ความตายทางสังคมคืออะไร?
อาจจะเป็นอย่างนั้น......
จ้านเฟยตัวเหมือนปามาจารย์มาโดยตลอด แต่ในขณะนี้มีเสียงหัวเราะของนักเรียนหัวเราะขึ้นเสียงดัง ยังถูกคนเห็นพร้อมบ่น เพียงถามว่าคุณอายหรือไม่?
พอหันไป จ้านเฟยก็เห็นไอ้อ้วนที่ทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก
สวี่หู่ที่ได้มอบตัวกับเขาแล้ว เพราะไอ้อ้วนเจ้ากรรมคนนี้ ก่อนหน้านั้นตัวเองกำลังวางงแผนจะทำลายหยางกวนวนและหวงซง ก็ทำลายไม่สำเร็จ!
จ้านเฟยหรี่ตาลงสองข้าง กล่าวเสียงเย็น"ที่แท้ก็เป็นคุณ ทำไม คุณก็อยากเข้าร่วมประชุมศิลปะการต่อสู้?"
ฉีเติ่งเสียนกล่าว"สวัสดีอาจารย์จ้าน ฉันชื่อหลี่ปั่นเสียนเป็นนักศิลปะการต่อสู้ส่วนตัวที่ฝึกศิลปะการต่อสู้มาสิบหน้าปีครึ่ง! ฉันชอบมาหลอก มาขโมย ที่นี่ได้สร้างชุดทักษะห้าแส้สายฟ้าที่ยืดหยุ่น หวังว่าอาจารย์จะชอบ! "
จ้านเฟย"? ? ?"
หยางกวนกวนที่อยู่ข้างๆหมดคำจะพูด ฉีเติ่งเสียนบอกว่าจะมาเที่ยวท่ีนี่ สรุปกลับพบกับจ้านเฟย......เจอก็เจอเถอะ คุณหมายถึงอะไรกับคำพูดสกปรกพวกนั้น?
"ประสาท! "
จ้านเฟยเยาะเย้ย หันหลังเดินจากไป รู้สึกว่าไอ้คนนี้เป็นโรค
ฉีเติ่งเสียนยิ้ม กล่าวเย็นๆ"อาจารย์จ้าน ก่อนหน้านั้นคุณใช้โอกาสที่อาจารย์ของคุณหยางไม่อยู่ เตรียมลงมือใช้ศิลปะการต่อสู้ทำร้ายคน เรื่องนี้ ไม่ได้ลืมมั้ง?"
จ้านเฟยหันมา กล่าว"ฉันให้คำแนะนำเธอ นั่งคือโชคของเธอ! เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม อย่ามาเพียงแต่เปิดปาก"
"อร๊า ใช่ใช่ใช่! แนะนำ! "ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า "พรุ่งนี้ ฉันก็จะแนะนำคุณด้วยดีมั้ย?"
จ้านเฟยกล่าวเสียงสั่น"กล้าพอคุณก็มา! "
ฉีเติ่งเสียนกล่าวนิ่งๆ"คนนี้นิสัยเช่นคุณ ก็อยากจะเป็นผู้นำในศิลปะการต่อสู้ทางใต้?บอกออกไป อาจจะใจกว้างเกินไปที่จะทำให้คนหัวเราสะเปล่า ถ้าคนอย่างคุณมีแผนน้อยหย่อย ให้ความสำคัญกับศิลปะการต่อสู้ ไม่แน่ว่าอาจจะช่วยได้บ้าง! "
จ้านเฟยกล่าวยิ้มเย็น"รุ่นน้อย คุณอยากสอนฉันงั้นเหรอ?พรุ่งนี้ ฉันจะรอคุณที่ประชุมศิลปะการต่อสู้! "
เมื่อกล่าวจบ จ้านเฟยก็หันหลังจากไป
"แซ่สายฟ้าทั้งห้า? ! "
ขณะที่จ้านเฟยเดิน ได้เร่มไตร่ตรองไปด้วย
"แซ่มือเป็นกระบวนการโจมตีที่สำคัญอย่างยิ่งในมวยไทเก๊ก ผ่อนคลายและยืดหยุ่นแมื่อออกแรง อีกอย่าง ขณะที่ใช้แซ่โจมตี ต้องยืมความแข็งแกร่งของตัวเองเพื่อผลักดันพลังแห่งการตีผู้อื่นออกไป......"
"แซ่สายฟ้าทั้งห้า......เมื่อฟาดแซ่ลงไปติดต่อกันห้าครั้ง พลังทางกายภาพจะเริ่มเบิดออกทั้งห้าครั้ง?"
เดิมทีจ้านเฟยก็เป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ระดับสูงของไทเก๊ก เมื่อครู่คำพูดสกปรกลวกๆของฉีเติ่งเสียน ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะเริ่มคิด
หยางกวนกวนส่ายหัวกล่าว"จ้านเฟยคนนี้ ไม่ไหวเลยจริงๆ แต่ใครก็ตามที่มีเลือดลมแห่งความกล้าหาญเช่นนี้ถูกคุณยั่วยุเช่นนี้ เกรงว่าจะพูดถึงเรื่องการขอร่วมมือ! "
ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ กล่าว"ชื่อของเขาเดิมทีก็ไม่น่าฟังอยู่แล้ว จ้านเฟยจ้านเฟย เป็นจ้าน หรือเป็นเฟยกันแน่?"
เมื่อพูดจบ เขาถึงคล้านที่จะพูดถึงเรื่องนี้ เดินเล่นกับหยางกวนกวนในนี้ได้รอบนึง คุ้นชินกับรอบข้าง
"พรุ่งนี้ฉันมาคนเดียวก็พอแล้ว พวกคุณทุกคนไม่ต้องปรากฎตัว ทางที่ดีหาที่นั่งที่ปลอดภัยนั่งรอข่าวก็พอ"ฉีเติ่งเสียนกล่าว
"เพียงฉันลงมือ คนพวกนั้นจับฉันไม่ได้ คงจะใช้คนอื่นเพื่อระบายความโกรธของตัวเองเป็นเเน่"
"เธอและหวงชงต่างก็เป็นลูกศิษย์ของฉัน พวกเธอจะต้องทนรับกับความหนักหน่วง"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...