“เห้ย นายทุนพวกนี้ ไม่มีคนดีเลยสักคน ถ้าไม่วางระเบิด ก็ล้อเล่นกับใจคน”
ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจในใจ รู้สึกว่าตนเองนั้นได้ราวกับถูกซุนอิ่งซูยิงเข้ามาหนึ่งนัด ถึงขนาดที่เริ่มสงสัยในชีวิตของตัวเอง
“นอกเสียจากว่าพี่ชายจะเป็นคนที่ความฉลาดทางอารมณ์ต่ำจนเกินเยียวยา?”
“ไม่ใช่แน่นอน!”
“พี่หน่ะมีความคิดและความฉลาดทางอารมณ์ของราชาแห่งท้องทะเล ความล้มเหลวในวันนี้ ก็แค่ความผิดพลานเท่านั้น”
คนอย่างฉีเติ่งเสียน ไม่มีทางยอมรับว่าเป็นความผิดของตนเองแน่นอน เมื่อคิดได้ เขาก็กลับมาสู้สภาพผ่อนคลายอีกครั้ง
“อ่า วันนี้หาเงินได้เพิ่มอีกร้อยล้าน!ไม่เลวเลยจริงๆ จะมีก็แค่ซุนอิ่งซูผู้หญิงสิ้นเปลืองผู้นี้ที่ไม่รู้ว่าฟืน ข้าว น้ำมัน เกลือแพง ดังนั้นจึงทำให้เฒ่าแก่ขาดทุนไปถึงสามร้อยล้านในคราวเดียว”
“ของจะล้มละลายไหมไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับฉัน ยังไงซะเขาเป็นคนเลือกเอง เขาก็ได้เงินไป ผมก็ไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด”
เมื่อคิดได้มีอีกหนึ่งเป้าหมายเล็กๆได้เข้ามาอยู่ในกระเป๋าเขาแล้ว ฉีเติ่งเสียนรู้สึกมีความสุขไม่น้อยเลยทีเดียว
เดินอยู่บนถนนที่เงียบสงบและไม่มีคน ฉีเติ่งเสียนอดที่จะรู้สึกเยือกเย็นไม่ได้ และรับรู้ได้ถึงความรู้สึกอันตรายที่เริ่มเกิดในใจของเขา
“พระสุธนกุมารองค์ไหนมาอีกแล้ว?” ฉีเติ่งเสียนหลี่ตาทั้งสองข้าง รู้ขุมขนบทร่างกายได้หดลง พร้อมกับประสาททั้งห้าที่ทำงานอย่างเต็มที่
เขารู้สึกได้ว่ามีคนตามเขามา และคนนี้ก็ถนัดในการเก็บซ่อนลมหายใจของตัวเอง เขาอาศัยความรู้สึกในการหา กลับรับรู้ได้แค่ความเลือนลางเท่านั้น ราวกับว่าปราสาทการรับรู้ของเขาถูกปกคุมไปด้วยกาวอย่างนั้น
ฉีเติ่งเสียนขยับจมูกไปมา เขาได้กลิ่นเลือดจางๆ อดที่จะทำให้เขาตะลึงไม่ได้ เพราะกลิ่นเลือดนี้ยังสดอยู่ ยอดฝีมือที่ซุ่มเขาอยู่นี้ ก่อนที่จะมาจัดการเขา ได้ไปฆ่าคนมาก่อน?
ฉีเติ่งเสียนตั้งใจเลือกเดินไปยังถนนเส้นที่คนน้อย อาศัยการรับรู้ที่ยอดเยี่ยมของเขา เขารับรู้ได้ถึงอีกฝ่าย แต่ว่า การเคลื่อนไหวของฝ่ายตรงข้ามนั้นให้ความรู้สึกแปลกประหลาด ราวกับไม่ใช่คนอย่างไรอย่างนั้น?
ในใจของเขากลับปรากฏความรู้สึกแบบนี้ขึ้นมา
จู่ๆ ก็นึกถึงสำนักขับไล่ผีที่พระสันตะปาปาก่อตั้งในเทียนจู่กั๋ว ยังมีกลุ่มอัศวินศักดิ์สิทธิ์ที่แข็งแกร่งจนไม่น่าเชื่อเหล่านั้นอีก
เขาได้อาศัยอยู่ที่เทียนจู่กั๋วมาเป็นเวลาครึ่งเดือนแล้ว ในเวลาเดียวกันเขาก็คุ้นเคยกับกิจการทางศาสนา และเรียนรู้เกี่ยวกับโครงสร้างของสันตะสำนักทั้งหมดภายใต้การแนะนําของนักบุญ
ส่วนลึกของสันตะสำนัก มีกลุ่มลึกลับที่สุดหนึ่งกลุ่ม ที่เรียกว่าสำนักขับไล่ผี ซึ่งก่อตั้งโดยสมเด็จพระสันตะปาปา
นอกจากนั้น สมเด็จพระสันตะปาปาก็ได้ยอมรับเรื่องนี้ในข่าวแล้ว อีกทั้งยังได้ฝึกนักปราบผีนับพันคน
บนข่าว ก็ได้ชี้แจ้งเรื่องนี้เหมือนกัน เพียงแค่หาในแม่ตู้ดูก็รู้ได้ในทันที
มีนักข่าวบางคนเคยเห็นสมเด็จพระสันตะปาปากำลังทำพิธีให้กับผู้ศรัทธา แต่เมื่อถึงผู้ศรัทธาลำดับสุดท้ายนั้น พระสันตะปาปาก็จับเข้าไปที่หัวของผู้ศรัทธา ปากก็ขยับท่องบทสวด จากนั้น......ผู้ศรัทธาผู้นี้ก็อ้าปากด้วยความเจ็บปวด ร่างกายก็กระตุกอย่างบ้าคลั่ง และเขาก็ได้พ่นก้อนดำที่ดูคล้ายกับอากาศที่สกปรกออกมา
ฉีเติ่งเสียนก็ไม่รู้ว่าหมอนี่ที่ตามเขาอยู่นั้น สรุปแล้วเป็นอะไรกันแน่
“ออกมาได้แล้ว ตรงนี้ไม่มีกล้องวงจรปิด และก็ไม่มีคน เป็นที่เหมาะแก่การลงมือ” ฉีเติ่งเสียนหยุดเดิน พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้ม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...