มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1038

หลังจากเหลยเจิ้นหลินได้ยินสิ่งที่โซ่งเหมวพูด สีหน้าอดไม่ได้ที่จะเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ ขยับคิ้วเบาๆ สองครั้ง ทำให้เกิดความไม่พอใจเล็กน้อย

โซ่งเหมวเป็นถึงดาราวสาวที่เขาชื่นชม นึกไม่ถึงว่าจะมีคนกล้าทำให้เขาแสดงหน้าแบบนี้？

หรือว่า รู้สึกว่าตระกูลเหลยไม่ได้มีชื่อเสียงในหลายปีมานี้ แกล้งทำเป็นว่าตระกูลเหลยไม่มีอยู่แล้ว？

นักข่าวอดไม่ได้ที่จะมองฉีเติ่งเสียนด้วยสายตาที่น่าสงสาร ตอนนี้ก็ดีแล้ว คุณชายสองของตระกูลเหลยโกรธแล้ว

เหลยเจิ้นหลินโบกโบกมือ ให้โซ่งเหมวผลักรถเข็นของเขาไปที่หน้าของฉีเติ่งเสียนซึ่งเป็นระยะทางประมาณสามเมตร

“หรือว่าชายผู้นี้ไม่รู้ว่า โซ่งเหมวเป็นคนที่ฉันเหลยเจิ้นฉินกำลังประจบสอพลอช่วงนี้หรอ？” เหลยเจิ้นหลินพูดชิลๆ เมื่อเปิดปาก ก็มีบุคลิกราวกับเจ้าพ่อ

ครั้งที่แล้วฉีเติ่งเสียนก็เคยเห็นเหลยเจิ้นหลินที่ตระกูลเหลย เพียงแต่ว่าคือการพบหน้าและทักทายกันเท่านั้น เป็นเรื่องจริงที่ไม่ได้มีการแลกเปลี่ยนเชิงลึกอะไรกับคุณชายสอง

หลังจากฉีเติ่งเสียนได้ยินคำนี้ อดไมได้ที่จะหัวเราะ

ผู้จัดการเหลยเพียงแค่รู้สึกว่านิสัยของชายร่างผอมที่อยู่ตรงหน้าเป็นที่คุ้นเคยมาก ราวกลับเคยพบเจอที่ไหนอย่างงั้น

สีหน้าโซ่งเหมวเคร่งขรึม และตวาด： “หัวเราะอะไรห้ะ？คุณชายสองกำลังถามคุณ คุณก็ตอบตรงไปตรงมาก็พอ！อีกเดี๋ยวก็ไปเจอพญายมแล้ว คุณยังหัวเราะได้อีกหรอ？”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด： “ตระกูลเหลย เป็นตัวแทนของความซื่อสัตย์และคุณธรรมมาตลอด ถึงขนาดที่แม้ในระดับหนึ่ง แสดงถึงความรักชาติของพวกเราประเทศหัวกั๋ว ก่อนที่กำลังจะตอบคำถามของคุณชายสองตระกูลเหลย ฉันอยากจะถามอะไรกับคุณก่อน”

เหลยเจิ้นหลินขมวดขมวดคิ้ว คิดไม่ถึงว่าชายผู้นี้ที่อยู่ตรงหน้าจะสงบและผ่อนคลายได้ขนาดนี้ ไม่นึกเลยว่าจะไม่ถูกชื่อเสียงของตัวเองทำให้สั่นไหว กลับพูด： “คุณพูด”

ฉีเติ่งเสียนพูด： “คุณชายสองประจบผู้หญิงคนนี้ นิสัยเป็นยังไงฉันก็ไม่ต้องแล้ว ก็พูดถึงโรงพยาบาลอ้ายคังแห่งนี้ ทำร้ายผู้คนมากมายขนาดนี้ ครั้งที่แล้วถูกฉันใช้คอนเนคชั่นเพื่อตรวจสอบ หลังจากผ่านไปไม่นาน นึกไม่ถึงว่าจะเปิดกิจการแล้วอีกครั้ง！และคุณประจบสอพลอผู้หญิงคนนี้ ยังคงทำเพื่อโฆษณาโรงพยาบาลแห่งนี้？”

“ฉันไม่ได้บอกว่าตระกูลเหลยควรจัดการกับความยุติธรรมทั้งหมดในเซียงซาน แต่ทว่า......”

