มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 997

ช่วงนี้ฉีเติ่งเสียนมักจะจดบันทึกเรื่องราวสำคัญไว้ในโทรศัพท์ เพื่อกันสับสนในภายหลัง

เรื่องสำคัญอันดับต้นๆ : ลักพาตัวแกะอ้วน เป้าหมายขั้นต่ำคือสองพันล้าน ถ้าไม่ให้ก็ฆ่าทิ้ง ยังไงๆก็เป็นผู้ก่อการร้ายอยู่แล้ว

เรื่องสำคัญอันดับรอง : ใช้ใบหน้านี้เข้าร่วมงานชุมนุมการต่อสู้ ฆ่าคนมั่วๆ เน้นสร้างความวุ่นวาย

อีกหนึ่งอาทิตย์ก็จะถึงงานชุมนุมการต่อสู้แล้ว ฉีเติ่งเสียนจึงรีบใช้เวลานี้จัดแจงทุกอย่างให้ลงตัว

ทุกวันตอนเช้าตรู่เขาจะพยายามแบกสังขารขึ้นมาฝึกให้หยงกวนกวนและหวงชง แล้วใช้เวลาอีกองชั่วโมงเพื่อฝึกเอง เพื่อให้สภาพร่างกายดีขึ้นเรื่อยๆ

สภาพร่างกายของเขาเป็นยังไง หยางกวนกวนรู้สึกได้

นอกจากนี้ยังต้องคอยดูสถานการณ์ความเปลี่ยนแปลงในเซียงซาน บางครั้งก็จะออกไปกับหลงเฟยอวี่และหวงฉีปิน

"วันจันทร์ ที่จริงแล้วฉันไม่อยากไปออนเซ็น แต่หลงเฟยอวี่บอกว่ามีออนเซ็นเปิดใหม่ ข้างในนั้นมีแต่สาวๆจากประเทศเสวี่ย ฉันคิดถึงอีวาอยู่พอดีจะไปดูสักหน่อยก็คงดี คุยกับพวกหมอนวดในนั้นด้วยแล้วกัน ฉันจะได้พัฒนาทักษะภาษาเอาไว้ไปคุยกับอีวา วันนี้ต้องติดต่อหลงเฟยอวี่มาปรึกษากันสักหน่อย บันทึก!"

"วันอังคาร วันนี้ไปออนเซ็นไม่ได้แล้ว ต้องฝึกยุทธ์......อืม อาปินบอกว่าจะเลี้ยง ไอ้เราก็เป็นคนชอบรักษาน้ำใจเพื่อนซะด้วย ยังไงก็ไปแล้วกัน ถ้าสุดท้ายแล้วยังทำให้อาปินคิดว่าฉันเป็นคนที่สุดยอดมากไม่ได้ ฉันจะดูถูกเขา ฉันสั่งสาวๆมาดูแลไว้สองคน ใช้เงินอาปินไปแปดหมื่นกว่า รู้สึกผิดจัง วันนี้ต้องคุยรายละเอียดกับอวี้เสี่ยวหลงด้วย บันทึก!"

"วันพุธ มีเสียงฮือฮามากมายเกี่ยวกับการจับกุมผู้ก่อการร้ายแบบฉัน ต้องระวังตัวหน่อยแล้ว......เมื่อวานมีหมอนวดมาที่ออนเซ็นสองคน ฉนไม่สนใจ แต่หลงเฟยอวี่กับอาปินกะตือรือร้นกันเกินไป ก็เลยไปนวดเท้ากันมา วันนี้รู้สึกอารมณ์ดี หลังจากชำระไขกระดูกแล้ว สมรรถภาพร่างกายฉันจะเพิ่มขึ้นอีกมั้ยนะ? พรุ่งนี้ต้องฝึกจิตไม่ให้หุนหันพลันแล่นหน่อยแล้ว ใกล้ถึงงานชุมนุมการต่อสู้แล้ว ถ้าสภาพจิตใจและร่างกายไม่เต็มที่ คงต้องรีบแล้ว!"

