มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1040

หลังจากได้ฟังคําพูดของเหลยเทียนซื่อแล้ว ลวี่ฉ่ายก็อดไม่ได้ที่จะมืดมนเล็กน้อย

ฉีเติ่งเสียนรู้สึกได้ถึงว่าวิชากังฟูของผู้หญิงคนนี้แข็งแกร่งไม่เบา แถมพื้นฐานของเธอคงเป็นของคนที่มีความสามารถสูงมาก

“ตระกูลจ้าวชอบเสแสร้งจริงๆ นี่มันเป็นยุคอะไรยังมีสาวใช้อยู่” ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะหัวเราะและยืนเงียบๆ ต่อหน้าเหลยเทียนซื่อ

ดวงตาที่ดุดันมากของลวี่ฉ่ายถูกปิดกั้นโดยเขา ซึ่งทําให้ลวี่ฉ่ายต้องเงยหน้าขึ้นมาสบตามองฉีเติ่งเสียน

เวลานี้บริเวณขมับของฉีเติ่งเสียนก็โป่งขึ้น และทันใดนั้นดวงตาของเขาก็สว่างเหมือนดวงอาทิตย์สองรอบ

คราวนี้เขาใช้ “ดวงตาวิญญาณยักษ์”ของลัทธิเต๋า ความกล้าหาญและความอ่อนแอของเขามองไปที่เธอ

ลวี่ฉ่ายและฉีเติ่งเสียนต่างมองหน้ากันและรู้สึกได้ทันทีว่าดวงตาของอีกฝ่ายสว่างมากจนเจาะทะลุ และทําให้เธอรู้สึกว่าดวงตาของเธอเจ็บราวกับถูกเข็มแทง และหลับตาลงโดยไม่รู้ตัว

ไม่นานน้ําตาสองเส้นก็ไหลออกมาจากดวงตาของลวี่ฉ่าย

นี่ไม่ใช่น้ําตาแห่งความโศกเศร้า แต่เป็นรู้สึกที่ถูกกระตุ้นโดยดวงตาของอีกฝ่าย ทำให้มีผลกระทบทางจิตวิญญาณด้วย

“สาวน้อยอย่าร้องไห้ ฉันไม่กินคน” ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยรอยยิ้ม

ลวี่ฉ่ายก้าวถอยหลังอย่างระมัดระวัง มองไปที่ฉีเติ่งเสียนและพูดว่า: “นายเป็นลูกชายของจ้าวซือชิง, ฉีเติ่งเสียน?”

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า: “ฉันเอง เธอต้องการละทิ้งความลับหรือไม่? ตอนนี้ฉันเป็นพระอัครสังฆราชของศาสนาศักดิ์สิทธิ์เขตทางใต้ซึ่งเป็นตัวแทนของแสงสว่าง ถ้าเธอเข้าร่วมกับฉัน ฉันจะให้เข้าร่วมกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์!”

กลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ต้องผ่านการประเมินและการคัดเลือกหลายชั้น และจําเป็นต้องมีความกตัญญูและศรัทธาอย่างแท้จริงในพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์จริงๆ

ในระหว่างกระบวนการประเมิน แม้ว่าคุณจะแสดงความลังเลเพียงเล็กน้อย คุณจะถูกสมเด็จพระสันตะปาปาปัดออกไปอย่างไร้ความปรานี

ท้ายที่สุด กลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นตัวแทนของความยิ่งใหญ่ของสํานัก ถูกใช้เพื่อปกป้องลัทธิเต๋าของพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์!

เหลยเทียนซื่อมองไปที่ลวี่ฉายอย่างเฉยเมยและพูดอย่างใจเย็นว่า : “กลับไปและบอกจ้าวหมิงลู่ว่า ถ้าต้องการจะมาเทียบกับฉัน ให้เขามาคุยเรื่องนี้ด้วยตัวเอง!”

ลวี่ฉายยิ้มทันที ส่ายหัวแล้วพูดว่า : “ผู้อาวุโสเหลย ไม่รู้อะไรเสียเลยตระกูลเหลยไม่ได้ยิ่งใหญ่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนนี้เซียงซานไม่ต้องการตระกูลเหลยอีกต่อไป!”

“ถ้าคุณเต็มใจที่จะร่วมมือกับคุณชายหมิงลู่ของฉัน เขาสามารถรักษาตระกูลเหลยของคุณให้ไร้กังวลไปตลอดชีวิต”

“แต่ถ้าคุณปฏิเสธ ผลที่ตามมา... ฉันเกรงว่าคุณไม่สามารถชดใช้มันได้!”

เหลยเทียนซื่อหัวเราะและพูดว่า : “ตลก! ฉันเหลยเทียนซื่อที่ต่อสู้กับปีศาจพวกต่างชาติมาครึ่งชีวิตแล้ว ฉันไม่เชื่อว่าจ้าวหมิงลู่ เด็กเหลือขอแบบนั้นจะมีพลังมากกว่าพวกต่างชาติที่ไม่สามารถฆ่าฉันได้”

ลวี่ฉายพูดต่อว่า : “ดูเหมือนว่าผู้ชายคนนี้จะทําให้คุณมั่นใจมากใช่ไหม? ท้ายที่สุด มังกรอย่างตระกูลเหลยจะต้องถูกฝังอยู่ในทะเลขุนเขาฝังศพมังกร!”