“พบเจอเรื่องราวแบบนี้ หรือว่าตระกูลเหลยยังต้องการสนับสนุนต่อไป？”

ผู้อำนวยการอู๋ที่กำลังนั่งตัวสั่นอยู่บนรถเข็นก็ได้รีบพูดตะโกนขึ้นมา： “คุณชายเหลว อย่าได้เชื่อคำพูดเพียงด้านเดียวของไอ้คนนี้เลยนะ......มีโรงพยาบาลที่ไหนบ้างไม่มีอุบัติเหตุทางการแพทย์บ้าง เขากำลังยึดจุดนีไว้อยู่ กลับต้องการทรมานโรงพยาบอลของพวกเรา และปฏิเสธไม่ให้มีทางรอด！”

โซ่งเหมวรีบพูดขึ้นมา： “ใช่แล้ว คุณชายสอง......คุณน้าฉันจิตใจแพทย์ ทั้งใจเพื่อผู้ป่วย คนนี้จงใจจะยึดจุดนี้ที่เคยผิดพลาดของเขาไม่ปล่อยไป ต้องการบังคับให้เขาเดินทางแห่งความตาย！”

เหลยเจิ้นหลินมองไปที่ผู้จัดการเหลย พูดถามชิลๆ： “สิ่งที่พวกนั้นพูดเป็นความจริงหรือ？”

“คุณเหลย！” ในเวลนี้ สมาชิกของคนในครอบครัวผู้ป่วยเมื่อกี๊ก็ได้พุ่งออกมา คุกเข่าต่อหน้าเหลยเจิ้นหลินทันที

“คุณเหลย สิ่งที่ผู้ชายคนนี้พูดทั้งหมดถูกต้องเป็นจริงอย่างที่สุด！”

“อ้ายคังแห่งนี้เป็นโรงพยบาลที่สร้างมาเพียงเพื่อสูบเงินเท่านั้น ในอดีตภรรยาของฉันเคยพักอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งนี้......เกือบจะคลอดลูกอยู่แล้ว พวกเขากลับพูดว่าต้องฉีดยาแก้ปวดอะไรสักอย่าง！ยาเข็มนั้น มันราคาถึงสามพันกว่า！”

“ผลสุดท้ายแล้วพวกเขายังปฏิบัติการล้มเหลว ทำให้ภรรยาของฉันได้รับบาดเจ็บ......ฉันจะไปยื่นร้องเรียน มันไม่มีทางเลยจริงๆ ......”

“โชคดีที่ชายผู้นี้ลงมือ เพื่อที่จะแก้ไขปัญหาให้พวกเรา！คุณได้โปรดอย่าโกรธเขาเลย ถ้าหากคุณมีความโกรธอะไร มาลงที่ฉันทั้งหมดได้เลย！”

คนที่ดูเหมือนมีน้ำใจและใจกว้างมักจะเป็นคนฆ่าสุนัข ฉีเติ่งเสียนลงมือกับโรงพยาบาลที่ไม่ดีแห่งนี้ มันสอดคล้องกับความซับซ้อนของฮีโร่ภายในใจของเหยื่อ

ในเวลานี้ เมื่อเห็นว่าเขาอาจจะทุกทนเพราะเหตุนี้ คาดไม่ถึงว่าจะมีคนไม่สนใจทุกสิ่งและยืนหยัดออกมา เพื่อช่วยเขาขอร้องความเมตตา

ฉีเติ่งเสียนมองไปที่ชายกล้าหาญที่คุกเข่าต่อหน้าเหลยเจิ้นหลินเพราะเป็นห่วงเขา ภายในใจอดไม่ได้ที่จะเต็มไปด้วยความรู้สึกและความคิดมากมาย บางที นี่จึงเป็นเหตุผลว่าทำไมลู่จ้านหลงถึงได้ปกป้องความยุติธรรมจนตาย

“ฉันหวังว่าความยุติธรรมจะเป็นเหมือนผืนน้ำ สามารถทำให้ความยุติธรรมเป็นดั่งแม่น้ำที่ไม่อาจหยุดยั้งได้......”

