“หึ ไม่เป็นไรหรอกถ้าเป็นคุณ!”
“ฉันตามหาคุณมานานแล้ว ฉันคิดว่าคุณหนีไปที่อื่นแล้ว แต่ไม่คิดว่าคุณจะปลอมตัวมา!”
“คราวที่แล้วเธอทำให้ฉันขายหน้าและยังทำขาป้าฉันหักอีก.…..”
“ความแค้นทั้งเก่าและใหม่ คิดบัญชีทีเดียวเลย!”
โซ่งเหมวอดไม่ได้ที่จะกัดฟันเมื่อนึกถึงความอัปยศอดสูครั้งก่อนของ “หลี่ปั้นเซียน”
หลังจากที่ผู้อำอวยการอู๋รู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าเขาเป็นชายอ้วนที่น่ากลัวคนนั้น เขาก็ประหลาดใจ จากนั้นโกรธและพูดว่า “นั่นคือผู้ชายคนนั้น!”
“เขาหักขาของฉัน และยังทำให้โรงพยาบาลอ้ายคังของเราเสียหายขนาดนี้ด้วย!”
“สิ่งที่ร้ายแรงที่สุดคือการทำลายชื่อเสียง!”
“ไม่สามารถให้อภัยเขาได้อย่างแน่นอน เราต้องสับเขาเป็นชิ้น ๆ แล้วให้เขาเป็นอาหารปลาวันนี้…...”
ผู้อำอวยการอู๋ยังมีความทรงจำที่ชัดเจนเกี่ยวกับ “หลี่ปั้นเสียน” และบางครั้งก็ฝันร้ายหวาดกลัวจนตื่นขึ้นมาพร้อมเหงื่อที่เต็มตัว
ตอนนี้หลานสาวโซ่งเหมวได้รับอำนาจและเกาะอยู่บนอำนาจของตระกูลเหลยแม้แต่หวงเหวินหลั่งก็ไม่สามารถขัดขวางอ้ายคังเปิดธุรกิจอีกครั้งได้ โอกาสแก้แค้นมาแล้ว!
ผู้อำอวยการอู๋จ้องไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยสีหน้าที่โกรธเกรี้ยวและพูดช้าๆ“ไอ้เลว คุณซ่อนตัวได้ดีมากหลังจากที่เกิดเรื่องขึ้นครั้งที่แล้ว! คราวนี้เมื่อคุณมาส่งถึงที่ด้วยตัวเอง ก็อย่าคิดหนีล่ะ”
โซ่งเหมวมองไปที่ฉีเติ่งเสียนอย่างเฉยชาและพูดว่า “ความสูญเสียที่คุณสร้างให้กับอ้ายคังและความเสียหายทางจิตใจที่คุณสร้างให้ฉัน ไม่สมเหตุสมผลเลยนะถ้าไม่มีห้าร้อยล้าน! เอาเงินออกมาแล้วเผยแพร่คำขอโทษไปยังโรงพยาบาลอ้ายคังในหนังสือพิมพ์ แล้วฉันจะไว้ชีวิตคุณ”
หลังจากฉีเติ่งเสียนได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะมีความสุข นี่เเม่งเป็นพวกเดียวกันหรอหือ?
แต่ใจแคบเกินไปนะ คาดไม่ถึงเลยว่าจะขอเงินกับเขาแค่ห้าร้อยล้าน นี่เป็นการดูถูกเขาเหรอ?
เขาเพิ่งได้รับเงินมากมายจากโทคาเรฟสกีและแคป แต่ไม่ได้คืนให้กูซินสกี้ และวิโนกราดอฟในทันที
“เฟยหลงจื่อ!” โซ่งเหมวส่งเสียงทักทายมาจากด้านข้าง
ชายหนุ่มสุดเท่คนหนึ่งเดินออกมาจากฝูงชน สวมชุดสูทสีดำและแว่นกันแดดสีดำ ดูราวกับนักฆ่าเลือดเย็นในหนัง
ชายหนุ่มคนนี้ชื่อเฟยหลงจื่อ เป็นผู้คุ้มกันที่เหลยเจินหลินให้โซ่งเหมว
โซ่งเหมวยังเป็นคนที่อยู่เป็น และความฉลาดทางอารมณ์ของเธอก็ไม่ต่ำเกินไป หลังจากพบกับเหลยเจินหลินเธอก็แสร้งทำเป็นน่าสงสาร เหลยเจินหลินจึงปฏิบัติต่อเธออย่างดี และจัดเตรียมบอดี้การ์ดให้กับเธอ
เฟยหลงจื่อผู้นี้เดินไปยืนข้างโซ่งเหมวโดยไม่พูดอะไรสักคำ สายตาใต้แว่นกันแดดมองไปที่ฉีเติ่งเสียน
“ไม่นึกเลยว่าจะเป็นเขา? เฟยหลงจื่อ.…..คือผู้คุ้มกันคนสนิทของคุณชายรองเหลย ฉันไม่คิดเลยว่าคุณชายรองเหลยจะเอ็นดูคุณโซ่งถึงขนาดที่ส่งบอดี้การ์ดคนสนิทของเขาให้เธอ!” คนที่รู้ภูมิหลังของเฟยหลงจื่อ อดไม่ได้ที่อุทานด้วยเสียงทุ้มต่ำ
“อย่าไปสนใจเขาเลย.….. ดูชายคนนี้ที่หาเรื่องสิ เขาดูเหมือนพระอัครสังฆราชแห่งศาสนาศักดิ์สิทธิ์หรือเปล่า?” มีนักข่าวคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะมองฉีปั้นเสียนขึ้นๆ ลงๆ แล้วถามเพื่อนรอบข้างด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา
นักข่าวหลายคนอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะ เอ๋ ผู้ชายคนนี้ดูเหมือนพระอัครสังฆราชแห่งเขตทางใต้จริงๆด้วย!
อย่างไรก็ตาม พวกเขาเพียงรู้สึกเหมือน เพราะในความเข้าใจของพวกเขา พระอัครสังฆราชตอนนี้ยังอยู่ที่เทียนจู่กั๋ว
โซ่งเหมวหัวเราะเยาะฉีเติ่งเสียนและพูดว่า “ตอนนี้ฉันเป็นสมาชิกของตระกูลเหลยในเซียงซาน ชื่อเสียงของตระกูลเหลยคุณคงเคยได้ยินนะ?”
“หากบอกว่าเซียงซานมีจักรพรรดิ ก็คงต้องเป็นตระกูลเหลยเท่านั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...