มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1073

ทหารที่อยู่ในกำแพงเมืองล้วนวุ่นวาย บ้างก็รีบถือปืนออกไป บ้างก็อยากที่จะวิ่งไปประตูหลัง

เม่าคุนก็ตกตะลึงอยู่ตรงนั้นเช่นกัน ทั้งหมดนี่มันเกิดขึ้นกะทันหันเกินไปแล้ว ฉีเติ่งเสียนออกคำสั่ง ทหารของคนฆ่าสัตว์มาโจมตีโดยตรง！

เสียงที่รวดเร็ว ทำให้เหงื่อที่เย็นของเม่าคุนไหลออกมาจำนวนมาก

สีหน้าของเซียวซิงก็ซีดอย่างมากเช่นกัน มองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยความตกใจ ไม่อยากจะเชื่อถึงสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าทั้งหมด......

“เฮ้ย คุณดูสิ ฉันพูดไปแล้วคุณก็ไม่เชื่อ” ฉีเติ่งเสียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม “นายพลเม่าคุน นี่คุณกำลังต่อต้านหรือยอมแพ้ล่ะ？”

เม่าคุนอดไม่ได้ที่จะกัดฟันอย่างแรง ตากะพริบสั่นไหว หากต้องการต่อต้าน เมื่อคิดถึงความดุร้ายของคนฆ่าสัตว์และอุปกรณ์อันทรงพลังที่เขามีอยู่ ก็รู้ถึงการอยากช่วยแต่เกินความสามารถที่จะช่วยได้

“ตับตับตับ——”

เมาคุนแหงนหน้ามองขึ้นไป เห็นเพียงแต่เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธที่ประเทศเสวี่ยสร้างโผล่ออกมาจากฟ้า ข้างบนติดตั้งไปด้วยปืนกลหนักต่อต้านอากาศยาน กำลังยิงอย่างดุเดือดที่ตำแหน่งด้านหน้า

อาวุธเหล่านี้ที่อยู่ภายใต้การควบคุมของเม่าคุน บาดเจ็บสาหัสมาระยะหนึ่งแล้ว ไม่สามารถแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นเพื่อต่อสู้กลับ

ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ นักฆ่าสัตว์นี้ มันเป็นเพียงการใช้ความได้เปรียบของอุปกรณ์ของคุณเพื่อกลั่นแกล้งผู้คนน่ะ!

ขุนศึกพวกนี้ของตู๋ซานเจี่ยว ไม่มีใครสามารถต่อสู้ได้เหมือนกับนักฆ่าสัตว์ ยังไงก็ตาม พวกเขาก็ไม่สามารถหาผู้มีอำนาจในประเทศเสวี่ยมาสนับสนุนพวกเขาได้

ฉีเติ่งเสียนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกับผู้มีอำนาจในประเทศเสวี่ย ในช่วงหลายปีที่นักฆ่าสัตว์อยู่ในคุกก็ได้เคยทักทายกับกูซินสกี้เช่นกัน ใช้อุปกรณ์ติดตั้งพวกนี้ มันไม่ได้ลำบากเกินไป

“คุณเซียว ยังแกล้งทำเป็นเจ๋งอยู่ไหม？ ท่าท่างที่คุณสูบซิการ์เมื่อกี้นี้ แสดงให้ฉันดูอีกสักรอบป่ะ？ ฉีเติ่งเสียนยิ้มและดึงเซียวซิงขึ้นมาจากพื้น เขาพูดและยื่นมือออกมาปัดฝุ่นบนตัวของเขา

สีหน้าของเซียวซิงตกใจจนอึมครึม

ชื่อเสียงของนักฆ่าสัตว์โหดร้ายและน่ากลัวเกินไปแล้ว ยังไงก็ตามเขาคือวายร้ายผู้ยิ่งใหญ่ที่ดักจับและสังหารนักโทษรัฐบาลมากกว่าหนึ่งหมื่นคน ใครที่เห็นเขาแล้วจะไม่รู้สึกหวาดเสียวบ้างล่ะ？

เม่าคุนกัดฟัน กล่าว： “ยกธงขาวและยอมแพ้！”

เขายังคงมีความคิดเล็กน้อยที่ดื้อรั้นมาก่อน แต่ทันทีที่เห็นเฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธที่จู่ๆ ก็ปรากฏออกมา ความคิดทั้งหลายนั้นทั้งหมดก็หายไปในทันที ไม่อยากที่จะต่อสู้อีกแล้ว ทำให้เกิดการสูญเสียโดยไม่จำเป็น

ไม่นาน บนเสาธงที่อยู่ภายในกำแพง ก็มีธงสีขาวขนาดใหญ่พัดปลิวไสว

“นายพลหน่ายซิ่น เม่าคุนพวกเขายอมแพ้แล้ว！” ปานซือเห็นฉากนี้ รีบรายงานสถานการณ์ให้คนฆ่าสัตว์ทราบทันที

“วู้......ไม่เลว ให้พวกเขาปลดอาวุธ！” หลังจากนักฆ่าสัตว์ได้ยิน อดไม่ได้ที่จะพยักหัวเล็กน้อย

พวกเขาคิดว่าการต่อต้านหยูโถวจะแข็งแกร่ง ไม่คิดว่าเลยว่าเม่าคุนจะเป็นลูกพลับที่ภายนอกแข็งแกร่งภายในอ่อนแอ ยังไม่ได้ต่อสู้เลยล่ะ กลับยอมแพ้โดยตรงแล้ว

ทหารของเม่าคุนเห็นว่ามีการชักธงขาวภายในเมืองแล้ว ก็ได้ยอมแพ้ทันที

เมื่อพวกเขาเผชิญหน้ากับห่ากระสุนที่แข็งแกร่งพวกนี้ ก็รู้สึกถึงความสิ้นหวัง ไม่อยากจะสู้โดยสิ้นเชิง เมื่อเห็นธงขาวจากทัพหลักแล้วทำไมยังต้องสู้ต่ออีกล่ะ？

นักฆ่าสัตว์หัวเราะด้วยความพอใจ เอ่ย： “ไม่เลว ไม่คาดคิดว่าจะสามารถยึดครองหยูโถวโดยไม่มีความเสียหายใดๆ ได้！พวกเราตู๋ซานเจี่ยวที่แข็งแกร่ง ไม่นานก็บังเกิดขึ้น มีการสนับสนุนจากรองหัวหน้าใหญ่ ชีวิตนี้มันง่ายมาก”

ปานซือก็หัวเราะไม่หยุด：ใช้อุปกรณ์ของและไปวิ่งอาละวาดในตู๋ซานเจี่ยว มันชิวเกินไปแล้ว！แม่มเอ้ย ไม่มีใครสู้ได้！” 。

ทั้งสองคนอดไม่ได้ที่จะหัวเราฮ่าฮ่า เหมือนกับเป็นโรคหลงตัวเองไปแล้วอย่างงั้น

ไม่ช้ากองทัพของนักฆ่าสัตว์ก็ได้เข้ามาในหมู่บ้านแล้ว ทหารในเมืองก็ค่อยๆ ยอมแพ้ อยู่ขอบเมืองและยกสองมือขึ้นสูง มีกองปืนอาก้าสี่เจ็ดเหมือนกับภูเขาอยู่ตรงพื้น

“นายพลหน่ายซิ่น ได้ยินเชื่อเสียงมานาน！”