กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 572

ไม่นาน ผู้คนอีกกลุ่มหนึ่งของเผ่าเพลิงฟ้าก็มาล้อมไว้

ระหว่างการต่อสู้ กู้ชูหน่วนบังเอิญเห็นเยี่ยจิ่งหานถูกรองหัวหน้าเผ่าซือคงทำร้าย ร่างกายซีกหนึ่งดำคล้ำ และมีปราณดำปกคลุม

ใบหน้าของเยี่ยจิ่งหานซีดเซียว พลังลมปราณไม่เพียงพอ แต่เขายังคงรับมือกับรองหัวหน้าเผ่าซือคง และไม่ยอมให้รองหัวหน้าเผ่าซือคงเข้าใกล้พวกเขาแม้แต่ครึ่งก้าว หากรองหัวหน้าเผ่าซือคงต้องการที่จะฆ่าก็ต้องฆ่าเยี่ยจิ่งหานก่อน แล้วค่อยจัดการกับพวกเขา

กู้ชูหน่วนกล่าวว่า "ไป๋จิ่น เจ้าไปช่วยเยี่ยจิ่งหาน"

"เจ้าค่ะ......"

มีไป๋จิ่นเข้าไปช่วย ความกดดันของเยี่ยจิ่งหานก็ลดน้อยลง

รองหัวหน้าเผ่าซือคงรวบรวมพลังไว้ที่ฝ่ามือจนเกิดเป็นหมอก และซัดฝ่ามือไปที่ไป๋จิ่น

เยี่ยจิ่งหานกล่าวอย่างรวดเร็ว "ระวังหมอกมีพิษ"

หมอกสีดำหนาทึบปะทะกับสว่านน้ำแข็งอันทรงพลังของไป๋จิ่น จากนั้นสว่านน้ำแข็งก็ละลายกลายเป็นน้ำสีดำ

หากไม่ใช่เพราะเยี่ยจิ่งหานกล่าวเตือน เกรงว่านางคงจะถูกหมอกสีดำทำร้ายไปแล้ว

เมื่อมองไปรอบ ๆ ก็เต็มไปด้วยหมอกสีดำ ต้นไม้ดอกไม้ รวมทั้งกำแพงหินก็กลายเป็นน้ำสีดำ

สว่านน้ำแข็งของนางเป็นอาวุธวิญญาณชั้นสูงที่หัวหน้าเผ่าหลอมไว้ในตอนนั้น แม้ว่าจะเป็นเพียงสว่านน้ำแข็ง แต่ก็ไม่ควรมองข้าม ยากที่คนธรรมดาจะโจมตีได้ และไม่ง่ายที่รองหัวหน้าเผ่าซือคงจะทำลาย

ความแข็งแกร่งของเขาไปบรรลุไปหลายระดับแล้ว

รองหัวหน้าเผ่าซือคงกล่าวว่า "จริง ๆ แล้วสว่านน้ำแข็งของเจ้าไม่เลวเลย เพียงแต่... ดูเหมือนว่าการใช้ภาพลวงตายังไม่เพียงพอ"

"เหอะ......เจ้าอยากเห็นสว่านน้ำแข็งของจริงหรือไม่？"

"เยี่ยจิ่งหานเทพแห่งสงครามที่ผู้คนต่างเล่าขาน มีวรยุทธชั้นสูงสุดระดับหก และมีเพียงไม่กี่คนในใต้หล้าที่สามารถต่อกรได้ แต่จากที่เห็นในวันนี้ ไม่เพียงแต่จะเป็นเช่นนั้น หากเยี่ยจิ่งหานเป็นอย่างที่เล่าขานกัน และเป็นยอดฝีมือชั้นสูงสุดระดับหกจริง ๆ พวกเจ้าสองคนร่วมมือกัน แน่นอนว่าข้าย่อมไม่ใช่คู่ต่อสู้ แต่น่าเสียดาย......แม้ว่าเจ้าจะมีอาวุธวิญญาณชั้นสูงอยู่ในมือ และมีวรยุทธที่เหนือกว่าคนธรรมดา แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของข้า"

