กู้ชูหน่วนสตรีอัปลักษณ์ นิยาย บท 94

"ข้าจะล้อเจ้าเล่นได้อย่างไร เพียงแต่วันนี้ข้าเบิกบานใจ จึงอยากหาคนมาดื่มด้วย แต่บังเอิญว่าเสี่ยวเซวียนเซวียนของบ้านข้า ไม่อนุญาตให้ข้าดื่มกับบุรุษรูปงามคนอื่น ๆ ข้าจึงต้องมาหาเจ้า"

"กี่จอก？" คำพูดของเยี่ยเฟิงสั้นกะทัดรัดและตรงประเด็น เขาไม่อยากจะยุ่งเกี่ยวกับกู้ชูหน่วนมากนัก

"สามจอกก่อน"

กู้ชูหน่วนนั่งอย่างเฉื่อยชาและเอามือข้างหนึ่งเท้าคางไว้ นางมองดูเยี่ยเฟิงถือเหล้าไว้ในมือข้างหนึ่งและอีกข้างหนึ่งถือจอก จากนั้นก็ดื่มสามจอกอย่างสบาย ๆ

"เสี่ยวเฟิงเฟิง ไม่เพียงแต่เจ้าจะหน้าตางดงาม แต่เวลาที่ดื่มเหล้าก็ยังมีเสน่ห์อีกด้วย"

เซี่ยวอวี่เซวียนด่าว่า "หญิงลามก"

อี้เฉินเฟยดีดฉินไปพลางยิ้มเจื้อน ๆ ไปพลาง

หญิงสาวผู้นี้ให้เขามาดีดฉิน เขายังบรรเลงไม่ทันจบ นางก็จะไปหาบุรุษรูปงามคนอื่นแล้ว

"ข้าไปได้แล้วหรือไม่？"

"แน่นอนว่าไม่ได้ ท่านเป็นนักดีดฉินไม่ใช่หรือ？ เช่นนั้นท่านก็บรรเลงฉินให้ข้าฟังหน่อย ข้าจะดูว่าท่านบรรเลงได้ดี หรือว่าท่านพี่เฉินเฟยบรรเลงได้ดี"

ในขณะที่กู้ชูหน่วนกล่าว นางก็ดึงเขาไปข้าง ๆ

เยี่ยเฟิงถอยหลังไปสองสามก้าว ราวกับว่าเขาไม่ชอบให้ผู้อื่นแตะต้องร่างกายของเขา

"ท่านจะประหม่าทำไมกัน ข้าไม่กินท่านหรอก"

ในขณะที่พูด กู้ชูหน่วนก็ลุกขึ้นไปดึงเขาอีกครั้ง และบังเอิญสะดุดขาโต๊ะจนล้มหน้าคะมำ

"ปัง......" เสียง

กู้ชูหน่วนโผเข้าหาเยี่ยเฟิงแล้วล้มลง

ผู้คนอ้าปากค้างด้วยความตกตะลึง

รูม่านตาของเยี่ยเฟิงหรี่ลง ใบหน้าที่เย็นชาของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ ความตระหนกตกใจของเขาโจมตีไปที่หัวใจ และเอามือไปป้องกันตัวเองไว้

กู้ชูหน่วนก็ตกใจเช่นกัน

สิ่งที่น่าตกใจคือนางทำให้เยี่ยเฟิงล้มลง

และสิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่านั้นก็คือเยี่ยเฟิงตัวสั่น ราวกับว่าเขากลัวอะไรบางอย่าง และสีหน้าท่าทางที่ดุร้ายก็ปรากฏออกมาแวบหนึ่ง

ความหวาดกลัว......