มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 998

ก่อนวันงานประชุมการต่อสู้หนึ่งวัน จ้านเฟยเป็นตัวแทนสำนักหลงเหมินและสมาคมหงในการก่อตั้งงานประชุม การต่อสู้ได้มีการจัดประชุม

การประชุมนี้จัดขึ้นที่สำนักศิลปะการต่อสู้จ้านเทียน ในยิมแห่งนี้มีบรรยากาศศิลปะการต่อสู้อันแข็งแกร่ง

จ้านเฟยนั่งขัดสมาธิที่ตำแหน่งหัวหน้า ที่ตำแหน่งรองต่อมามีเฉินซงเฟยและเมิ่งซวนถงวัยรุ่นสองคนนั่งอยู่ที่ตำแหน่งถัดไปอีกก็เป็นผู้มีฝีมือสูงจำนวนมากเมื่อเทียบกับทางใต้แล้วก็เรียกได้ว่าเป็นผู้มีชื่อเสียงพอควร เนี่ยชิงซาน “ราชามีดเร็ว” ที่เคยพบกับฉีเติ่งเสียนในอดีตก็ร่วมอยู่ในนั้นด้วย

จ้านเฟยไอแล้วพูดว่า “ขอขอบคุณเซียงซานสมาคมหงและเซียงซานหลงเหมินสำหรับการดูแลเป็นอย่างดี ที่เลือกฉันเป็นผู้ก่อตั้งการประชุมศิลปะการต่อสู้ จุดประสงค์ของการประชุมศิลปะการต่อสู้ครั้งนี้ชัดเจน เจตนาง่ายๆ หมายความว่าทุกคนจะสื่อสารกันนำไปสู่การความก้าวหน้าในขณะเดียวกันเพื่อบรรลุเป้าหมายที่เป็นหนึ่งเดียว กันฆ่าฉีเติ่งเสียนผู้ทรยศต่อประเทศ!”

เมิ่งซวนถงและเฉินซงเฟยที่อยู่ข้างๆอดไม่ได้ที่จะพยักหน้าเล็กน้อย

เซียงซานหลงเหมินครั้งนี้ต้องการทำให้ชัดเจนและวาดขอบเขตที่ชัดเจนกับสำนักหลงเหมิน จึงเป็นเหตุผลที่ร่วมมือกับเซียงซานสมาคมหงเลือกจ้านเฟยมาจัดตั้งการประชุมศิลปะการต่อสู้แบบนี้

สำนักหลงเหมินเป็นผู้สนับสนุนของฉีเติ่งเสียน หลังจากเกิดเหตุการณ์กบฏเขาไม่ได้ส่งผู้เชี่ยวชาญไปติดตาม

ในขณะเดียวกันหลังจากที่ฉีเติ่งเสียนไปสหรัฐอเมริกาเพื่อสังหารบุคคลสำคัญหลายคนในตระกูลซ่านกวน ทำให้สำนักหงโกรธมาก เหตุการณ์นี้มีการทะเลาะวิวาทกันกับสำนักหลงเหมินด้วย

หากการประชุมศิลปะการต่อสู้ครั้งนี้สามารถจัดขึ้นได้สำเร็จ ถ้ามันสร้างปัญหาให้กับฉีเติ่งเสียนแล้วก็ นั่นคงเป็นการหยามศักดิ์ศรีของสมาคมหลงเหมินอย่างมากทำให้หลี่เหอถูเป็นผู้ได้รับผลกระทบมากที่สุด

ปัญหาภายในของหลงเหมินตอนนี้จากที่มีปัจจัยที่ไม่แน่นอนมากมากอยู่แล้ว หากมีเรื่องนี้เกิดขึ้นทุกคนจะรู้สึกว่าสำนักไม่มีกำลังและอาจแปรพักตร์ต่อกองกำลังศัตรูไปทีละคน

“สหายทุกคน เราต่างเป็นผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ล้วนประพฤติตนอย่างกล้าหาญและชอบธรรมมีหน้าที่สนับสนุน ความยุติธรรม!”

