มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1035

ฉีเติ่งเสียนไม่ใช่คนที่เจอเรื่องไม่ยุติธรรมนิดหน่อย ก้ชัดดาบอัศวินออกมาช่วยทันที

แต่เขาเคยจัดการโรงพยาบาลนี้มาก่อน อีกอย่างยังปิดผนึกไว้ด้วย แต่ผ่านไปได้ไม่นาน ได้เปิดตัวอีกครั้ง แถมยังยิ่งใหญ่ และยังเปิดสาขาแยกอีกด้วย?

สิ่งนี่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจ ทำให้สมาชิกในครอบครัวของผู้ป่วยบอบช้ำทางจิตใจมากจนหดหู่ อยากเดินเส้นทางที่รุนแรง

แน่นอนว่าเขาเข้าใจความรู้สึกของคนเป็นแม่ ดังนั้น เขาตัดสินใจจะรีบจัดการเรื่องนี้

ครั้งก่อนฉีเติ่งเสียนลงมือจัดการอย่างดุเดือดแล้วครั้งหนึ่ง ทำให้คนในครอบครัวของผู้ป่วยบางคนที่ได้รับความทุกข์ทรมานจากสิ่งน้ีได้รับการปลอบโยนทางจิตใจ แต่โรงพยาบาลกลับแห่งนี้กลับทำแบบเดิมครั้งแล้วครั้งเล่า ทำให้จิตใจของผู้คนแตกสลายยิ่งขึ้น

ฉีเติ่งเสียนขับรถ มุ่งหน้าไปโรงพยาบายอ้ายคัง

เมื่อถึงหน้าประตูโรงพยาบาล พบว่ามีแสงไฟของประดับตกแต่งหลากสีสัน กำลังมีพิธีเฉลิมฉลองบางอย่างเกิดขึ้น

เขาเงยหน้ามอง ป้ายโฆษณาขนาดใหญ่ มีรูปของดาราสาว ดาราสาวคนนี้ ก็คือโซ่งเหมวที่มาหาเรื่องเจียงชิงเย่ว์เมื่อครั้งก่อน

"เอ๋ เหลียงเหย่กล้ามากจริงๆ ภารกิจที่ฉันให้เขา เขาทำไม่สำเร็จ?แล้วยังปล่อยให้นังนี่ออกมาทำงานทุกที่เหรอ?"ฉีเติ่งเสียนเห็นแล้ว อดไม่ได้ที่จะไม่พอใจ

เจียงชิงเย่ว์ถูกโซ่งเหมวจ้างคนให้ขับรถชนจนเข้าโรงพยาบาล ตอนนี้เธอกลับออกมากระโดดโลดเต้นอีกครั้ง แถมยังเซ็นสัญญาพรีเซ็นเตอร์กับโรงพยาบาลอ้ายคังอีก ถ้าอย่างนั้นคำเตือนที่เขาเคยให้ไว้ก่อนหน้านั้น ยังมีความหายอะไร?

เมื่อถึงเวลานั้นคนที่อยากกลั่นแกล้งเจียงชิงเย่ว์จะเข้าใจนิดหน่อย โอ้ แต่ถ้าเป็นเช่นนั้น ควรลงมือก็ยังต้องดำเนินต่อไป

"โรงพยาบาลอ้ายคังของเราที่ได้ปิดไปช่วงขณะ ได้ปรับเปลี่ยนพนักงานบางคนแล้ว ยกระดับวามเป็นมืออาชีพของเจ้าหน้าที่ภายใน ยิ่งไปกว่านั้นยังนำเข้าอุปกรณ์ทางการแพทย์ที่ทันสมัย! "

"วันนี้ เราเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่เชิญคุณโซ่งเหมว มาเป็นภาพลักษณ์ขงโรงพยาบาลอ้ายคังของเรา! "

"และยังขอบคุณผู้ป่วยที่ช่วยมั่นโรงพยาบาลของเรา โรงพยาบาลของเราจะให้บิการคนไข้ด้วยใจจริง! "

ผู้อำนายการอู๋กำลังนั่งอยู่บนรถเข็น ในมือถือบทกล่าว กล่าวแก่ประชาชนที่มีชมพิธี

พวกเขาเชิญกลุ่มผู้ดูแลมา ในเวลานี้พวกเขาส่งธงชนะขึ้นทีละอัน

มีคนหนึ่งที่ยื่นธงชนะขึ้น เมื่อคลี่ธงออก กลับกลายเป็น--โรงพยาบาลที่ใจดำ ไร้จรรยาบรรณทางการแพทย์

จากนั้นเขาก็เริ่มด่าเสียงดัง"พระเจ้าตาบอด ปล่อยให้โรงพยาบาลที่ใจดำของพวกคุณได้เปิดอีกครั้ง พวกคุณยังต้องการทำร้ายผู้คนอีกเท่าไหร่ถึงจะยอมแพ้?ไม่กลัวตกนรกหรือไง? ! "

