อ่านสรุป บทที่ 1036 เฟยหลงจื่อ จาก มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู
บทที่ บทที่ 1036 เฟยหลงจื่อ คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยายโรแมนติกในเมือง มังกรผู้ทรงพลัง ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย จาง หลงหู อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
“หึ ไม่เป็นไรหรอกถ้าเป็นคุณ!”
“ฉันตามหาคุณมานานแล้ว ฉันคิดว่าคุณหนีไปที่อื่นแล้ว แต่ไม่คิดว่าคุณจะปลอมตัวมา!”
“คราวที่แล้วเธอทำให้ฉันขายหน้าและยังทำขาป้าฉันหักอีก.…..”
“ความแค้นทั้งเก่าและใหม่ คิดบัญชีทีเดียวเลย!”
โซ่งเหมวอดไม่ได้ที่จะกัดฟันเมื่อนึกถึงความอัปยศอดสูครั้งก่อนของ “หลี่ปั้นเซียน”
หลังจากที่ผู้อำอวยการอู๋รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาเป็นชายอ้วนที่น่ากลัวคนนั้น เขาก็ประหลาดใจ จากนั้นโกรธและพูดว่า “นั่นคือผู้ชายคนนั้น!”
“เขาหักขาของฉัน และยังทำให้โรงพยาบาลอ้ายคังของเราเสียหายขนาดนี้ด้วย!”
“สิ่งที่ร้ายแรงที่สุดคือการทำลายชื่อเสียง!”
“ไม่สามารถให้อภัยเขาได้อย่างแน่นอน เราต้องสับเขาเป็นชิ้น ๆ แล้วให้เขาเป็นอาหารปลาวันนี้…...”
ผู้อำอวยการอู๋ยังมีความทรงจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับ “หลี่ปั้นเสียน” และบางครั้งก็ฝันร้ายหวาดกลัวจนตื่นขึ้นมาพร้อมเหงื่อที่เต็มตัว
ตอนนี้หลานสาวโซ่งเหมวได้รับอำนาจและเกาะอยู่บนอำนาจของตระกูลเหลยแม้แต่หวงเหวินหลั่งก็ไม่สามารถขัดขวางอ้ายคังเปิดธุรกิจอีกครั้งได้ โอกาสแก้แค้นมาแล้ว!
ผู้อำอวยการอู๋จ้องไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยสีหน้าที่โกรธเกรี้ยวและพูดช้าๆ“ไอ้เลว คุณซ่อนตัวได้ดีมากหลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นครั้งที่แล้ว! คราวนี้เมื่อคุณมาส่งถึงที่ด้วยตัวเอง ก็อย่าคิดหนีล่ะ”
โซ่งเหมวมองไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างเฉยชาและพูดว่า “ความสูญเสียที่คุณสร้างให้กับอ้ายคังและความเสียหายทางจิตใจที่คุณสร้างให้ฉัน ไม่สมเหตุสมผลเลยนะถ้าไม่มีห้าร้อยล้าน! เอาเงินออกมาแล้วเผยแพร่คำขอโทษไปยังโรงพยาบาลอ้ายคังในหนังสือพิมพ์ แล้วฉันจะไว้ชีวิตคุณ”
หลังจากฉีเติ่งเสียนได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุข นี่เเม่งเป็นพวกเดียวกันหรอหือ?
แต่ใจแคบเกินไปนะ คาดไม่ถึงเลยว่าจะขอเงินกับเขาแค่ห้าร้อยล้าน นี่เป็นการดูถูกเขาเหรอ?
เขาเพิ่งได้รับเงินมากมายจากโทคาเรฟสกีและแคป แต่ไม่ได้คืนให้กูซินสกี้ และวิโนกราดอฟในทันที
“เฟยหลงจื่อ!” โซ่งเหมวส่งเสียงทักทายมาจากด้านข้าง
ชายหนุ่มสุดเท่คนหนึ่งเดินออกมาจากฝูงชน สวมชุดสูทสีดำและแว่นกันแดดสีดำ ดูราวกับนักฆ่าเลือดเย็นในหนัง
ชายหนุ่มคนนี้ชื่อเฟยหลงจื่อ เป็นผู้คุ้มกันที่เหลยเจินหลินให้โซ่งเหมว
โซ่งเหมวยังเป็นคนที่อยู่เป็น และความฉลาดทางอารมณ์ของเธอก็ไม่ต่ำเกินไป หลังจากพบกับเหลยเจินหลินเธอก็แสร้งทำเป็นน่าสงสาร เหลยเจินหลินจึงปฏิบัติต่อเธออย่างดี และจัดเตรียมบอดี้การ์ดให้กับเธอ
เฟยหลงจื่อผู้นี้เดินไปยืนข้างโซ่งเหมวโดยไม่พูดอะไรสักคำ สายตาใต้แว่นกันแดดมองไปที่ฉีเติ่งเสียน
“ไม่นึกเลยว่าจะเป็นเขา? เฟยหลงจื่อ.…..คือผู้คุ้มกันคนสนิทของคุณชายรองเหลย ฉันไม่คิดเลยว่าคุณชายรองเหลยจะเอ็นดูคุณโซ่งถึงขนาดที่ส่งบอดี้การ์ดคนสนิทของเขาให้เธอ!” คนที่รู้ภูมิหลังของเฟยหลงจื่อ อดไม่ได้ที่อุทานด้วยเสียงทุ้มต่ำ
“อย่าไปสนใจเขาเลย.….. ดูชายคนนี้ที่หาเรื่องสิ เขาดูเหมือนพระอัครสังฆราชแห่งศาสนาศักดิ์สิทธิ์หรือเปล่า?” มีนักข่าวคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะมองฉีปั้นเสียนขึ้นๆ ลงๆ แล้วถามเพื่อนรอบข้างด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
นักข่าวหลายคนอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะ เอ๋ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนพระอัครสังฆราชแห่งเขตทางใต้จริงๆด้วย!
