ทั้งสองไม่ได้ร้องเรียนเกี่ยวกับความไม่ไว้วางใจของหัวหน้าใหญ่
บางทีพวกเขาอาจรู้ว่าตัวเองไม่ได้อยู่ในประเภทคนที่น่าเชื่อถือ
ฉีเติ่งเสียนคิดว่าแบบนี้มันก็ดี มีพวกเขาคอยปกป้องหยางกวนกวนและหวงชงตอนที่อยู่ในเซียงซาน เขาก็สามารถโล่งใจได้
ผีพยาบาทนั้นพอเชื่อถือได้ ท้ายที่สุดตราบใดที่เขาได้รับโอกาสให้เหนือกว่าคนอื่นเขาจะไม่ปล่อยมันไปง่ายๆ ถ้ามีคนมาสร้างปัญหาเขาจะเป็นคนแรกที่เข้าไปจัดการอย่างแน่นอน
ปีศาจราตรีผู้ชายที่ดูขี้โม้มากกว่ามากกว่าความสามารถของตัวเอง แต่ไม่สามารถกล่าวได้ว่าเป็นคนไม่ดี เขามีประสิทธิภาพการต่อสู้ที่แท้จริง
“ดูเหมือนว่าพ่อของฉันเป็นห่วงไยเธอมากนะ!”ฉีเติ่งเสียอดไม่ได้ที่จะมองไปที่หยางกวนกวนและพูดด้วยรอยยิ้ม
ปีศาจราตรีอดไม่ได้ที่จะมองเขาด้วยสายตาอย่างคนงี่เง่าและแอบส่ายหัวเบาๆ
หยางกวนกวนหัวเราะและพูดว่า : “งั้นเราก็มาแต่งงานกันเถอะ!”
ฉีเติ่งเสียนกระแอมและกล่าวว่า : “แน่นอน นั่นไม่ใช่ปัญหา แต่ตอนนี้เพื่อนของฉันยังอยู่ในฐานะผู้ก่อการร้ายอยู่ เราต้องรอให้พ้นผิดจากข้อกล่าวหานี้ก่อน!”
ในเวลานี้อะไรหยุดได้ก็ควรหยุดก่อน ไม่สามารถคุยโวโอ้อวดได้! คุณไม่รู้หรือว่าผู้หญิงถ้าคุยโอ้อวดไปแล้วพวกเธออาจจะลอยได้?
อย่างไรก็ตามที่ฉีเติ่งเสียนตามาจัดทำการทีหลังมันทําให้ปีศาจราตรีรู้สึกว่าไม่เป็นไร เรื่องแบบนี้ต้องตกลงกันก่อน ไม่ว่าจะต้องการหรือไม่ก็ตาม มันต้องตกลงโดยเร็วที่สุดและเด็ดขาด
“ใช่แล้ว ทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขาสูงมาก ถ้าความฉลาดทางอารมณ์ของเขาสูงไปอีกด้วย คนอื่นจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?” ปีศาจราตรีคิดและอดไม่ได้ที่จะมองโลกในแง่ดี
หยางกวนกวนรู้สึกพอใจกับการตอบแสดงออกของฉีเติ่งเสียน
ผีพยาบาทกลับจ้องมองฉีเติ่งเสียนจากบนลงล่าง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ตบริมฝีปากและพูดว่า: “รองหัวหน้าใหญ่ ออร่าของนายน่ากลัวไปหน่อยไหม?”
ปีศาจราตรีถามด้วยความประหลาดใจว่า : “ยังไงนะ?”
ผีพยาบาทกล่าวว่า: “พลังของหัวหน้าใหญ่นั้นยากที่จะหาสิ่งใดหรือคนใดมาเทียบได้ มันทําให้ผู้คนรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนพระโพธิสัตว์ที่ยิ่งใหญ่ในโลกซึ่งทําให้ผู้คนรู้สึกกลัว”
“แม้ว่ารองหัวหน้าใหญ่จะมีพลังและดุร้าย แต่ก็เป็นเพียงในแง่ของวิธีการและไม่มีอะไรต้องกลัวในพลังออร่านั้น”
“แต่ตอนนี้ รองหัวหน้าใหญ่ได้มีพลังออร่าเหมือนกับหัวหน้าใหญ่แล้ว ทําให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัวอย่างไร้ที่ติ”
ปีศาจราตรีอยู่ในใจเย็นชาของเขา ในใจก็คิดว่าเขาคงจะต้องถูกแขวนคอและทุบตีโดยลูกชายของชายคนนี้ไปตลอดชีวิต!
“นี่คืออารมณ์ของคนเข้มแข็งที่ทําลายความว่างเปล่า หยั่งเห็นพระเจ้า?”ผีพยาบาทถามอย่างครุ่นคิด
“อืม” ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าและตอบกลับ
ผีพยาบาทเคยเป็นพระภิกษุและเขายังฝึกฝนวิธีการของศาสนาพุทธนิกายเซน ศาสนาเหล่านี้ส่วนใหญ่เก่งในการให้คําทํานายหรือความหวังแก่ผู้คนและสามารถสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณของอีกฝ่าย
ปีศาจราตรีพูดด้วยใบหน้าที่ทรุดโทรมว่า : “ฉันเพิ่งถูกหัวหน้าใหญ่แขวนคอมาหนึ่งวัน ฉันพยายามอย่างเต็มที่เพื่อฝึกฝนทักษะของฉัน ในที่สุดฉันก็เชี่ยวชาญความลึกลับของกำลังภายใน ที่แท้... เขาหยั่งเห็นพระเจ้าแล้ว !”
“กำลังภายใน”ในศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่จินตานของความเป็นอมตะ หรือกำลังภายในของสัตว์ประหลาด แต่หมายถึงจุดศูนย์ถ่วงของร่างกาย ศูนย์กลางของตันเถียนและการเคลื่อนไหวทั้งหมดมาจากจุดนี้
การฝึกศิลปะการต่อสู้คือวิธีใช้และควบคุมร่างกายของคุณ ตานจิ้งคือพลังที่ควบแน่นพลังลมปราณและเลือดแล้วระเบิดออกมา สิ่งที่คุณฝึกคือกำลังภายในได้ ในอาณาจักรนี้จุดศูนย์ถ่วงที่แท้จริงก็เหมือนปรอท มันง่ายที่จะลงมือทําทุกประเภท
เหตุผลที่ฉีเติ่งเสียนกล่าวถึงพรสวรรค์ที่สูงของหยางกวนกวน ไม่เพียงแต่สะท้อนให้เห็นในความเข้าใจของเธอเกี่ยวกับการชกมวยเท่านั้น แต่ยังรวมถึงความรู้สึกและการควบคุมจุดตันเถียนของเธอเองด้วย
มีคําทั่วไปสําหรับผู้ฝึกออกกําลังกายที่เรียกว่า “การกระชับแกนกลาง” โดยทั่วไปแล้วจุดแกนกลางนี้อยู่ในช่องท้องซึ่งเป็นจุดศูนย์ถ่วงของร่างกายมนุษย์ ในการฝึกศิลปะการต่อสู้คือการฝึกจุดศูนย์ถ่วงนี้ให้เล็กลงเรื่อย ๆ ก่อตัวเป็นลูกบอลและในที่สุดก็กลายเป็นสิ่งที่เรียกว่ากำลังภายใน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...