เดิมทีใบหน้าที่มีรอยยิ้มของโซ่งเหมว สีหน้าของเธอดูยากทันที กล่าวเย็นๆ"หมาบ้าจากไหนกัน รีบลากออกไป! "

ผู้อำนวยการอู่กระแอมไอ กล่าว"นี่เป็นเพียงข้อผิดพลาดเล็กน้อย ต้องเข้าใจโรงพยาบาลของผิดแน่นอน เหมือนกับครั้งก่อน มีครอบครัวคนไข้คนหนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเป็นปัญหาของผู้ป่วย แต่เขากลับหาเรื่องจะโดดตึก......ท้ายที่สุด ภายใต้การไกล่เกลี่ยร่วมกันของโรงพยาบาลและตำรวจ เขายังคงเลือกวิธีแก้ปัญหาอย่างสันติ และยังตีพิมพ์คำขอโทษต่อโรงพบาลของเราในหนังสือพิมพ์"

เวลานี้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกลุ่มหนึ่งพุ่งขึ้นมา ครบคุมครอบครัวของคนไข้คนนั้น มีคนใช้เท้าเตะอย่างรุนแรงโดยตรง เตะจนใบหน้าของคนนั้นมีแต่ความทรมาน

แต่ว่า คนของเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมากว่า ล้อมเป็นวงกลม ทุกคนมองไม่เห็นสถานการณ์ข้างใน

นักข่าวที่อยู่ด้วย พวกเขายังได้รับอั่งเปาจากโรงพยาบาลอีกด้วย แม้ว่าจะเห็นอะไร ส่วนมากก็ไม่ถูกรายงานออกไป

ขณะที่เจ้าหน้าทีรักษาความปลอดภัยกำลังทั้ลากทั้งทุบคนของครอบครัวผู้ป่วย ฉีเติ่งเสียนเดินก้าวไปข้างหน้า ทำไหล่ให้มั่นคง แล้วชนเข้าไปในฝูงชน!

แรงในการพุ่งชนของเขา ราวกับรถยนต์ที่วิ่งด้วยความเร็วสูง หลังจากที่ชนเข้ามาในฝูงคน เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายคนบินขึ้นไปในอากาศ ฝูงชนถูกเขาชนให้แยกย้ายออก คนที่ถูกชน เดิมทีต่างก็ต้องกะดูกหักเส้นเอ็นหักแล้ว

"ไอ้คนนี้มาจากไหน ถึงกล้าก่อเหตุมาตกรรมกลางวันแสกๆ! "ผู้อำนวยการอู่ตะโกน ผมม้วนบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปกำลังจะระเบิด

ฉีเติ่งเสียนหันกลับมา เต็มไปด้วยรอยยิ้ม กล่าว"นังแพศยา ฉันไม่เพียงแค่จะกำจัดอ้ายคัง ยังจะให้มันตามไปตายด้วย! "

เมื่อพูดจบ เขาตบแผ่นหลังของครอบครัวผู้ป่วย ให้เขาถอยไปอยู่ข้างๆ

"ไอ้นี้อยากตายหรือไง ถึงกล้าพูดแบบนี้กับคุณโซ่ง?ตอนนี้ คุณโซ่งเป็นถึงคนดังที่มีรองนายน้อยเหลยสนับสนุนอยู่! "

"ครั้งล่าสุดที่มีตงซิงเอนเตอร์เทนเม่นกล้าล้อเล่นคุณโซ่ง ถูกคุณโซ่งตบปากจนเลือดไหลทันท สรุป แม้จะตดยังไม่กล้าปล่อย"

"เอ๋......ผู้ชายคนนี้ดูคุ้นนิดหน่อย?แต่ว่า แม้ว่าจะเป็นพื้นหลังขนาดไหน ก็เทียบตระกูลเหลยไม่ได้ ทำให้คุณโซ่งโกรธ มีเพียงความตายเท่านั้น"

ผู้คนที่ดูฉีเติ่งเสียนโต้เถียงกับโซ่งเหมว อดไม่ได้ที่จะแอบส่ายหัว

ในเซียงซาน ตระกูลเหลยคือเมืองหลวง

แม้ว่าตระกูลเหลยจะถ่อมตน แต่ว่า ใครไม่รู้บ้างว่าห้ามยุ่งวุ่นวายกับพวกเขา! "

สีหน้าโซ่งเหมวเย็นลงทันที กล่าว"คุณเป็นใคร?กล้าที่จะมาหาเรื่องฉัน! "

ฉีเติ่งเสียนหรี่ตากล่าว"นังแพศยา ขี้ลืมขนาดไหนกัน! แม้แต่ฉันยังจำไม่ได้แล้ว?"

โซ่งเหมวได้ยินน้ำเสียงที่คุ้นเคย และเมื่อเห็นนิสัยที่คล้ายกัน ก็อดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ กล่าว"คุณคือไอ้อ้วนนั้น? ! นี่มัน......เป็นไปได้ยังไง......"

ฉีเติ่งเสียนกล่าว"นั่นเป้นเพียงการปลอมตัวเท่านั้น นี่คือใบหน้าที่แท้จริงของฉันต่างหาก"