มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1015

“ฮ่าๆ อัครมุขนายกคริสเตียนตี้อาน กังฟูแบบดั้งเดิมของเราเน้นไปที่พลังงานอย่างแท้จริง แต่เมื่อกี้ ผมยังไม่ได้ใช้กระบวนท่าอะไร”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มพลางพูด“ผมใช้แรงล้วนๆ ทั้งหมดเป็นพลังของตัวเอง ไม่ได้ยืมพลังที่ไหนมาใช้”

คริสเตียนตี้อานก็พูดอย่างเรียบเฉย“ถ้าอย่างนั้น นายก็พิสูจน์ให้ฉันดู!”

เขาไม่อยากให้ฉีเติ่งเสียนชายหนุ่มที่มีเจตนาไม่ดีเข้ามาในลัทธิศักดิ์สิทธิ์จริงๆ ดังนั้น ก็หาเหตุผลมาโต้แย้ง

ฉีเติ่งเสียนกวาดสายตามองดูสวนด้านหลัง หลังจากนั้นก็มองเห็นต้นไม้หนึ่งต้น และพูด“ก็ได้ สมัยโบราณหลู่จือเซินถอนต้นหลิว ถ้าอย่างนั้น วันนี้ผมจะแสดงให้คุณเห็นถึงพลังมหัศจรรย์ในนิยายพงศาวดาร!”

หลังจากที่พูดจบ เขาก็เดินไปทางต้นไม้ใหญ่

ต้นไม้ใหญ่ต้นนี้สูงประมาณห้าหรือหกเมตร ลำต้นก็หนามาก แม้แต่ชายหนุ่มที่มีรูปร่างสูงและแข็งแรงอย่างร็อบเบน ก็ไม่สามารถใช้แขนโอบรอบต้นไม้ไว้ได้

ฉีเติ่งเสียนก็ไม่รู้ว่าสมเด็จพระสันตะปาปาได้รับข่าวจากที่ไหนว่าเขามีพลังศักดิ์สิทธิ์ เพียงแต่ เนื่องจากพระสันตะปาปาองค์เก่าได้ประทานตำแหน่งนี้ให้เขา แน่นอนว่าเขาก็ต้องแสดงฝีมือให้ดี ทำให้พระคาร์ดินัลเหล่านี้เลื่อมใสอย่างหมดใจ

คริสเตียนตี้อานมองเห็นฉีเติ่งเสียนเตรียมจะถอนต้นไม้ใหญ่ ก็อดไม่ได้ที่จะตกใจ และพูดด้วยความตกตะลึงว่า เขาทำจริงเหรอ?บนโลกนี้มีคนที่ทรงพลังขนาดนั้นจริงๆเหรอ?บนตัวของเขา หรือว่าจะมีจิตวิญญาณของแซมสัน

ชื่อเสียงของแซมสันในหมู่ศาสนาศักดิ์สิทธิ์นั้นยิ่งใหญ่มาก ถึงยังไงพลังก็ไม่มีที่สิ้นสุด อยู่ยงคงกระพัน สามารถพูดได้ว่าเป็นไอดอลในใจของผู้ชายหลายคน

ฉีเติ่งเสียนถอดเสื้อคลุมออก โยนไปให้หลี่อวิ๋นหว่าน หลังจากนั้นก็ดึงแขนเสื้อขึ้น และพูด“ถ้าหากผมสามารถถอนต้นไม้นี้ได้ ก็สามารถจะพิสูจน์ได้ว่าผมมีจิตวิญญาณของแซมสัน?”

ร็อบเบนก็พูดถามด้วยความสงสัย “ถ้านายไม่ต้องใช้แรงอย่างอื่น ก็สามารถถอนต้นไม้ใหญ่นี้ได้ แน่นอนว่าไม่มีใครสงสัยในพลังของแซมสัน ในศาสนาอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา นายคืออันดับหนึ่ง…”

ฉีเติ่งเสียนไม่รอให้เขาพูดจบ ก็นั่งยอมท่าม้าหมอบ มือสองข้างเปิดออก โอบกอดต้นไม่เอาไว้

แขนของเขาไม่สามารถพันรอบต้นไม้ได้ทั้งหมด แต่เวลาที่เขากอดต้นไม้ นิ้วมือออกแรง ปลายนิ้วเจาะเข้าไปในลำต้นของต้นไม้ด้วยกำลังทั้งหมด นิ้วทั้งสิบเจาะลึกเข้าไปเหมือนตะปูเหล็ก!

ผู้มีฝีมือสูงปกติ เพื่อจะใช้พลังโจมตีต้นไม้แบบนี้ ก็ยังค่อนข้างง่าย แต่อยากจะถอนต้นไม้ขึ้นมา นั่นยากเกินไปแล้ว!

ถึงยังไง ต้นไม้ก็มีราก ติดอยู่ในใต้ดิน ต้องการที่จะถอนรากถอนโคนขึ้นมา นั่นต้องการพลังที่โอเวอร์มาก

แต่พลังของฉีเติ่งเสียน ไม่ได้อยู่ในขอบเขตของมนุษย์ และ วิชาหมัดที่เขาฝึกฝน รุนแรงและบ้าคลั่งมาก ความสามารถด้านความแข็งแกร่งของตัวเอง มีมากว่าคนปกติ

“ผลั่ก!”

ฉีเติ่งเสียนสูดลมหายใจอย่างหนักหน่วง เสียงร้องของคางคกดังออกมาจากท้อง เขาเป่าลมหายใจออกมาอย่างรุนแรง ลมหายใจนี้ร้อนแรงและบ้าคลั่ง จนกระทั่งสามารถเป่าคนให้ล้มได้

ทุกคนเห็นว่ากล้ามเนื้อใต้เสื้อของเขาบวมขึ้นทันที แทบจะฉีกเสื้อผ้าออก!

ท่ามกลางสีหน้าตกตะลึงของพระคาร์ดินัลทุกคน ด้านหลังของฉีเติ่งเสียน เท้าทั้งสองข้างถีบบนพื้น ใช้แรงดึงขึ้น

ต้นไม้ใหญ่เริ่มถูกดึงขึ้นมา รากที่ซ่อนอยู่ในดินก็ถูกดึงออกมาเหมือนกัน

“ความแข็งแกร่งที่ไม่มีใครทัดเทียมได้!”ในสมองของหลี่อวิ๋นหว่าน มีแค่ประโยคนี้

ประโยคนี้ สามารถบรรยายถึงพลังมหาศาลได้ แต่คำนี้ก็ยังไม่เพียงพอที่จะใช้กับฉีเติ่งเสียนได้