อย่างไรก็ตาม พวกเขาเพียงรู้สึกเหมือน เพราะในความเข้าใจของพวกเขา พระอัครสังฆราชตอนนี้ยังอยู่ที่เทียนจู่กั๋ว
โซ่งเหมวหัวเราะเยาะฉีเติ่งเสียนและพูดว่า “ตอนนี้ฉันเป็นสมาชิกของตระกูลเหลยในเซียงซาน ชื่อเสียงของตระกูลเหลยคุณคงเคยได้ยินนะ?”
“หากบอกว่าเซียงซานมีจักรพรรดิ ก็คงต้องเป็นตระกูลเหลยเท่านั้น”
ฉีเติ่งเสียนมองดูวิธีที่เขาใช้พลังและสัมผัสได้ถึงหมัดที่เข้ามา เขารู้สึกว่ามันคุ้นมาก คล้ายกับพ่อของเขาเล็กน้อย
“อ๋อ.….. อาจเป็นเพราะตอนที่พ่อของฉันอยู่ที่บ้านตระกูลเหลย คงสอนผู้ชายที่ชื่อเฟยหลงจื่อสักท่าสองท่าแหละ!”
“แล้วดูเหมือนว่าเขายังมีความสัมพันธ์ที่ดีกับพ่อของฉันอยู่ ดังนั้นจึงไม่ควรที่จะฆ่าเขา”
ฉีเติ่งเสียนเผชิญกับหมัดล้มที่ต่อยเข้ามา แต่ในใจก็ยังมีเวลาคิดเรื่องอื่น
รอจนกว่าหมัดล้มถึงตัว เขาก็ค่อยยกมือซ้ายขึ้น และจับหมัดของคู่ต่อสู้จากล่างขึ้นบน มือขวาของเขาตามจากบนลงล่าง และคว้าหมัดของเฟยหลงจื่อและแขนของเขา
“คุณอย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับความคับข้องใจระหว่างฉันและพวกเขา” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็น โดยใช้กำลังในมือบิดเบา ๆ แล้วโยนเฟยหลงจื่อลอยขึ้นทั้งตัว
เฟยหลงจื่ออดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว ร่างกายส่วนล่างของเขาฝึกได้แข็งแกร่งมาก แม้ให้นักมวยมืออาชีพเตะก็คงเตะไม่ได้!
แต่หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนบีบมือของเขาด้วยการเคลื่อนไหวที่ชาญฉลาด และทำลายความสมดุลของร่างกายของเขาและโยนเขาขึ้นมาอย่างง่ายดาย
ทักษะแบบนี้ เรียกได้ว่าน่ากลัวจริงๆ!
เฟยหลงจื่อตอนนี้เป็นมังกรบินแล้วจริงๆ ตัวลอยอยู่บนอากาศ ก็ไม่สามารถสร้างการต่อต้านใดๆได้
ฉีเติ่งเสียนผลักเฟยหลงจื่อด้วยฝ่ามือข้างหนึ่ง ทำให้เขากระเด็นออกไปและล้มบนโต๊ะที่ถูกสร้างขึ้น
“ทักษะของคนผู้นี้น่ากลัวมาก! ไม่ได้แย่ไปกว่าคนที่สอนมวยให้ฉันในตอนนั้น” เฟยหลงจื่ออดไม่ได้ที่จะรู้สึกหวาดกลัว รู้สึกเจ็บหน้าอกและท้องอย่างรุนแรง และในเวลานี้ก็ไม่มีแรงขึ้นมา
เขารู้ว่าอีกฝ่ายออมมืออยู่ ไม่เช่นนั้นไทเก็ก“ท่าหลันเชี่ยเหว่ย”เมื่อกี้เพียงพอที่จะบดขยี้แขนของเขาแล้ว
ฝ่ามือสุดท้ายสามารถเขย่าอวัยวะภายในทั้งหมดของเขาให้กลายเป็นผงด้วยพลังงานมืดได้อย่างสมบูรณ์!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...