กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 752

"ค่ายกลพิฆาตขั้นสูงสุดระดับเจ็ดที่ไม่มีใครเทียบนั่นยากที่จะทำลาย และไม่รู้ว่าหากผู้อาวุโสสูงสุดและรองหัวหน้าเผ่าร่วมมือกันจะสามารถทำลายได้หรือไม่？"

สีหน้าของซือคงดูไม่ค่อยดีนัก

ทำลาย？

ทำลายอย่างไร？

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าค่ายกลอยู่ที่ไหน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะทำลายมันได้อย่างไร？

"หมดเวลาแล้ว"

"แกรก....."

น่าหลานหลิงลั่วไม่สนใจสิ่งที่พวกเขาพูด เขารู้เพียงว่าหมดเวลาแล้ว และเขาจะฆ่าทีละคน

หน้าตาท่าทางที่เยือกเย็นและไร้ความปรานีเช่นนั้น ดูเหมือนต้องการจะฆ่าทุกคนในเผ่าเพลิงฟ้าให้สิ้นซาก

เหวินเส่าอี๋เหลือบมองศีรษะที่ยังคงกลิ้งอยู่บนพื้น เขากำหมัดแน่น และกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"ความอดทนของข้าก็มีจำกัดเช่นกัน ก่อนที่จะหมดเวลาถัดไป หากพวกท่านไม่ตัดสินใจ พวกเราจะเอาพิมเสนไปแลกกับเกลือ และตายอยู่ด้วยกันที่นี่"

"รองหัวหน้าเผ่า......"

ผู้คนต่างพากันวิตกกังวล และบางคนเกลี้ยกล่อมรองหัวหน้าเผ่าซือคง ด้วยเกรงว่าเหวินเส่าอี๋อาจจะทำอะไรก็ได้

บางคนเกลี้ยกล่อมน่าหลานหลิงลั่ว และขอให้น่าหลานหลิงลั่วหยุดการเข่นฆ่าเสียก่อน

รองหัวหน้าเผ่าซือคงไม่พอใจ

ไม่ง่ายเลยที่จะมีโอกาสดี ๆ มาอยู่ตรงหน้าเช่นนี้ จะปล่อยให้สูญเปล่าได้อย่างไร

สิ่งสำคัญที่สุดสำหรับเขาคือต้องกำจัดเหวินเส่าอี๋ เพื่อให้ได้มาซึ่งไข่มุกมังกรเม็ดที่เจ็ด และพลังลมปราณของหัวหน้าเผ่า

แต่ในตอนนี้ยังไม่ได้สักอย่าง

หลังจากสิ่งที่เหวินเส่าอี๋กล่าว ซือคงก็ยังเลือกที่จะเชื่อ

ถึงอย่างไรเหวินเส่าอี๋ก็พูดตรง ๆ มาตั้งแต่เด็กจนโต ไม่เคยพูดเกินจริงหรือหลอกลวงใครเลย

เขากัดฟัน "ตกลง ข้ารับปากเจ้า ปล่อยพวกเขา ให้พวกเขาไป"

"รองหัวหน้าเผ่า นี่จะ......"

"บอกให้เจ้าทำเจ้าก็ทำสิ"

ต้องจบตัวเหวินเส่าอี๋ไว้ก่อน ส่วนคนที่รอดตายเหล่านั้นก็ช่าง ไม่ง่ายเลยที่จะฆ่าพวกเขา

"นายน้อย......" ซ่งอวี้กล่าวอย่างเป็นกังวล

จะอยู่หรือตายก็ไม่ต่างกัน

"พวกเจ้าออกไปก่อน นี่เป็นคำสั่ง ใครก็ไม่ต้องพูดอะไรมาก”

เหวินเส่าอี๋ขยิบตาให้เขา และดูเหมือนว่าซ่งอวี้จะเข้าใจอะไรบางอย่าง

เขาโบกมือให้เหล่าพี่น้องทั้งหลายที่ถูกจับเป็นเชลยรีบออกไปอย่างรวดเร็ว

ลูกน้องของรองหัวหน้าเผ่าซือคงรีบตามไปในทันที

เหวินเส่าอี๋เตือน "รองหัวหน้าเผ่า ข้าว่ารอจนกว่าพวกเขาจะออกไปจากเผ่าเพลิงฟ้าอย่างปลอดภัย แล้วเราค่อยคุยกัน ในเมื่อข้ากล้าที่จะอยู่ที่นี่ แน่นอนว่าไม่ต้องให้ข้ารับใช้ไปคอยควบคุม"

"ปล่อยพวกเขาไป ใครก็ห้ามขวาง"

"ขอรับ"

หลังจากที่ซ่งอวี้และคนอื่น ๆ ออกไปจากตำหนักสวรรค์ ข้างนอกก็มีเสียงกรีดร้องดังขึ้น

ผู้คนต่างพากันออกไปดูข้างนอก

แต่เมื่อเห็นคนของน่าหลานหลิงลั่วกวัดแกว่งมีดแล่เนื้อ คนหลายพันคนก็รีบโอบล้อมไว้ เห็นใครก็ฆ่า และบีบบังคับให้ซ่งอวี้และคนอื่น ๆ กลับไปที่ตำหนักสวรรค์

แต่เมื่อพวกเขากลับไปที่ตำหนักสวรรค์ คนของน่าหลานหลิงลั่วก็พากันก้าวไปข้างหน้าและโจมตีพวกเขา

เหวินเส่าอี๋โกรธ

รองหัวหน้าเผ่าซือคงก็โกรธเช่นกัน

"น่าหลานหลิงลั่ว เจ้ากำลังทำอะไร？"

"ครั้งนี้พวกเรามาเพื่อช่วยหัวหน้าเผ่า หัวหน้าเผ่าถูกพวกเขาบีบบังคับ จะปล่อยพวกเขาไปได้อย่างไร？"

ซือคงกล่าวเตือน "ที่นี่มีค่ายกลพิฆาต หากผิดพลาด ทุกคนก็จะตาย"

"ตายก็ตายสิ ถึงอย่างไรเหวินเส่าอี๋ก็ต้องถูกฝังไปพร้อมกันไม่ใช่หรือ"