รองหัวหน้าเผ่าซือคงทั้งดูถูกเหยียดหยาม หยิ่งผยอง และสงสัยเล็กน้อย

ต่อสู้กับเยี่ยจิ่งหานมานานหลายปี แม้ว่าเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ความแข็งแกร่งของเขาก็ไม่น่าจะย่ำแย่ขนาดนั้น

แต่ในตอนนี้ดูเหมือนว่าความแข็งแกร่งของเขา น่าจะเพียงแค่ชั้นกลางระดับห้าเท่านั้น

เยี่ยจิ่งหานยิ้มอย่างเยือกเย็น "วรยุทธของข้าในเวลานี้ ไม่ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าเจ้า"

หากไม่ใช่เพราะกู้ชูหน่วนดูดพลังจากเขาไปมากขนาดนั้น วันนี้เขาก็คงไม่ปล่อยให้คนผู้นี้มาพูดไร้สาระอยู่ตรงนี้

หลังจากที่เยี่ยจิ่งหานพูดจบ ขลุ่ยหยกขาวก็เปลี่ยนจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ จากสี่เป็นแปด จากแปดเป็นสิบหก.....

จนเป็นวงกลมที่ล้อมรอบรองหัวหน้าเผ่าซือคงไว้ตรงกลาง

ไปสังหารมหาศาลพุ่งตรงจากขลุ่ยหยกไปยังรองหัวหน้าเผ่าซือคง และพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็ทำให้ผู้คนจำนวนมากที่อยู่ที่นั่นสั่นสะท้าน

“บาดเจ็บสาหัสและเสียชีวิต และด้วยพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ เขาสมควรที่จะเป็นเทพเจ้าแห่งสงครามจริงๆ การฆ่าในวันนี้จะเริ่มที่ตัวคุณ”

รองหัวหน้าเผ่าซือคงรวบรวมกำลังภายใน หมอกสีดำกลายเป็นมังกรดำ มันส่งเสียงคำรามพุ่งเข้าไปหาขลุ่ยหยกขาว

นัยน์ตาของไป๋จิ่นเย็นยะเยือก และไม่รู้ว่านางควรทำอย่างไรดี สว่านน้ำแข็งที่แวววาวค่อย ๆ ออกมาจากร่างของนางและลอยขึ้นไปกลางอากาศ

ทันทีที่สว่านน้ำแข็งออกมา อากาศโดยรอบก็เย็นลง ศิษย์ของเผ่าเพลิงฟ้าที่ด้อยฝีมือพากันกอดร่างของตนเองไว้แน่น และสั่นสะท้านจากความหนาวเย็น

ลานแสดงยุทธ์พร่ามัวและเต็มไปด้วยหมอกขาว และหมอกขาวก็หนาขึ้นเรื่อย ๆ หนาขึ้นจนมองไม่เห็นฉากที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา

"อาวุธวิญญาณระดับหก"

มีคนในฝูงชนตะโกน และจากนั้นก็มีเสียงหายใจหอบ

อาวุธวิญญาณระดับหก มีเพียงไม่กี่ชิ้นในใต้หล้า ไป๋จิ่นมีอาวุธวิญญาณระดับหกได้อย่างไร?

ทันทีที่อาวุธวิญญาณสว่านน้ำแข็งออกมา พลังอันแข็งแกร่งของน้ำแข็งก็ปิดล้อมมังกรดำที่ทรงพลัง

ขลุ่ยหยกขาวส่งเสียงอันไพเราะโดยไม่มีใครเป่า

เมื่อได้ยินเสียงขลุ่ย บรรดาลูกศิษย์ของเผ่าเพลิงฟ้าก็กุมศีรษะ บางคนก็กลิ้งลงบนพื้นและร้องครวญคราง

มังกรดำถูกโจมตีทั้งซ้ายและขวา และติดกับดักในชั่วพริบตาเดียว

รองหัวหน้าเผ่าซือคงสีหน้าท่าทางเคร่งขรึมและด่าทอในใจ จากนั้นก็รวบรวมกำลังภายในอย่างต่อเนื่อง

เดิมทีพลังของมังกรดำที่ค่อย ๆ อ่อนแรงลง กลับแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง ร่างของมังกรดำขยายใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว มันเหาะอยู่ในอากาศและมองลงมาที่ผู้คน