มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1069

อวี้เสี่ยวหลงตกตะลึง หลังจากวิเคราะห์ส่วนผสมในน้ำศักดิ์สิทธิ์นี้ กลับกลายเป็นน้ำแร่ธรรมดา จะต้องเลียนแบบอะไร?

สิ่งที่เกี่ยวข้องกับศาสนานั้นแปลกประหลาดและยากที่จะอธิบายทางวิทยาศาสตร์

“ฉันจะโทรหาสมเด็จพระสันตะปาปาก่อน!” ฉีเติ่งเสียนปล่อยให้ อวี้เสี่ยวหลงพูดคุยกับเหลยเทียนชือ ขณะที่เขาเดินออกไปโทรหาสมเด็จพระสันตะปาปา

หลังจากฟังคำพูดของฉีเติ่งเสียนแล้ว สมเด็จพระสันตะปาปาก็ไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่งแล้วกล่าวว่า: “ศาสนาศักดิ์สิทธิ์มีอยู่เพื่อเผยแพร่คำสอนของพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ และไม่เหมาะที่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับธุรกิจ แม้ว่าศาสนาศักดิ์สิทธิ์ก็มีธุรกิจมากมายแต่ทั้งหมดได้รับการจัดการดูแลจากผู้เชี่ยวชาญ ฉันกลัวว่ามันจะผิดกฎที่จะยอมรับเป็นคนดูแล!”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างสบายๆ: “ไม่ ฉันได้สัญญากับเขาไปแล้ว”

สมเด็จพระสันตะปาปากล่าวว่า: “คุณสัญญา แต่ฉันไม่ได้สัญญา! อีกอย่างคุณเป็นแค่พระอัครสังฆราช ในสถานะของคุณในโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ก็ต่ำกว่าของฉัน”

ฉีเติ่งเสียนทำอะไรไม่ถูก แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นพระอัครสังฆราช แห่งเขตทางใต้ แต่หลายคนก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเขา

หากชื่อเสียงของเขาสามารถยับยั้งหมาป่าผู้หิวโหยที่ต้องการสร้างตระกูลเหลยได้ ก็ไม่จำเป็นต้องมาถามสมเด็จพระสันตะปาปาแบบนี้

“หึ......”

“คนจากตระกูลเหลยเป็นผู้นับถือศาสนาศักดิ์สิทธิ์หรือเปล่า?”

สมเด็จพระสันตะปาปาถามหลังจากครุ่นคิดอยู่นาน

ฉีเติ่งเสียนพูด: “แน่นอนว่าพวกเขาเติบโตในเซียงซาน คนที่นี่เชื่อในศาสนาศักดิ์สิทธิ์! พวกเขาจะสวดก่อนอาหารเย็นทุกวัน”

สมเด็จพระสันตะปาปาตรัสว่า “เป็นผู้ศรัทธา.... แล้วผลประกอบการจากเรือตระกูลเหลยเป็นยังไงบ้าง?”

“อย่าเข้าใจผิด ฉันต้องการดูแลผู้ติดตามศาสนาศักดิ์สิทธิ์”

“รายได้ของเรือตระกูลเหลย ไม่ได้สำคัญขนาดนั้น”

ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า “หากกำไรดี ก็อาจสูงถึงเกือบหนึ่งหมื่นล้านต่อปี แต่เรือตระกูลเหลยได้ผูกขาดอุตสาหกรรมการขนส่งมาหลายปีแล้ว และตอนนี้ก็ยังคงมีรากฐานที่มั่นคง”

เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาได้ยินดังนั้น พระองค์จึงถามว่า “ท่านผู้ช่วย... ในอนาคตอันใกล้นี้ฉันจะมีโอกาเดินทางไปเทศนาที่โคกูรยอไหม? ถ้าจำไม่ผิด เหมือนจะเป็นเร็วๆนี้ใช่ไหม?”

ผู้ช่วยบอกว่า “ฝ่าบาท พระองค์คงทรงจำผิด เราไม่มีกำหนดการเดินทางในเอเชีย”

“ไม่ ไม่ ไม่ ต้องมี ฉันจำได้ว่าเป็นสัปดาห์หน้า! ประธานของโคกูรยอขอเชิญชวนให้ฉันไปเทศนา ฉันจะปฏิเสธได้อย่างไร?” สมเด็จพระสันตะปาปากล่าว

“เอ่อ... ฉันจำได้ว่าคุณปฏิเสธเขาไปแล้ว” ผู้ช่วยตกตะลึง

ใบหน้าของสมเด็จพระสันตะปาปาเต็มไปด้วยเส้นสีดำ และพระองค์ตรัสว่า “ฉันไม่ใช่คนที่เก่งเรื่องปฏิเสธคนอื่น ไม่ต้องพูดถึง มีผู้ศรัทธาในโครกูรยอ!”

ผู้ช่วยก็บอกว่า “อ๋อ ใช่แล้ว เรามีกำหนดการเดินทาง!”

สมเด็จพระสันตะปาปาทรงกระแอมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วพูดกับฉีเติ่งเสียน: “ตกลง ฉันจะไปเซียงซานสักพัก ให้ลัทธิศักดิ์สิทธิ์ที่นั่นจัดการประชุม ฉันจะเดินทางไป”

ฉีเติ่งเสียนมีความสุขและพูดว่า: “ตกลง ไม่มีปัญหา!”

“อย่ารีบมีความสุขเร็วนักเลย ฉันไปที่เซียงซาน เพื่อเทศนาเป็นหลัก กำไรสิบเอร์เซ็นต์จากเรือของตระกูลเหลยไม่ได้สำคัญขนาดนั้น” สมเด็จพระสันตะปาปากล่าว

“พระผู้ปัญญาอันประเสริฐ!” ฉีเติ่งเสียนเห็นด้วยก่อนจะวางสาย

สมเด็จพระสันตะปาปาทรงสวดภาวนาต่อรูปปั้นของพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ แล้วทรงพึมพำว่า “ข้าแต่พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่และศักดิ์สิทธิ์แต่เพียงผู้เดียว ตระกูลเหลย เป็นผู้ศรัทธาที่เคร่งครัด ฉันไม่สามารถนั่งดูพวกเขาตกอยู่ในปัญหาได้ ไม่ต้องพูดถึง เรื่องที่พวกเขา ยินดีที่จะทำทุกปี โดยบริจาคเงินหนึ่งพันล้าน..... ข้าในฐานะผู้นำศาสนาศักดิ์สิทธิ์ จะไม่ให้ความช่วยเหลือครอบครัวผู้ศรัทธาได้อย่างไร?”

ผู้ช่วยมองอย่างเงียบ ๆ เขารู้สึกว่าต้องยกพระสังฆราชฉี ไว้ในหมู่ผู้นำระดับสูงของโบสถ์ศักดิ์สิทธิ์ไม่ช้าก็เร็วที่จะทำให้คริสตจักรศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดหลงทาง...

ดูเหมือนพระสันตะปาปาจะรู้ว่าผู้ช่วยกำลังคิดอะไรอยู่ จึงตบไหล่ผู้ช่วยแล้วพูดว่า “ทำเรื่องใหญ่ๆ โดยไม่จำเป็นต้องสนใจเรื่องเล็กๆ น้อยๆนี่! เพื่อพัฒนาลัทธิศักดิ์สิทธิ์ เงินเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้”

ผู้ช่วยกล่าวว่า: “ผู้ปัญญาอันประเสริฐ!”