรอกหรือ?

เซี่ยวอวี่เซวียนหัวเราะ กล่าวด้วยความแข็งทื่อว่า “เสียมารยาทแล้ว ไม่นานพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว”

ได้ยินว่าไม่นานก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ความเกลียดชังเจตนาร้ายที่จอมมารมีต่อเขาหายไปทันที จนกระทั่งมีความรู้สึกที่ดีต่อเซี่ยวอวี่เซวียนด้วย

กู้ชูหน่วนถึงกับมึนงงเลย

ทั้งสองคนนี้ทำอะไรกัน?

เมื่อครู่ไม่ใช่ว่ายังสถานการณ์ตึงเครียดอยู่หรือ?

เหตุใดชั่วพริบตาเดียวก็เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยแล้ว?

ครอบครัวเดียวกัน?

หรือว่าจอมมารถูกใจน้องสาวของครอบครัวเซี่ยวอวี่เซวียน หรือว่าเซี่ยวอวี่เซวียนถูกใจชอบน้องสาวของจอมมาร?

แม้จะไม่เข้าใจสถานการณ์ที่ชัดเจน กู้ชูหน่วนก็ยังยิ้มเหยเก กล่าวขึ้นว่า“ใช่ ไม่นานก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว เพราะฉะนั้นพวกเจ้าอย่าตีกันขึ้นมาเชียวล่ะ”