หลังจากพูดจบ ลวี่ฉายก็หันตัวกลับมา

“เกมฆ่าฮวงจุ้ยนี้ไม่ง่ายเลยที่จะแก้!”

“ถ้าคุณเต็มใจที่จะเปลี่ยนใจ ฉันจะกลับไปและแจ้งคุณชายหมิงลู่ คุณชายจะใช้เส้นสายเชิญปรมาจารย์แห่งสวรรค์ของคฤหาสน์เซียงซานเพื่อปกป้องชีวิตในอนาคตของตระกูลเหลยไว้!”

หลังจากฟังสิ่งนี้ เหลยเทียนซื่อก็อดไม่ได้ที่จะดูมืดมนเล็กน้อย แน่นอนว่า “ทะเลขุนเขาฝังศพมังกร” นี้ไม่ได้สร้างโดยปรมาจารย์ฮวงจุ้ยที่เป็นต่างชาติ แต่สร้างโดยผู้คนในประเทศจีน! เห็นได้ชัดว่าบางคนไม่พอใจกับสถานะของตระกูลเหลยในเซียงซาน ดังนั้นพวกเขาจึงต้องการกําจัดตระกูลเหลย

ตําแหน่งของปรมาจารย์สวรรค์ในเต๋าเปรียบเสมือนสถานะของสมเด็จพระสันตะปาปาในศาสนาศักดิ์สิทธิ์

อย่างไรก็ตาม สาวกของคริสตจักรศักดิ์สิทธิ์อยู่ทั่วโลกและยังมีอีกมาก และศรัทธาของลัทธิเต๋าค่อนข้างอ่อนแอ

อย่างไรก็ตาม ปรมาจารย์สวรรค์ของลัทธิเต๋ามีความสามารถมาก เขามีความเชี่ยวชาญด้านการแพทย์และศิลปะการต่อสู้ และทักษะทางน้ําลมโดยธรรมชาติแล้วไม่สำคัญ

“สิ่งที่ผู้อาวุโสเหลยพูดก็มีเหตุผล” ฉีเติ่งเสียนเผยรอยยิ้มเล็กๆ

เหลยเทียนซือนั้นอายุมากแล้ว เขามองหลายสิ่งหลายอย่างเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่เหลยเจิ้นฉีและเหลยเจินหลินกลับรู้สึกขยะแขยงและเสียใจเล็กน้อย

การให้สาวใช้คนหนึ่งของจ้าวหมิงลู่มาเหยียบหัวของตระกูลเหลยด้วยพูดคําที่รุนแรงแบบนี้ หากเรื่องนี้แพร่กระจาย ตระกูลเหลยจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?

เหลยเทียนซือได้เห็นความคิดของลูกชายสองคนของเขาแล้วและพูดว่า : “อย่าไปสนใจเรื่องพวกนี้ ไม่ช้าก็เร็วตระกูลเหลยของพวกเราจะกลับมาสงบสุข”

“ความยิ่งใหญ่และความแข็งแกร่งของทุกสิ่งจะสงบในที่สุด”

“ตัวอย่างเช่น ในการเดินทางสู่ตะวันตกหลังจากการประสูติของราชาลิง เขาสร้างความหายนะในวังสวรรค์ และในท้ายที่สุดเขาสามารถรวบรวมสวรรค์ตะวันตกและกลายเป็นเจ้าแห่งสวรรค์ได้”

“มันเหมือนกับคฤหาสน์สีแดง หลังจากความรุ่งเรืองมาถึงจุดจบ มันก็สงบเช่นกัน”

“ตระกูลเหลย ได้มาถึงจุดสิ้นสุดของยุคนี้ในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา”

“ถ้าพวกนายทั้งสองคนยังไม่เข้าใจสิ่งนี้ ก็อาจจะเข้าใจผิดไม่ช้าก็เร็ว”

หลังจากฟังสิ่งนี้เหลยเจิ้นฉีและเหลยเจินหลินก็อดไม่ได้ที่จะกลัวและพูดว่า : “ขอบคุณสําหรับการสอนของพ่อ!”

ฉีเติ่งเสียนได้ฟังคําพูดของเหลยเทียนซือแล้วก็รู้สึกบางอย่างในใจ เขาไม่เข้าใจความจริงเหล่านี้

ประสบการณ์บางอย่างสามารถสัมผัสได้ทีละน้อยตามอายุเท่านั้น

เหลยเทียนซือรู้ดีว่าตัวเขานั้นแก่มากแล้ว แม้ว่าลูกชายสองคนของเขาจะมีความสามารถ แต่พวกเขามีสุขภาพที่ไม่ดี เงินปันผลของตระกูลเหลยในช่วงเวลา 40 ปีก็หมดอายุเช่นกัน