มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1010

“นายใส่ความฉันแน่นอน!”

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึมเมื่อได้ยินคำพูดของเฉินเลี่ย

“ไปใส่ความคุณตรงไหน”

เฉินเลี่ยกลับขมวดคิ้ว สีหน้าเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า “ตอนแรกฉันต้องการหนึ่งพันล้าน แต่เขาพยายามพูดจาหว่านล้อมเพื่อขอร้อง ฉันเห็นแก่หน้าตระกูลเฉิน ก็เลยลดให้สี่สิบเปอร์เซ็นต์! ถ้าไม่ใช่เพราะเป็นเพื่อน ฉันจะยอมให้เขาฟรีๆ สี่ร้อยล้านเหรอ?”

เฉินเลี่ยแทบทนไม่ไหวที่จะซัดหน้าเขา แต่คิดไปคิดมา ถ้าเขาลงมือ คนที่ถูกซัดคงจะเป็นเขาเสียเอง ถึงตอนนั้นคงต้องขายรูปพี่สาวอีกถึงจะยุติปัญหาได้ ซึ่งมันไม่คุ้มเลย

“อีกอย่าง เงินนั่นน่ะยังไม่ให้ฉันอีกเหรอ?” ฉีเติ่งเสียนตบบ่าเฉินเลี่ยพลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม

“เอาเถอะ ผมไม่อยากเถียงกับคุณ...” เฉินเลี่ยกลอกตาอย่างแรง

“ใช้เหตุผลไม่ได้ก็เฉไฉไปเรื่อยสินะ?” ฉีเติ่งเสียนกล่าว

“.....” เฉินเลี่ยรู้สึกว่าเขาพูดคุยกับคนผู้นี้มากกว่านี้ไม่ได้แล้ว

ฉีเติ่งเสียนบอกว่า “เอาเถอะ หาลู่ทางให้ฉันไปเทียนจู่กั๋วดีกว่า งานพิธีทางนั้นใกล้จะเริ่มแล้ว ฉันไม่กล้าไปสาย”

เฉินเลี่ยอดถามไม่ได้ว่า “มีอะไรอีกไหมที่คุณไม่กล้าทำ?”

แม้จะพูดอย่างนั้น แต่ประสิทธิภาพการทำงานของเฉินเลี่ยก็รวดเร็วมาก ถึงอย่างไรก็มาถึงหนานหยางแล้ว แค่เจ้าพ่อแห่งหนานหยางลงแรง ธุระอะไรก็สามารถทำให้สำเร็จได้ภายในไม่กี่นาที

ในไม่ช้าฉีเติ่งเสียนก็ได้รับการตระเตรียมให้ไปที่สนามบิน จากนั้นจึงขึ้นเครื่องบินลำที่จะมุ่งหน้าไปประเทศเจอมณี และเดินทางต่อจากเจอมณีไปเทียนจู่กั๋ว

ในการเดินทางครั้งนี้ ฉีเติ่งเสียนย่อมเปลี่ยนรูปลักษณ์ของเขาใหม่ เพราะถึงอย่างไรโทษฐานก่อการร้ายก็ยังไม่ได้รับการสะสาง

“รู้สึกอย่างกับตัวเองเป็นนักโทษที่ต้องหนีหัวซุกหัวซุนไปทั่วโลก!” ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจอย่างอดไม่ได้หลังจากมาถึงเทียนจู่กั๋ว

เขาตรงไปยังโรงแรมที่หลี่อวิ๋นหว่านพักอยู่และเคาะประตูห้อง

ประตูเปิดออก และปีศาจหลี่ที่ต้องอยู่ห่างกันมานานก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขา เธอยังคงสดใสงดงาม เสื้อผ้าที่สวมใส่ยังคงทันสมัยเหมือนเคย

เธอสวมชุดสายเดี่ยวรัดรูปสีแดงสด คราวนี้ที่ขาไม่ใช่ตัวอักษรแล้ว แต่เปลี่ยนเป็นถุงน่องผ้าไหมสองส่วนสีดำขอบแดง...

การปรากฏตัวครั้งนี้เป็นอันตรายถึงชีวิต!

“เร็วเข้า รอคุณอยู่ตั้งนาน!” หลี่อวิ๋นหว่านเอื้อมมือมาคว้าคอเสื้อของฉีเติ่งเสียนและดึงเขาเข้าห้องทันทีที่เห็นเขา

“อดอยากขนาดนั้นเลยหรือ” ฉีเติ่งเสียนสะดุ้ง

แต่หลังจากถูกดึงเข้าไปในห้อง เขาก็พบว่าภายในห้องมีคนอื่นอยู่ด้วย และคนผู้นั้นสวมเครื่องแบบปุโรหิตเต็มรูปแบบ

ฉีเติ่งเสียนอดถามไม่ได้ว่า “นี่ใครน่ะ”

“ผู้ช่วยองค์พระสันตะปาปาน่ะ” หลี่อวิ๋นหว่านกระซิบบอก “วันนี้พอรู้ว่าคุณจะมาก็เลยมารออยู่ที่นี่!”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้า เอ่ยด้วยรอยยิ้มน้อยๆ ว่า “สวัสดีครับ? ฮัลโหล? คนนิจิวะ? อันยองฮาเซโย? ปรีเวียต?”

