มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1046

เมื่อฉีเติ่งเสียนได้เห็นท่าทางของกวนเจี๋ย กระบวนท่าแบบนี้ ทำให้อดที่จะรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมาไม่ได้

หลังจากที่ได้สติกลับมา ก็โกรธจนจมูกแทบเอียง มารดามันเถอะ นี่ไม่ใช่เลียนแบบเขาอยู่อย่างนั้นหรอ?

แบบนี้ควรจะเรียกเก็บค่าลิขสิทธิ์เพิ่มเติมจากมันดีไหม？

เมื่อกวนเจี๋ยเห็นสายตาของฉีเติ่งเสียน ก็อดที่จะพูดอย่างเย่อหยิ่งไม่ได้ว่า“ทำไม ไม่ใช่ว่าจะโทรหาคุณชายหวงหรอกหรอ? จำเบอร์ไม่ได้ใช่ไหม ให้ฉันบอกให้ไหมล่ะ？”

ลูกน้องกลุ่มนี้ที่เขาพามาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา ไม่รู้หรอว่าช่วงนี้คุณชายหวงมีค่อนข้างซี้กับประธานกวน？ถึงกล้าที่จะอ้างชื่อคุณชายหวงออกมา！

ฉีเติ่งเสียนจึงกดโทรหาหวงฉีปินโดยตรง“อาปิน เกิดร่างหย่ายแล้ว！”

“อะไรวะ？” หวงฉีปินได้ยิน ก็อดที่จะชะงักไม่ได้

“เกิดเรื่องใหญ่แล้ว ฉันโดนล้อม！” ฉีเติ่งเสียนพูด

“นึกว่าเรื่องใหญ่อะไรกัน ฉันกำลังสนุกอยู่ ไม่อยากสนใจนาย อีกอย่าง วันนี้นายเบี้ยวนัดฉัน！” หวงฉีปินพูดด้วยความหงุดหงิด

“นายรีบมา ถ้ายังไม่มา ฉันจะฆ่าให้หมดเลย ถึงตอนนั้นนายกหวงก็จะถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าขาดความปลอดภัยในสถานที่สาธารณะ！”

หวงฉีปินได้ฟัง ก็ไม่รอพูดพ่ำทำเพลง ไอ้หมอนี่แต่ก่อนมันเป็นผู้ก่อการร้ายที่ฆ่าคนไม่กระพริบตามาก่อน จึงรีบตอบว่า“ได้ จะรีบไปเดี๋ยวนี้......”

“คนสวย รบกวนช่วยเอามือออกจากขากางเกงผมด้วย อย่าสอดเข้ามาอีก ผมไม่ได้เป็นคนแบบนั้นอย่างที่คุณคิด......”

“อ้าว......อะไรกัน การ์ดห้องผมหล่นออกมาได้ไงเนี่ย？คุณช่วยผมเก็บไว้ก่อนละกัน เดี๋ยวผมกลับมาเอา”

ฉีเติ่งเสียนได้ยินที่หวงฉีปินพูด อดที่จะตะลึงไม่ได้ ท่าทางเอาการเอางานจะเจ้าเลน์ได้แบบนี้ สมแล้วที่เป็นวัยรุ่นอาปิน ชำนาญซะจริง

“วันรุ่นอาปิน สมแล้วที่เป็นอาจารย์คนแรกในรุ่นฉัน”

ฉีเติ่งเสียนคิดอย่างเงียบๆ จากนั้นจึงหย่อนโทรศัพย์เข้าไปในกระเป๋ากางเกง

กวนเจี๋ยแสยะยิ้ม“หืม？โทรเสร็จแล้วหรอ？แล้วคนจะโผล่มาเมื่อไหร่”

“อย่ารีบสิ” ฉีเติ่งเสียนหัวเราะ“นายรีบไปเตรียมเงินก่อนจะเป็นทางที่ดี ไม่งั้นแล้ว ไม่มีจ่าย ฉันกลัวนายจะต้องนอนถนน！”

กวนเจี๋ยได้ส่งสายตาให้หับลูกน้องหนึ่งคน เขาก็รับรู้ได้ในทันที จากนั้นจึงไปยืนอยู่ด้่นหลังฉีเคิ่งเสียน หยิบกริชออกมา แล้วแทงเข้าไปทางเอวด้านหลังของฉีเติ่งเสียน！

ขณะที่กรีชกำลังจะปักเข้าไปในร่างของฉีเติ่งเสียน เขากลับเอียงตัวหลบไปด้านข้าง ราวกับมีตาหลังก็ไม่ปาน

ในขณะที่หลบกริช ฉีเติ่งเสียนก็รวบตัวเขา จากนั้นยื่นมือกดเข้าไปที่หัวของหมาลอบกัดผู้นี้แล้วกดลงไปที่พื้น！

“ตูม”

ชายคนนั้นล้มลงกับพื้นอย่างแรง ฉีเติ่งเสียนย่อตัวลงมา มือจับเข้าที่กริช จากนั้นแทงเข้าไปที่ฝ่ามือของเขา！

กริชได้แทงทะลุฝ่ามือ จนหล่นลงไปอยู่ที่พื้น

“อ๊าก！！！”

ชายผู้นี้อดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด พร้อมกับกุมเข้ากับมือที่เลือดท่วมอยู่นั้น เจ็บปวดจนลงไปดิ้นอยู่บนพื้น

ฉีเติ่งเสียนเยอะเย้ย“โถ่ๆ นาย......จะลอบกัดทำไม？”

กวนเจี๋ยหน้ามืดครึ้ม“จัดการมัน！”