สรุปตอน บทที่ 1047 หญิงสุรุ่ยสุร่าย – จากเรื่อง มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู
ตอน บทที่ 1047 หญิงสุรุ่ยสุร่าย ของนิยายนิยายโรแมนติกในเมืองเรื่องดัง มังกรผู้ทรงพลัง โดยนักเขียน จาง หลงหู เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
กวนเจี่ยแอบกลืนน้ำลายเต็มปาก ตกใจอย่างมาก โลกนี้จะมีคนที่มีความสามารถขนาดนี้ได้ยังไง!
เขาอยู่ที่เซียงซานมาหลายปี ก็เคยได้ยินชื่อจ้านเฟยบ้าง แต่ว่า ข่าวที่ดังในช่วงนี้คือ: จ้านเฟยเป็นคนโกหกเหมือนอาจารย์หม่า
ดังนั้น สิ่งนี้ทำให้กวนเจี่ยสูญเสียความกลัวในตัวนักรบเหล่านี้
แต่เมื่อครู่ฉีเติ่งเสียนคนเดียวล้มลูกน้องนับยี่สิบคนของเขาได้ ทำให้เขามีความรู้สึกในใจเย็นๆ
"ฉันโทรหาอาปืนที่เกรดตอนมัธยมไม่ค่อนดีเลยแล้ว คุณก็ยังจะให้คนมาลงมือกับฉัน"ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกไม่พอใจ ก้าวขึ้นไปคว้าคอเสื้อของกวนเจี่ยไว้ ตบไปที่กกหูสองครั้ง
กวนเจี่ยปล่อยให้ตบจนใบหน้าเจ็บร้อนเจ็บปวด มุมปากมีเลือดไหลออกมา แต่เขากลับกัดฟันกล่าว"ที่เซียงซาน สามารถสู้ได้แล้วยังไง?การตีใช้เป็นข้าวินไม่ได้ด้วยซ้ำ นายลองดูจ้านเฟยที่หนึ่งของผู้มีฝีมือในเซียงซาน ตอนนี้เป็นยังไง! "
"นายกล้าลงมือตีฉัน อย่างนั้นฉันจะไม่สนว่านายจะเก่งแค่ไหน ก็เดินออกเซียงซานไม่ได้"
"ไม่ว่านายจะสู้เก่งแค่หน ก็เอาชนะปืนในมือของคนเลวได้หรือไง?"
ฉีเติ่งเสียนโยนกวนเจี่ยลงพื้น เวลานี้ ในทีสุดเพื่อนวัยเยาว์ของฉีเติ่งเสียนอาปินก็มาถึง
เขาลงจากรถก็เห็นคนนอนราบอยู่ที่พื้นเรียงเต็มพื้น เมื่อมองใกล้ๆ โชคดีที่ยังไม่ตาย สิ่งนี้ทำหเขารู้สึกโล่งใจ
ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า ต้องเป็นฝีมือความรุนแรงของฉีเติ่งเสียนแน่ที่ลงมือ
กวนเจี่ยเห็นว่าเป็นฉีปินจริง อดไม่ได้ที่จะตะลึง แล้วตกใจจนหน้าเขียว ฉีเติ่งเสียนไม่ได้โกหกจริงด้วย เขามีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดากับหวงฉีปิน
"เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"หวงฉีปินเข้ามาก็ถาม เมื่อมองเห็นกวนเจี่ยที่กำลังเหี่ยวเฉาอยู่บนพื้น ก็ขมวดคิ้ว
ฉีเติ่งเสียนยื่นมือไปตบไหล่หวงฉีปิน กล่าว"ผู้ชายคนนี้ไม่ฉลาดพอ ยุ่งกับคนที่ไม่ควรยุ่ง ฉันให้เขาชดใช้ห้าร้อยล้านเท่านั้น เขาไม่ยินยอม แล้วให้คนมากำจัดฉันน่ะสิ! "
หวงฉีปินฟังแล้ว กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ครั้งก่อนที่ออนเซ็น ฉีเติ่งเสียนก็แบล็กเมล์กวนเจี่ยไปห้าร้อยล้าน ครั้งนี้ ยังจะเอาห้าร้ายล้านอีก?
ความพยายามในการทำธุรกิจของกวนเจี่ยเทียบได้กับลาในหมู่ผู้ผลิต เงินไม่อาจมาเร็วขนาดนั้นได้!