สีหน้าของผู้ช่วยตึงขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาเอ่ยว่า “ฮัลโหล!"

หลี่อวิ๋นหว่านที่อยู่ข้างๆ มองเขาตาโต เธอคิดว่าฉีเติ่งเสียนจะต้องป่วยหนักอยู่แน่ๆ

เมื่อฉีเติ่งเสียนแน่ใจว่าอีกฝ่ายพูดได้โดยไม่สับสน เขาจึงจับมืออีกฝ่ายและถามว่า “ฮาวอาร์ยู?”

“ไฟน์...” ผู้ช่วยมองฉีเติ่งเสียนพร้อมกับการแสดงออกบนสีหน้าที่ดูแปลกขึ้นเรื่อยๆ

ผู้ช่วยมองฉีเติ่งเสียนและเอ่ยช้าๆ

ฉีเติ่งเสียนและหลี่อวิ๋นหว่านมีสีหน้าเคร่งขรึมขึ้นอย่างอดไม่ได้ ถ้าใช้เรื่องนี้เพื่อสะสางข้อกล่าวหาว่าเป็นผู้ก่อการร้ายไม่ได้ เช่นนั้นต่อไปก็ยากที่ต่อฉีเติ่งเสียนจะทำอะไร

ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า “ในเมื่อความศรัทธาของผมไม่ได้มีปัญหาอะไร ทำไมสมเด็จพระสันตะปาปาจึงต้องเป็นกังวล? ผมรู้ว่าเรื่องนี้จะนำพาความกดดันอันหนักหนามาให้ แต่ในขณะเดียวกันก็จะนำพาผลประโยชน์อันยิ่งใหญ่มาสู่สมเด็จพระสันตะปาปาด้วย! ตระกูลเฉินแห่งหนานหยางเต็มใจที่จะลงทุนสร้างโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ที่ใหญ่ที่สุดในซีกโลกใต้ เพื่อให้ผมได้เผยแพร่คำสั่งสอนของพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์อย่างสะดวก... ถึงเวลานั้นจะยิ่งมีผู้ศรัทธาเพิ่มขึ้นมากมายภายใต้มงกุฎของสมเด็จพระสันตะปาปา พระกรุณาธิคุณของพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ก็จะยิ่งได้รับการทำบุญมากยิ่งขึ้น”

ผู้ช่วยกล่าวว่า “แต่ถึงอย่างไรตอนนี้คุณก็เป็นผู้ก่อการร้าย ดังนั้นสมเด็จพระสันตะปาปาจึงค่อนข้างกังวล”

“แล้วเราควรทำอย่างไร? ผมนำเงินห้าร้อยล้านมาแล้วด้วย!” ฉีเติ่งเสียนเอ่ยด้วยสีหน้าที่พังทลาย

“สมเด็จพระสันตะปาปาตรัสว่า...” สีหน้าของผู้ช่วยเริ่มแดงขึ้นเล็กน้อย

“ตรัสว่าอย่างไร” หลี่อวิ๋นหว่านระงับความโกรธไม่ค่อยได้ เธอรู้ความสำคัญของเรื่องนี้ดี

“บอกว่า... ต้องจ่ายเงินเพิ่ม!” ผู้ช่วยกัดฟันอยู่นานจนในที่สุดก็ค่อยๆ เอ่ยประโยคนี้ออกมา

หลี่อวิ๋นหว่านแทบจะลมจับ

สมเด็จพระสันตะปาปาเองก็เป็นฆราวาสที่ต้องการเงินงั้นหรือ?

ฉีเติ่งเสียนไม่รู้จะหัวเราะหรือร้องไห้ดี เขาตบหน้าผากตัวเองอย่างแรงและถามว่า “เท่าไหร่ล่ะ!"

ผู้ช่วยกล่าวว่า “สมเด็จพระสันตะปาปาจำเป็นต้องสื่อสารกับพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ ให้พระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ส่งพระประสงค์ลงมาเพื่อโน้มน้าวพระสังฆราชที่มีความคิดเห็นต่างในศาสนาของเรา...”

ฉีเติ่งเสียนเดาว่าสมเด็จพระสันตะปาปาคงตัดสินใจไว้แล้วว่าพระองค์ต้องมอบตำแหน่งพระอัครสังฆราชแห่งแดนใต้ที่เคยสัญญาไว้ก่อนหน้านี้ ดังนั้นจึงใช้สถานการณ์นี้เรียกเงินเพิ่ม

แต่ถึงรู้แล้วจะทำอะไรได้ ถึงอย่างไรเขาก็คือเจ้าผู้อยู่เหนือหัว...

“ได้ๆๆ ผมจะเพิ่ม!” ฉีเติ่งเสียนเอ่ยพร้อมฝืนยิ้ม