กวนเจี๋ยรู้สึกอึดอัดในใจไม่หาย เพิ่งโดนคนเอาเงินไปห้าร้อยล้าน ผ่านไปไม่นานต้องเสียสองร้อยล้านอีกแล้ว
แล้วคนที่ทำให้เขาต้องเสียเงินดันเป็นคนเดิม
ถ้าเขารู้ว่าฉีเติ่งเสียนกับหลี่ปั้นเสียนคือคนคนเดียวกัน เขาคงโกรธจนเส้นเลือดในสมองระเบิดตายแน่......
"คุณนายซุน เรื่องวันนี้ต้องขอโทษจริงๆนะครับ แต่ผมรับประกันได้ว่านี่เป็นอุบัติเหตุ! จะไม่มีครั้งต่อไปอีก" หวงฉีปินขอโทษซุนอิ่งซูไม่หยุด
ทำไงได้ล่ะ อีกฝ่ายเป็นถึงผู้บริหารซ่านซิง มาเซียงซานทั้งทียังต้องมาเจอเรื่องแบบนี้อีก ก็ต้องขอโทษอีกฝ่ายให้ถึงที่สุด
ซุนอิ่งซูโบกมืออย่างไม่คิดมาก ก่อนจะพูด "คุณชายหวงจัดการให้กวนเจี๋ยจ่ายเงินชดเชยมาให้ฉันก็พอค่ะ แล้วฉันจะถือว่าเรื่องนี้หายกัน"
"ได้ครับ ถ้าไม่มีเรื่องอะไรแล้ว ผมคงต้องขอตัวก่อน หวังว่าเรื่องในวันนี้จะไม่กวนใจคุณมากจนเกินไปนะครับ" ฉีหวงปินพูด
พูดจบหวงฉีปินก็ขยิบตาให้ฉีเติ่งเสียนไม่หยุด ไม่รู้ว่าหมายความว่าอะไร
ฉีเติ่งเสียนมองแล้วก็ไม่เข้าใจ
อาปินออกไปแล้ว ไม่รู้ว่าจะไปร่วมงานเลี้ยงอะไรอีกไหม แต่ฉีเติ่งเสียนไม่ได้สนใจ
"ผมไปส่งคุณแล้วกัน ดันมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้ซะได้ คิดว่าคุณคงไม่มีอารมณ์จะอยู่ต่อแล้วล่ะ" ฉีเติ่งเสียนพูด
"อืม รบกวนด้วย" ซุนอิ่งซูพยักหน้ารับ ไม่มีอารมณ์จะอยู่ต่อแล้วจริงๆ แล้วก็ไม่มีแรงจะมาเถียงกับคนอีคิวต่ำแบบนี้ต่อแล้วด้วย
ฉีเติ่งเสียนไปส่งซุนอิ่งซูถึงโรงแรมก็ประมาณห้าทุ่มกว่าได้แล้ว
ซุนอิ่งซูบอกว่าหลังของเธอเจ็บเล็กน้อย ให้ฉีเติ่งเสียนช่วยดูให้หน่อย
คุณนายซุนเปลี่ยนมาใส่ชุดนอน ปกปิดมิดชิด ยกเว้นแผ่นหลังที่เปิดให้ฉีเติ่งเสียนดู
"ภรรยาของแกฉันจะดูแลให้เอง"
คำพูดไอดอลของฉีเติ่งเสียนแวบขึ้นมาในหัวเขา รู้สึกอยากคุยกับเหล่าชุยที่ตายไปหลายปีแล้วขึ้นมาเลย
ถึงแม้เขาจะเข้าใจคำว่า "ภรรยา" ดี แต่มันก็ไม่สำคัญ ยังไงนี่ก็คือคำพูดสุดคลาสสิกของไอดอล
หลังของซุนอิ่งซูบวมแดงเล็กน้อย ร่างกายเธอบอบบางและอ่อนแอมาก หลังจากโดนโจมตีแบบนี้ก็ต้องได้รับผลกระทบง่ายเป็นธรรมดา
ฉีเติ่งเสียนใช้กำลังภายในรักษาให้เธอ ไม่นานรอยช้ำบวมแดงก็หายไป แต่มาปรากฏอยู่บนร่างกายเขาแทน
"ฟู่ ขอบคุณนะ!" ซุนอิ่งซูดึงชุดนอนขึ้น ถอนหายใจ รู้สึกดีขึ้นไม่น้อย
ฉีเติ่งเสียนนั่งไขว่ห้างท่าทางเคร่งขรึมเหมือน ก่อนจะพูดพลางยิ้ม "ไม่เป็นไร"
"นายกลับไปได้แล้วล่ะ ดึกมากแล้ว รีบพักผ่อนนะ!" ซุนอิ่งซูพูด
การที่ไม่ได้พบหน้ากับคุณนายซุนหลายวันก็เป็นการบอกใบ้พอแล้ว แต่การกระทำไร้หัวคิดของฉีเติ่งเสียนทำให้ผู้คนหมดความสนใจกันไปหมด แล้วตอนนี้ก็เตรียมที่จะไล่แขกออกแล้ว
แต่ฉีเติ่งเสียนยังคงนั่งเก๊กต่ออีกครู่หนึ่ง สักหนึ่งนาทีแล้วค่อยลุก!
"วันนี้ผมไม่ดีเอง ไม่ได้ปกป้องคุณให้ดี ขอโทษจริงๆ!" ฉีเติ่งเสียนพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"มันเป็นอุบัติเหตุ" ซุนอิ่งซูส่ายหน้าปฏิเสธ ไม่ได้รู้สึกขุ่นเคืองอะไร
เห็นได้ชัดว่าการกระทำไร้สมองของฉีเติ่งเสียนทำให้ซุนอิ่งซูไม่พอใจ แต่การเยียวยาขั้นสุดท้ายเหมือนจะได้ผล อย่างน้อยก็ไม่ได้ทำให้เธอขุ่นเคืองใจอะไร
"คิดไม่ถึงเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ดูเหมือนการรักษาความปลอดภัยในหัวกั๋วจะไม่ได้ดีเหมือนที่จินตนาการไว้เลยนะ?!" ซุนอิ่งซูถอนหายใจ
"เรื่องไม่คาดฝันน่ะ......แต่จะว่าไปแล้ว ที่เกิดเรื่องพวกนี้ขึ้นไม่ใช่เพราะคุณหรอกเหรอ?" ฉีเติ่งเสียนพูด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...