“ฉีเติ่งเสียนผู้นี้อาศัยอำนาจที่เหนือกว่าของเขาทำชั่วและต่อต้านประเทศ! เขายังสังหารนักรบเซี่ยขวางหลง ซึ่งเป็นอาชญากรรมที่อภัยให้ไม่ได้!”

“การประชุมศิลปะการต่อสู้ในวันพรุ่งนี้ เกรงว่าจะเกิดความวุ่นวายที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ตามมา ถึงตอนนั้นฉันจะต้องอาศัยความช่วยเหลือจากมิตรหายทุกคนด้วย”

จ้านเฟยยืนขึ้น ยกมือไหว้ต่อหน้าทุกคน ใช้คำพูดฟังดูทรงเกียรติสง่าผ่าเผยกับน้ำเสียงที่สุภาพยิ่ง

ทุกคนก็ไหว้ตอบกัน เนี่ยชิงซานยังกล่าวอีกว่า “อาจารย์จ้าน มวยไทเก็กมือหนึ่งอยู่ระดับที่สุดยอดมานานแล้ว นกอยู่ในกำมือแต่ไม่บิน ฉันยอมใจจริงๆ อาจารย์จ้านเชิญฉันมาด้วยความจริงใจ รอฆ่าคนทรยศชาติด้วยกัน ทำให้ฉันตื่นเต้นมากจริงๆที่สามารถฝึกประลองฝีมือร่วมกับผู้มีฝีมืออย่างอาจารย์จ้าน ได้คำชี้แนะและฆ่าคน ทรยศไปด้วยกันเพื่อสนับสนุนความยุติธรรม ยังต้องการอะไรอีก?!”

ฮีโร่ทุกคนที่อยู่ ณ ที่นี้อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าและเชียร์จ้านเฟย

ชื่อเสียงของจ้านเฟยในฐานะผู้มีฝีมือสูงอันดับหนึ่งในเซียงซานไม่ใช่แค่เรื่องเล่า ความเก่งของบุคคลนี้นั้น สมบูรณ์แบบ แต่ทักษะการชกมวยก็ไม่แย่เลย ความทะเยอทะยานสูงและรอบคอบทุกขั้นตอน

“โอเค งั้นฉันก็ใช้ประโยชน์จากการประชุมศิลปะการต่อสู้นี้ก่อตั้งสมาคมศิลปะการต่อสู้ทางใต้ มาร่วมเป็นพันธมิตร ไม่ว่าคุณจะต้องการสนับสนุนฉันหรือไม่ ฉันยินดีใช้ความสามารถที่มีสอนทุกอย่าง!” จ้านเฟยพูด อย่างเสียงดัง

“อาจารย์จ้านใจกว้าน จิตใจปรมาจารย์!”

“อาจารย์จ้านคือมหาสมุทรเป็นที่รวมของสรรพสิ่ง พวกเราเทียบไม่ได้!”

“หากมีการก่อตั้งพันธมิตรศิลปะการต่อสู้ขึ้น ผู้นำท่านนี้ต้องเป็นอาจารย์จ้านแน่! พวกเราจะมีคุณสมบัติที่จะแข่งขันกับอาจารย์จ้านได้อย่างไร?”

เมื่อเหล่าฮีโร่ได้ยินสิ่งที่จ้านเฟยพูด พวกเขาอดไม่ได้ที่จะสรรเสริญอย่างเสียงดัง จากนั้นพวกเขาทั้งหมดต่างก็ชื่นชมจิตใจของจ้านเฟย ในเวลาเดียวกันก็มั่นใจในความแข็งแกร่งของเขา

เมิ่งซวนถงหันไปหาเฉินซงเฟยยิ้มแล้วพูดว่า “ขอยกย่องอาจารย์จ้านเป็นอย่างสูง เป็นทางเลือกที่ฉลาดที่สุด จริงๆ เขาเป็นผู้มีฝีมือสูงอันดับหนึ่งในเซียงซานมาหลายปี มีชื่อเสียงที่ไม่มีใครเทียบได้ หลังจากเหตุการณ์นี้ เชื่อว่าจะไปถึงอีกระดับที่สูงขึ้น!”

เฉินซงเฟยพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดว่า “แต่ถึงอย่างไรก็ตามอาจารย์จ้านก็เคยบอกฉันว่าชายเจ้าอ้วนที่ชื่อหลี่ปั้นเสียนนั้นเก่งมาก เขาสนิทกับไอ้โจรฉีศิษย์ทรยศและหยางกวนกวน เกรงว่าพวกเขาจะใช้ประโยชน์จากการเปิดงานชุมนุมการต่อสู้ครั้งนี้มาสร้างปัญหา!”

เมิ่งซวนถงพูด “มีผู้มีฝีมือสูงอยู่มากมาย คนละหนึ่งหมัดก็สามารถต่อยเขาให้แหลกสลายได้! ครั้งที่แล้วก็เป็น เพราะเขาโชคดี ผู้บัญชาการฮั่วมาถึงพอดีไม่อย่างงั้นเขาคงตายด้วยดาบของอาจารย์เนี่ยไปนานแล้ว”

เฉินซงเฟยพูด “ถ้าเพื่อนและศิษย์ของไอ้โจรฉียังกล้ามา งั้นเราจะต้องให้บทเรียนที่ล้ำลึกกับพวกเขา!”

การประชุมครั้งนี้มีเจ้าน้อยสองคนปรากฏตัว

จ้านเฟยส่ายหัวและพูดว่า: “ทำไมต้องดำเนินการกับเรื่องที่ไม่แน่นอนเช่นนี้ด้วยตนเอง? เมื่อเร็วๆนี้ฉันได้ศึกษา เทคนิคการชกมวยของสำนักหมาบ้า แม้ว่าจะสกปรกเล็กน้อย แต่ก็ใช้งานได้จริง”

“เขาเรียกว่าความเห็นของคนอื่นช่วยปรับปรุงข้อบกพร่องของตัวเองได้”

“ก่อนการแข่งขัน แค่เอารถดั๊มพ์ชนตายเลยก็ได้”

“ทำไมฉันจะต้องเสี่ยงที่จะลงมือด้วยตัวเอง ในเมื่อผู้มีฝีมือสูงของพันธมิตรของฉันสามารถโจมตีเขาได้?”

“ยิ่งกว่านั้น วิธีการชกมวยของสำนักหมาบ้า เดิมมีจุดมุ่งหมายเพื่อต่อสู้กับอาชญากร! ไอ้โจรฉีเป็นผู้ก่อการร้ายระดับชาติ และเหมาะสมที่สุดที่จะใช้เทคนิคการชกมวยแบบนี้จัดการเขา!”

จ้านเฟยไม่ยอมที่จะต่อสู้กับ “หลี่ปั้นเสียน” และพร้อมที่จะใช้อำนาจเพื่อรุมปราบเขา แต่เขาสามารถพูดได้อย่างผ่าเผยและมีเหตุผล คำพูดที่ชอบธรรมและเข้มงวดซึ่งแสดงให้เห็นถึงทักษะในการพูดของผู้มีประสบการณ์ชีวิตที่โชกโชน

แม้แต่เมิ่งซวนถงและเฉินซงเฟยได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่าคำพูดนี้......มันก็สมเหตุสมผล?!

หลังจากที่จ้านเฟยพูดคุยแลกเปลี่ยนสั้นๆกับเฉินซงเฟยกับเมิ่งซวนถง ก็เดินออกจากสำนักศิลปะการต่อสู้จ้านเทียน และมุ่งหน้าไปที่งานชุมนุมการต่อสู้

ที่นี่คือโรงยิมขนาดใหญ่และพนักงานกำลังทำงานหนัก

จ้านเฟยมองฉากที่เกือบจะจัดวางเรียบร้อยแล้วก็อดไม่ได้ที่จะพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

“ดีมาก ดีมาก จ้าวซวงหวงฉลาดจริงๆ เพียงแค่คิดไอเดียให้ฉัน แล้วฉันก็สามารถเป็นผู้นำยุทธภพทางใต้ได้ง่ายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปาก! ช่างวิเศษจริงๆ!”

จ้านเฟยรู้สึกภาคภูมิใจและหัวเราะเสียงดัง

“หัวเราะหาแม่คุณหรอ?”

และในขณะนี้ก็มีเสียงหยอกล้อดังมาจากด้านหลัง