มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 996

โม่เหวินฉางมีอำนาจและหน้าที่ที่รับผิดชอบในส่วนของทรัพยากรทางทะเลของเซียงชาน สิ่งของส่วนใหญ่ที่ต้องผ่านเข้าออกเซียงชานล้วนต้องผ่านสายตาของเขาเสียก่อน

เขาที่มีตำแหน่งใหญ่โตถึงเพียงนี้ แต่กลับพูดจาแบบนี้ออกมาต่อหน้าฉีเติ่งเสียนและหยางกวนกวนหรือ？！

สองพ่อลูกขายเซียงชานหลงเหมินงั้นหรือ？

แต่ยังไงก็ตาม ปฏิกิริยาแรกของฉีเติ่งเสียนก็ไม่อยากจะเชื่ออยู่ดี

“งั้นหรอ？ถ้างั้นก็ให้นายกหวงไปเลยสิ เขาจะต้องอยากได้ยินมันแน่นอน คุณจะมาบอกพวกเราทำไม？” ฉีเติ่งเสียนพูดเสียงเรียบแต่ก็แฝงไปด้วยความหยอกล้อ

“ผมพูดจริงนะ！” โม่เหวินฉางพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งครึม “ถ้าพวกคุณยอมที่จะช่วยพูดกับนายกหวงให้ ของพวกนี้ผมยกให้พวกคุณหมดเลย！”

“ผมรู้ว่าสำหรับนายกหวงแล้วพวกคุณอยู่ในฐานะที่ไม่ธรรมดา โดยเฉพาะประธานหลี่ คุณมีความสัมพันธ์ที่ดีมากๆกับนายกหวง”

“ผมไม่อยากล้มในการแข่งขันครั้งนี้ เพราะฉะนั้นผมยอมที่จะให้หลักฐานการทำความผิดทั้งหมดของสองพ่อลูกตระกูลเฉินกับพวกคุณ！”

หยางกวนกวนมองไปที่โม่เหวินฉางอย่างไม่รู้จะเชื่อหรือไม่เชื่อดี และพูดกับฉีเติ่งเสียน “ฉันว่าคำพูดของเขาไม่ค่อยน่าเชื่อเลย！”

ฉีเติ่งเสียนตอบกลับ “น่าเชื่อถือหรือไม่ไม่รู้แหละ เอาหลักฐานออกมาดูก็รู้แล้ว”

โม่เหวินฉางตอบกลับ “ผมสามารถมอบหลักฐานทั้งหมดของพวกมันให้กับพวกคุณ แต่พวกคุณต้องรับประกันว่าจะต้องช่วยพูดต่อหน้านายกหวงให้ผม ให้ผมปลอดภัย！”

หลังจากที่ลู่กวยไห่โดนฮั่วตัวจับไปที่สถานีตำรวจ และมีนักข่าวมากมายมาทำข่าวและรายงานข่าว โม่เหวินฉางก็คิดได้ว่า

การต่อสู้ครั้งนี้ระหว่างนายกคนใหม่กับพรรคลู่สามารถพูดได้เลยว่านี่เป็นช่วงเวลาที่เข้มข้นดุเดือดมากๆ หวงเหวินหลั่งที่เงียบมานานก็สามารถหาข้อหาที่จะได้ออกมาควงมืดแล้ว！

เพียงแค่ต้องให้ใครสักคนเป็นร่มกำบังให้ลู่กวยไห่ ถึงจะสามารถทำให้ลู่กวยไห่หยิ่งผยองขึ้นมาได้ จากนั้นแบล็กเมล์รีดเงินจากหลงเฟยอวี่ เงินมากมายขนาดนี้น่าจะสามารถทำให้คนตายตายได้มากมาย

ยังไงลู่กวยไห่ก็ถือเป็นคนของนายกคนก่อน อีกทั้งพวกเขาเหล่านี้ยังได้รับการเลื่อนตำแหน่งจากนายกคนก่อน แต่ทำไมพวกเขากับลู่กวยไห่ถึงรวมตัวกันไม่ได้？

“คุณไม่กลัวว่าตัวเองจะเข้าไปพัวพันหรือ？” ฉีเติ่งเสียนมองโม่เหวินฉางอย่างกึ่งยิ้มกึ่งไม่ยิ้ม “คุณสามารถหาหลักฐานมาได้แบบนี้ เกรงว่าคุณเองก็มีส่วนรู้เห็นหรือป่าว？”

สีหน้าของโม่เหวินฉางกลับเรียบนิ่งและพูดอย่างตรงไปตรงมา “ผมไม่ทำเรื่องผิดกฎหมายแบบนี้หรอก เรื่องพวกนี้ไม่เกี่ยวข้องกับผมแม้แต่เงินสลึงเดียว！”

ฉีเติ่งเสียนที่มองท่าทีของโม่เหวินฉางก็รู้สึกอดไม่ได้จะขำ ท่าทางแบบนี้มันช่างคุ้นตาเสียจริง ？

“เอาล่ะ งั้นคุณโม่พูดมาสิ พ่อลูกคู่นี้มีส่วนร่วมกับเรื่องผิดกฏหมายอะไรบ้าง？ถ้าคุณมีหลักฐานมาให้พวกเรา ผมรับประกันเลยจะพูดกับนายกหวงให้คุณ” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ

“เฉินปาเซี่ยกับเฉินซงเฟยสองพ่อลูกคู่นี้ควบคุมเซียงชานหลงเหมินมานานหลายปี มีการขายของเถื่อนในไนท์คลับที่พวกนั้นเปิด และของเถื่อนพวกนั้นก็มีการขนส่งมาจากตู๋วานเจี่ยวโดยเย่หนานปาง！” โม่เหวินฉางตอบกลับ

ฉีเติ่งเสียนกลับส่ายหัวและยิ้มเยาะ “พวกของผิดกฎหมายมันขนย้ายกันเสียที่ไหน？ ผมรู้ว่าเย่หนานปางมีการขนส่งสินค้าผิดกฏหมายไปขาย แต่เกรงว่ามันก็ยังถือเป็นเรื่องเล็กๆ”

โม่เหวินฉาง “นั่นก็เพราะที่อวี้สือกั๋วตระกูลเหอมีการนำเข้าหินอย่างผิดกฎหมาย ！และขนส่งเข้ามาที่เซียงชานภายใต้การคุ้มกันของตระกูลเหอ”

“เย่หนานปางมีหน้าที่รับผิดชอบในการหาสินค้าและหาผู้ขายในตู๋ซานเจี่ยว ตระกูลเหอรับผิดชอบในการขนส่ง ส่วนเซียงชานหลงเหมินก็มีหน้าที่ตีตลาดไนท์คลับใหญ่ๆภายใต้อำนาจของตัวเอง”

“คุณหลี่ คุณคิดว่าตระกูลเหอที่เป็นองค์กรใหญ่ขนาดนั้นคอยช่วยคุ้มกัน เอาของผิดกฎหมายต่างๆใส่ไว้ในหิน แล้วจะเข้าเซียงชานไม่ได้ได้ยังไง？！”

หลังจากที่ได้ฟังดังนั้นฉีเติ่งเสียนก็นิ่งเงียบลง และพูดด้วยรอยยิ้ม “เจ๋งจริงๆเลย ขุดเอาหินออกมาแล้วใส่ของผิดกฏหมายเข้าไปแทน？ งานนี้นี่ไม่เล็กเลย”