มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1070

ฉีเติ่งเสียนจ้องไปที่คนฆ่าสัตว์เป็นเวลานานเขาคงมีความเข้าใจผิดเกี่ยวกับคำว่า “เป็นมิตร” หรือเปล่า?

คนฆ่าสัตว์ต้อนรับขับสู้อย่างดี เขาจัดอาหารเครื่องดื่มแสนอร่อยทันทีและปฏิบัติต่อเขาเหมือนผู้อาวุโสคนหนึ่ง

ฉีเติ่งเสียนอยู่ในรถเริ่มสังเกตเมืองกวางหยาง แม้ว่ากวางหยางจะอยู่ภายใต้การควบคุมของคนฆ่าสัตว์ ทั้งเมืองก็ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้นมากโดยปราศจากความวุ่นวาย

นอกจากนี้ยังมีคนมากมายมาทำธุรกิจที่นี่และทุกคนล้วนเป็นมิตรกัน

“รองหัวหน้าใหญ่ ช่วงนี้สู้รบทุกวัน ผมทำให้บอสบริษัทหินขุ่นเคืองด้วย ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่ายเลย!”

“อีกอย่าวัสดุที่มาจากประเทศเสวี่ยก็น้อยลงทุกวัน ประสิทธิภาพก็ลดลง ราคากลับสูงมากขึ้นไปอีก”

คนฆ่าสัตว์กับฉีเติ่งเสียนคุยกันเกี่ยวกับความยากลำบากของพวกเขา

มีปัญหากับวัสดุในประเทศเสวี่ย เนื่องจากฉีเติ่งเสียนทำให้โทคาเรฟสกีผู้มีอำนาจซึ่งมีทรัพยากรมากที่สุดขุ่นเคือง

แต่เขาไม่กล้าทำอะไรสุดโต่งจนเกินไปเพราะสำนักงานใหญ่ของว่านเสิ่งกรุ๊ปอยู่ที่กวางหยาง หากเขาทำอะไรบุ่มบ่ามคนฆ่าสัตว์กับพวกอาจจะล้มละลายในไม่กี่นาที

ว่านเสิ่งกรุ๊ปได้รับการลงทุนร่วมกันโดยผู้มีอำนาจหลายคนและทุกคนมีส่วนได้ส่วนเสีย ไม่ว่าโทคาเรฟสกีจะทรงพลังแค่ไหนเขาก็ไม่สามารถต่อสู้กับผู้มีอำนาจเช่นนี้ตามลำพังได้

“ถ้าอย่างนั้นนายควรชะลอการขยายตัวและอย่าใส่ใจกับรายละเอียดพวกนี้มากเกินไป” ฉีเติ่งเสียนกล่าว

คนฆ่าสัตว์รู้สึกหดหู่ ตอนนี้เขาทำเงินได้น้อยลง เป็นเพราะฉีเติ่งเสียนจงใจโก่งราคาของหินหยาบหรือเปล่า? ไม่อย่างนั้นค่าคุ้มครองจะถูกผ่อนผัน

ตอนนี้จำนวนหินหยาบที่สามารถไหลออกจากประเทศอวี้สือกั๋วทุกเดือนถูกจำกัด ทำให้ราคาถูกโก่งให้สูงขึ้น

เพื่อให้ได้เป็นไม้พายหลักบริษัทกลุ่มนายทุนบอสตัน เหอกรุ๊ป ใช้เงินจำนวนหนึ่งเพื่อเข้าไปแทรกแซง และพวกเขากำลังรอจังหวะเหมาะในมี่กั๋ว

เพื่อกำจัดพวกเขา ฉีเติ่งเสียนจึงให้หลี่อวิ๋นหว่านเอาเงินสามล้านดอลล่าร์โอนไปมี่กั๋วเพื่อดำเนินการบางอย่าง

“ลู่หลิงหลิงอยู่ที่ไหน ผู้หญิงคนนี้กำลังทำอะไรอยู่ตอนนี้?” ฉีเติ่งเสียนถาม

“ตอนนี้ช่วยฉันดูแลทรัพย์สินบางส่วนกับทำธุรกิจที่ถูกกฎหมาย ไม่ต้องห่วงหรอก รองหัวหน้าใหญ่!” คนฆ่าสัตว์ตอบอย่างเร่งรีบ

ฉีเติ่งเสียนพยักหน้าลู่หลิงหลิงไม่ต้องการกลับไปหัวกั่ว เนื่องจากเธอเต็มใจที่จะอยู่และพัฒนาในพื้นที่กวางหยางจึงขึ้นอยู่กับเธอที่จะไปจะมา ยังมีคน่าสัตว์คอยปกป้องดูแลเธอ ก็ไม่ต้องห่วงมากนัก

ในเวลานี้ รถบรรทุกหลายคันผ่านประตู มุ่งหน้าไปยังท่าเรือ

คนฆ่าสัตว์กล่าวว่า “นี่คือขบวนรถของเหอกรุ๊ป พวกเขายินดีจ่ายและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ได้หินหยาบตลอด”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มและพูดว่า “ยอมจ่ายก็ได้หมด!”

คนฆ่าสัตว์ถามว่า: “รองหัวหน้าใหญ่ วางแผนจะทำอะไรในครั้งนี้?”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่เป็นทางการ: “ฉันต้องการไปที่อวี้ถัว ตามหาผู้ชายที่ชื่อ เซียวซิง ไปเอาสมุดบัญชีจากเขา”

คนฆ่าสัตว์พูดว่า: “อวี้ถัว กองกำลังของผมกำลังมุ่งหน้าไปที่นั่นเพื่อโจมตี ผมต้องการควบคุมตู๋ซานเจียวทั้งหมด แล้วค่อยๆ เล่นกับกองทหารของทางการพวกนั้น”

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนทานอาหารเสร็จ เขาก็ขอให้คนฆ่าสัตว์พาเขาไปหาเซี่ยเทียนเฉียว

หลังจากนั้นไม่นาน ทั้งสองก็มาถึงโรงพยาบาลเล็กๆ มีทหารยามมากมายทั้งในและนอกโรงพยาบาล

ตอนนี้เซี่ยเทียนเฉียวเป็นเหยื่อตัวใหญ่ เมื่อมีอยู่ในมือ สามารถขอเงินจำนวนมากจากตระกูลเซี่ยได้ แน่นอนว่าคนฆ่าสัตว์จะต้องระมัดระวังเวลาที่จะทำอะไรด้วย

“ปล่อยฉันนะ! ไอ้สารเลว...”

“กล้าทำแบบนี้กับฉัน สักวันหนึ่งฉันจะฆ่าครอบครัวของนายทั้งหมด!”

เซี่ยเทียนเฉียวถูกมัดไว้กับเตียงในโรงพยาบาลและคำรามอย่างบ้าคลั่ง มือข้างหนึ่งของเขาถูกพันด้วยผ้ากอซบาง ๆ