ยิ่งกว่านั้น กวนเจี่ยมีความฉลาดด้านอารมณ์สูง รู้วิธีทำให้เขาพอใจ ช่วงนี้เขาไม่ได้รบเงินฟรีๆไม่น้อย ดังนั้น สำหรับกวนเจี่ยผู้ชายที่เคยให้เขาสองกกหู ก็ไม่ได้มีความรู้สึกแย่เหมือนรั้งก่อนแล้ว
หวงฉีปินอดไม่ได้ที่จะกล่าวต่อหน้ากวนปิน"เถ่าแก่กวน ทำไมคุณถึงรังแกเพื่อนฉัน ทำแบบนี้ไม่ถูกเลยนะ! "
กวนเจี่ยจะร้องไห้อยู่แล้ว สิ่งนี้จะเรียกว่ารังแกได้ยังไง?ไม่เห็นหรือไงว่าคนที่นอนอยู่ที่พื้นเป็นคนของตัวเอง แต่ผู้ชายคนนี้กลับไม่มีปัญหาเลย! "
ต่อมา หวงฉีปินถอนหายใจกับฉีเติ่งเสียน กล่าว"เหล่าฉี ชั่งมันเถอะ คนที่ควรเมตตาก็ต้องเมตตา! คุณดูสิ เพื่อนของเถ่าแกกวนถูกคุณตีจนตายเป็นหมาเลย เขายังกลัวคุณจนกลายเป็นสภาพนี้ ห้าร้อยล้านมากเกินไปหน่อยแล้ว"
กวนเจี่ยที่อยู่ข้างๆพยักหน้าอย่างต่อเนื่อง รู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย ตามที่คาดไว้ ช่วงนี้ตัวเองไม่ได้ประจบประแจงหวงฉีปินฟรีๆ!
การเสียสละ ต้องมีการผลตอบแทนแน่!
เมื่อฉีเติ่งเสียนฟังแล้ว กลับเยาะเย้ย แล้วชี้ไปที่ซุนหยิงซูกล่าว"คนนี้คือคุณนายซุนของนายทุนซ่านซิง ลูกน้งของเถ่าเเก่กวนลวนลามเธอ ถึงเกิดความขัดแย้งขึ้น ห้าร้อนล้านเป็นเธอที่ขอ ถ้าไม่ให้ผลลัพธ์ ฉันก็ไม่รู้ว่าจะเป็นยังไง"
หวงฉีปินฟังแล้วตะลึง หันไปมองซุนหยิงซู ต่อด้วยตกตะลึง
การตะลึงครั้งนี้คือเห็นนายหญิงซุนของนายทุนซ่านซิงตัวจริง แต่ สิ่งทียิ่งทำให้เขาตะลึง คือฉีเติ่งเสียนติดต่อกับหญิงม่ายคนนี้โดยไม่เสียงใดๆ จิ๊จิ๊ ดูแล้ว แผงขายช่วงดึกในหว่ากั๋ว ค่อนข้างไม่ยุติธรรมเลย......"
หวงฉีปินกระแอมไอต่อเนื่อง กล่าว"มันคืออุบัติเหตุ อุบัติเหตุ! "
"ได้สิ สองร้อยล้านก็ได้ น้อยกว่านี้ไม่ได้แล้ว"ซุนหยิงซูกล่าวนิ่งๆ "คุณคงรู้ถึงความสามารถในการทำเงินของนายทุนซ่านซิง ถ้าฉันถูกลูกน้องหมาของเขากัดจนบาดเจ็บ ค่าเสียหายคงไม่ใช่แค่นี้! "
ฉีเติ่งสียนอดไม่ได้ที่จะจองซุนหยิงซูแรง ผู้หญิงสุรุ่ยสุร่ายคนนี้ ลดให้สามร้อยล้านในคราวเดียว?
เงินพัดมาจากลมหรือไง? !
หวงฉีปนพลักกวนเจี่ย กล่าว"เพื่อนคนนี้ช่วยคุณสุดแล้ว คุณรู้สึกเป็นไงบ้างได้มั้ย ถ้ายังไม่ได้อีกฉันก็ช่วยอะไรไม่ได้แล้ว"
กวนเจี่ยรีบตอบตกลง"ได้ได้ได้ สองร้อนล้าน"
เมื่อพูดจบ น้ำตาก็ไหลออกมาทีละหยด
ฉีเติ่งเสียนยิ้มกล่าวกับเถ่าแก่กวน"ไม่เป็นไร พระเจ้าพูดว่า......ถุย หลี่ไป่บอกว่า: ฟ้าประทานความสามารถให้ข้าต้องมีประโยชน์ แม้เเตต่ทองนับพันตำลึงหากใช้หมดก็ยังหาใหม่ได้! "
ช่วงนี้เขาพูดว่า"พระเจ้าบอกว่า"ทั้งวัน "พระเจ้าจะ" พูดจนชินแล้ว บทกวีโด่งดังนี้เกือบจะถูกพระเจ้าตำหนิ
กวนเจี่ยอยากฟังใครพูด เขาเพียงอยากพูดกับฉีเติ่งเสียนว่า"แม่มึงเอ้ย"
"ให้เวลาฉันไม่กี่วันได้มั้ย เงินในมือฉันไม่ได้มากขนาดนั้น ยังต้องขอยืมจากเพื่อนก่อน ปะติดปะต่อกัน"ฉีเติ่งเสียนยิ้มกล่าว
ซุนหยิงซูไม่เกรงใจใดๆ มอบบัญชีส่วนตัวของตัวเองให้กวนเจี่ยโดยตรง
หลังจากกวนเจี่ยรับบัญชีมา ให้ลุกน้องของตัวเองลูกขึ้นทั้งหมด ไปกับเขา คนที่ลุกไม่ขึ้น ก็รอรถพยาบาลที่นี่......
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...