กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 829

“ผิดใจก็ผิดใจเลย ตั้งแต่ที่พวกเขาอยากจะยกเลิกการหมั้นหมาย ข้ามีชีวิตอยู่ก็ทำให้พวกเขาไม่พอใจผิดใจแล้ว”กู้ชูหน่วนกล่าวอย่างไม่ยี่หระ

เซี่ยวอวี่เซวียนใช้พัดเคาะที่ไหล่ของนาง

“แม่นาง เจ้าได้ในสิ่งที่เจ้าต้องการแล้ว ค่ำคืนนี้เจ้าควรที่จะเลี้ยงเหล้าข้าไหม”

กู้ชูหน่วนยิ้มออกมา

รอยยิ้มของนางแจ่มใสเบิกบานเหลือเกิน

แม้จะรู้จักชายผู้นี้ไม่นาน

แต่ไม่รู้ทำไม นางมักรู้สึกว่ารู้จักเขามาเมื่อชาติก่อนแล้ว

เปิดเรียนวันแรก กู้ชูหน่วนสร้างหัวข้อมาจำนวนไม่น้อย เวลาเดียวกันได้ล่วงเกินทำตระกูลไป๋หลี่กับตระกูลซั่งกวนไม่พอใจด้วย ชั่วพริบตาเดียวได้เป็นเป้าหมายหัวข้อสนทนาสำนักศึกษาอี้เหอจนถึงขั้นเมืองหลวงเลยทีเดียว

บุคคลที่เกี่ยวข้องทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำกิจวัตรประจำวันปกติกินนอนดื่ม เวลาเรียนแอบขี้เกียจ เลิกเรียนกระปรี้กระเปร่า ไม่รู้ว่าจริงๆแล้วนางมาเรียนที่สำนักศึกษาอี้เหอ หรือว่ามาแอบขี้เกียจนอนหลับ

ชาตินี้ กู้ชูหน่วนยังคงเป็นสหายร่วมโต๊ะเรียนเดียวกันกับเซี่ยวอวี่เซวียน

เรื่องที่ท่านอาจารย์สอน เซี่ยวอวี่เซวียนไม่ได้มีกระจิตใจฟังเลย เขาเอียงศีรษะมองกู้ชูหน่วนตลอด

กู้ชูหน่วนสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา นวดคลึงตาแล้วกล่าวว่า“อะไรของเจ้าเนี่ย ใช้สายตาแปลกประหลาดมองข้าอยู่ตลอด ใบหน้าข้ามีอะไรติดหรือ?”

“เจ้าเหมือนสหายผู้หนึ่งของข้า”

“เจ้าเคยบอกข้าแล้ว”กู้ชูหน่วนแตะที่แขนของเขา ได้สติมา แล้วกล่าวอยากรู้อยากเห็นว่า“หญิงที่มีลักษณะเหมือนข้าผู้นั้น เป็นคนที่เจ้าชอบหรือ? เล่าเรื่องของนางให้ข้าฟังหน่อยสิ”

เซี่ยวอวี่เซวียนเหม่อลอย

ไม่รู้ว่าควรจะตอบนางอย่างไรดี

เพราะเขาไม่รู้ว่าความจริงแล้ววันนี้เขารู้สึกอย่างไรกับกู้ชูหน่วน

รักหรือ?

เกลียดชัง?

“มันผ่านไปแล้ว พูดมากก็ไม่มีประโยชน์”

เรื่องผ่านไปแล้ว เขาไม่อยากพูดถึง

หรือสวรรค์เห็นอกเห็นใจเขา จึงให้เขาได้รู้จักกับนางที่มีความคล้ายคลึงกับนางมากที่แผ่นดินใหญ่นี้นะ

กู้ชูหน่วนทอดถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อหน่าย นางเอากาขังวิญญาณออกมาจากวงแหวนอวกาศ แล้ววางไว้บนโต๊ะ จากนั้นคิ้วอันสวยงามทั้งสองข้างก็ขมวดเข้าหากัน

เซี่ยวอวี่เซวียนมองเห็นกาขังวิญญาณที่แตกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ก็ถึงกับชะงักงัน แล้วเบิกตาโพลงกว้าง จ้องมองมันอยู่ไม่วางตา

เขาตื่นเต้นตื่นตะลึงอย่างมาก กล่าวออกมาอย่างเคร่งเครียดว่า“ในมือของเจ้ามีกาขังวิญญาณได้อย่างไร?”

นี่ไม่ใช่กาขังวิญญาณที่ปิดผนึกวิญญาณของแม่สาวอัปลักษณ์หรือ?

อยู่ที่นี่ได้อย่างไร?

ทำไมถึงแตกละเอียด

กู้ชูหน่วนตกใจ กล่าวขึ้นว่า“เป็นอะไรหรือ?เจ้าก็รู้จักเจ้ากาแตกนี่หรือ”

“บอกข้ามา ในมือของเจ้ามีกาขังวิญญาณได้อย่างไร?วิญญาณที่อยู่ในกานี้ไปไหนแล้ว?”

เซี่ยวอวี่เซวียนแววตาเย็นชาแข็งกระด้าง จับที่แขนของกู้ชูหน่วนแน่นขนัด เขาจับจนนางรู้สึกเจ็บแปลบบริเวณข้อมือ

“วันนั้นที่อยู่หุบเขาเจียงเจ๋อซาน ข้าได้มาจากชายที่ปิดคลุมหน้านั้น ข้าไม่ทันระวังเลยทำกานี้แตก วิญญาณที่อยู่ด้านในหนีไปแล้ว”กู้ชูหน่วนกล่าวด้วยความอึ้ง

ไม่รู้ว่าทำไมปฏิกิริยาของเซี่ยวอวี่เซวียนถึงได้รุนแรงเช่นนี้นะ

คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอกนะ

วิญญาณที่อยู่ในขวดนี้เขาก็รู้จักหรือ?

หรือว่าเป็นคนที่เขาชื่นชอบ?

คำที่เซี่ยวอวี่เซวียนกล่าวออกมาแต่ละคำ มันมีความเยือกเย็นแฝงออกมาด้วย

“เจ้าว่าอะไรนะ เจ้าทำกาขังวิญญาณแตก แล้วทำให้วิญญาณกระจายลอยหายไปงั้นหรือ?”

“ใช่….ใช่แล้ว…..”

พอพัดของเซี่ยวอวี่เซวียนขยับก็อยากจะสังหารหญิงตรงหน้านี้

อย่างไรก็ตามเขายกพัดขึ้นแล้วมองสบตาคู่นั้นของกู้ชูหน่วน เขาก็ปล่อยมือไม่ลงแล้ว

แม้ว่ารังสีอำมหิตของเขาจะพาดผ่านไปแล้ว

แต่กู้ชูหน่วนยังรับรู้ได้