"วันพฤหัส ไปออนเซ็น"

"วันศุกร์ ดูเหมือนว่าหลงเฟยอวี่กับอาปินจะติดใจออนเซ็นของคนประเทศเสวี่ยนั้นแล้ว ฉันต้องทำตัวเป็นตัวอย่างให้พวกเขาดู แต่สุดท้ายตอนไปถึงหน้าประตูออนเซ็นดันโดนชิวเมิ่งเห็นซะได้ ฉันเชื่อว่าการยืนอยู่หน้าประตูแต่ไม่เข้าไปจะสามารถทำให้พวกเขาตรัสรู้อะไรขึ้นมาได้บ้าง......อย่างไรก็ตาม ฉันต้องไปเดทกับชิวเมิ่งสักครั้ง แล้วถามเธอเกี่ยวกับเครื่องรางนำโชค เรื่องนี้ต้องระวังให้มาก......"

"วันเสาร์ เมื่อวานตอนจูบฉันไม่ได้ใช้ลิ้น แสดงว่าฉันยังบริสุทธิ์อยู่ ตอ่ให้คนฆ่าสัตว์จะพูดเรื่องสกปรกอะไรอยู่ได้ทั้งวันแต่ก็ไม่ทำให้ฉันกลายเป็นคนเลวไปได้ เพราะฉันเป็นคนดีโดยสันดานยังไงล่ะ! วันนี้หลงเฟยอวี่กับอาปินไม่ได้นัดฉันไปไหน น่าจะต้องไปกินข้าวคนเดียว"

"วันอาทิตย์ เดิมทีต้องไปออนเซ็น แต่พี่เกาให้ฉันไปหาเธอที่โรงพยาบาล เธอพูดมากจนฉันปวดหัวไปหมด ถ้าไม่ใช่ว่าเธอให้ฉันไปดูว่ากระดูกขาของเธอผิดปกติหรือเปล่า ฉันก็คงไม่ไป......ได้ลูบขาเธอไหมไม่ใช่ประเด็น ประเด็นคือจะให้เธอมีโรคแทรกซ้อนอะไรไม่ได้! ฉันลูบไปก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ยัยนี่ได้คืบจะเอาศอก ยังคิดจะให้ฉันค้างอีก! ล้อเล่นอะไรอยู่? ฉันเป็นถึงผู้ก่อการร้ายที่มีมูลค่าพันล้านเชียวนะ......อืม จะให้ฉันนอนเตียงเส็งเคร็งในโรงพยาบาลได้ยังไง! ก่อนกลับเธอยังด่าอีกว่าฉันความฉลาดทางอารมณ์ต่ำ ประสาทจริงๆ อ้อ วันมะรืนนี้ก็ถึงวันงานชุมนุมการต่อสู้แล้ว สภาพร่างกายฉันตอนนี้ดีมาก ดูๆแล้วน่าจะเป็นเพราะไปออนเซ็นบ่อยแน่เลย!"

เพื่อที่จะได้เตรียมตัวพร้อมรับงานชุมนุมการต่อสู้ได้อย่างเต็มที่ ฉีเติ่งเสียนจึงจดบันทึกสภาพร่างกายและจิตใจของตัวเองตลอดเจ็ดวันที่ผ่านมา ผลปรากฏว่า สิ่งที่จดมีแต่เรื่องที่ไม่เกี่ยวข้อง ไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรเลย

พอเปิดบันทึกอ่าน มีแต่เรื่องราวที่เขาไปออนเซ็น หมดคำจะพูดจริงๆ

เช้าวันจันทร์ ฉีเติ่งเสียนตื่นขึ้นมาด้วยพลังเต็มร้อย รู้สึกดีแบบที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"อา นับว่าเป็นอีกวันที่พลังล้นเหลืออย่างไม่เคยเป็นมาก่อน!" ฉีเติ่งเสียนบิดขี้เกียจ กระดูกสันหลังของเขาสั่นระริก ราวกับมังกรที่กลับมามีชีวิตอีกครั้ง