ฉีเติ่งเสียนพูดพึมพำ ภายในใจคิดทบทวนคำพวกนี้ ในขณะเดียวกัน สายตาก็ได้มองไปที่บนตัวของเหลยเจิ้นหลิน

เขาอยากจะรู้ และก็อยากจะเห็น ลูกชายของเหลยเทียนซื่อนี้ แท้จริงแล้วจะมีทัศนคติแบบไหนในการจัดการกับเหตุการณ์นี้

เหลยเจิ้นหลินมองไปที่ชายที่คุกเข่าอยู่ตรงพื้น อดไม่ได้ที่จะตกเข้าไปอยู่ในความคิดอันลึกซึ้ง

ผู้จัดการเหลยก็ได้เปิดปากพูดอยู่ข้างๆ： “คุณชายสอง ชื่อเสียงของโรงพยาบาลอ้ายคังแห่งนี้ ดูเหมือนว่ามันจะไม่เคยดีเลย แต่ทว่า พวกเขาทำได้ดีมากในการโปรโมทมัน ทำให้ผู้ป่วยที่ไม่สงสัยมากมายถูกหลอก”

สีหน้าของผู้อำนวยการอู๋ซีดเซียว ตัวส่วนระริก ในเวลานี้ เขาได้รู้สึกถึงความสิ้นหวังของครอบครัวผู้ป่วย

ผู้จัดการเหลยสังเกตพิจารณาฉีเติ่งเสียนอย่างละเอียด หลังจากนั้นไม่นาน อดไม่ได้ที่จะพูด： “เอ๊ะ......เป็นคุณ？！”

เหลยเจิ้นหลินเอ่ยถาม： “ผู้จัดการเหลยรู้จักเขาหรือ？”

ผู้จัดการเหลยพูด： “เขาก็คือคุณหลี่ปั้นเสียนที่เคยมาพักบ้านของพวกเราสามวันไง คิดๆ ดูแล้ว ตัวตนตอนนั้นเป็นของปลอมใช่ไหม！”

เหลยเจิ้นหลินพูดด้วยความตกใจ： “ผอมเร็วขนาดนี้เลย？”

ผู้จัดการเหลยพูด：ศิลปะการต่อสู้ฝึกฝนจนสูงแล้ว เปลี่ยนแปลงรูปร่าง มันง่ายดาย”

“ฉันขอแนะนำตัวเองอย่างเป็นทางการ ฉันชื่อฉีเติ่งเสียน” ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูด

เหลยเจิ้นหลินและผู้จัดการเหลยทั้งสองคนอดไม่ได้ที่จะตกตะลึงอย่างมาก！

ผู้ทรยศอย่างฉีเติ่งเสียน......

ผู้ก่อการร้ายฉีเติ่งเสียน......

ผู้นำศาสนาศักดิ์สิทธิ์ทางใต้ฉีเติ่งเสียน......

ชื่อนี้ เป็นที่รู้จักและรู้จักอย่างกว้างขวางแก่ทุกคน และแผ่ซ่านผ่านหูเหมือนฟ้าร้อง！

“เป็นเขาจริงๆ！ ข่าวใหญ่ใหม่แล้ว！”

นักข่าวกลุ่มหนึ่งก็รู้สึกตัว รีบร้อนหยิบกล้องขึ้นมาเตรียมถ่ายรูป

เหลยเจิ้นหลินกลับยกมือขึ้น มองไปที่นักข่าวพวกนั้น พูดชิลๆ： “เรื่องวันนี้ ฉันหวังว่าทุกคนจะเข้าใจอย่างตรงไปตรงมา บางสิ่งที่เกี่ยวข้องกับผู้นำศาสนาฉี สามารถละเลยไม่สนใจให้ได้มากที่สุดโอเคไหม？”

“ใช่ใช่ใช่！” พวกนักข่าวตกตะลึง รีบตอบตกลง