หนึ่งพันห้าร้อยล้าน......
พระเจ้า
มากมายมหาศาลเช่นนี้เลยหรือ
ไม่รู้ใครตะโกนออกมาในกลุ่มฝูงชน
"พระเจ้า คนคนนั้น......คนคนนั้นเหมือนจะเป็นเทพแห่งสงคราม โอ้พระเจ้า ใช่เทพแห่งสงครามจริงๆ ด้วย ไม่แปลกเลยจริงๆ ที่เขากล้าเสนอราคาเช่นนี้ออกมาได้"
"อะไรนะ เขาคือเทพแห่งสงครามหรือ?"
ทุกคนต่างพากันถอยหลังออกไปด้วยความหวาดกลัว เพราะกลัวว่าเยี่ยจิ่งหานจะลงมือทำร้ายพวกเขา
หากเป็นคนอื่นเสนอประมูลราคานี้ขึ้นมา พวกเขาจะต้องมีการวิพากษ์วิจารณ์อย่างมาก แต่หากเป็นเทพแห่งสงครามเป็นผู้ประมูล เช่นนั้นก็ไม่มีอะไรน่าแปลกใจ
ถึงอย่างไรเสียเทพแห่งสงครามก็ถือเป็นบุคคลที่มีอิทธิพลและทรงพลังแห่งรัฐ และความแข็งแกร่ง ทรัพยากรทางการเงิน และอำนาจของเขานั้นแข็งแกร่งกว่าจักรพรรดิมาก
คนใช้ของอี้เฉินเฟยกล่าวว่า "คุณชายอี้ เราจะเพิ่มราคาประมูลอีกหรือไม่ขอรับ?"
อี้เฉินเฟยยังคงนิ่งราวกับว่ากำลังชั่งน้ำหนักคุณค่าของมัน
เขาใช้เวลานานอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยกป้ายขึ้น "หนึ่งพันเจ็ดร้อยล้าน"
อะไรนะ......
ห้องรับรองส่วนตัวหมายเลขเจ็ดเป็นใครกันแน่นะ?
เพิ่มครั้งเดียวถึงสองพันล้าน
หรือว่าเงินตำลึงในมือเขาเป็นเพียงแค่ตัวเลขเท่านั้น?
ท่านเจ๋ออ๋องโยนป้ายทิ้งอย่างหมดไร้เรี่ยวแรง
ประมูลอะไรกัน ประมูลบ้าบออะไรกัน
แม้แต่ตัวเลขหลักท้ายๆ เขาก็ไม่สามารถประมูลได้
ชั่วขณะหนึ่ง ท่านเจ๋ออ๋องรู้สึกว่าตัวเองแตกต่างกับพวกเขาอย่างมาก
"สองพันล้าน" เยี่ยจิ่งหานกล่าว
ฝ่ามือของชิงเฟิงเต็มไปด้วยเหงื่อ
แม้ว่านายท่านจะมีทรัพยากรทางการเงินที่มากมายก่ายกอง แต่หากต้องนำออกมาถึงสองพันล้าน เช่นนั้นก็นับว่าเสียหายอยู่มากเช่นกัน
สีหน้าของซั่งกวนฉู่ไร้ปฏิกิริยาใดๆ และมองไม่ออกว่าเขากำลังคิดอะไร
คนของเผ่าเพลิงฟ้าแทบอดไม่ได้ที่จะโยนป้ายทิ้งไป
ในช่วงเวลาสำคัญ นิกายเทพอสูรกลับร่วมมือกันกับหอเทียนหวั่งและขโมยเงินตำลึงของพวกเขาไป จนทำให้พวกเขาหมดหนทางแย่งชิงประมูลแผนที่ไข่มุกครามได้อีกต่อไป ช่างน่าเสียดายอย่างมาก เรื่องนี้ไม่อาจจบลงได้ ไม่เช่นนั้นพวกเขาคนของเผ่าเพลิงฟ้าจะมีหน้าอยู่ต่อบนโลกนี้ได้อย่างไร
คนรับใช้ของอี้เฉินเฟยรู้สึกไม่สบายใจและสั่นสะท้านไปทั่วทั้งตัว "คุณชายอี้ สองพันล้านแล้ว เรายังจะประมูลต่อไปอีกหรือไม่ขอรับ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์
เป็นนางเอกที่นิสัยแย่ที่สุดตั้งแต่เคยอ่านมา...
คือตัวเองไม่มีเงิน แต่คิดจะเอาทุกอย่างด้วยราคาสูงเสียดฟ้า แล้วก็หาคำพูดให้คนอื่นจ่ายแทน ตัวเองหาประโยชน์จากคนใกล้ตัวแต่กลับเอาใจให้คนอื่นตลอดเนี่ยนะ...
แม่นางกู้เกินเยียวยาแล้วเด้อ 555...
เยี่ยเฟิงเป็นคนดีมาก แต่เขาทนงตัวเกินไป ชีวิตที่ผู้อื่นฝ่าฟันเพื่อแย่งชิงลมหายใจเขาไว้ แต่เขาก็ดิ้นรนกลับไปหาความตายอยู่เรื่อย...
ท่านอาจารย์พูดให้คิดดีมากเลย แต่อาหน่วนจะเข้าใจไหม นางดูมั่นหน้า มั่นใจเกิตเหตุแบบไม่สนสี่สนแปดใดใดเลย...
อยากให้กลับมาอัพเดทไวๆนะคะ ขอบคุณมากค่ะ...
สรุปเรื่องนี้มีตอนจบมั้ยค่ะ...
รอตอนจบอยู่นะคะ ใจบางไม่ไหวแล้วทรมาน...
รออัพเดทอยู่นะคะ...
เมื่อไหร่จะอัพต่อค่ะ...