โคกูรยอก็เป็นหนึ่งในประเทศที่การนับถือศาสนาศักดิ์สิทธิ์พัฒนาไปเยอะมาก แต่ยังไงพวกเขาก็ได้รับอิทธิพลอย่างลึกซึ้งจากคนประเทศมี่อยู่ดี
พระสันตะปาปาจะต้องอยู่ที่โครกูรยอต่ออีกสองวันแน่นอน
เขาจะทำตัวเป็นคนหน้าเงิน ที่มาที่นี่แค่เพื่อมารับเงินค่าสมาชิกรายปีสิบเปอร์เซ็นต์ได้ยังไง?!
เขาเป็นถึงพระสันตะปาปาผู้สูงส่งที่ได้รับความเคารพสูงสุด ทุกคำพูดและการกระทำล้วนเป็นตัวแทนของพระผู้เป็นเจ้า
พูดอีกอย่างก็คือ เงินไม่ใช่เรื่องสำคัญ เพราะเป็นเพียงสิ่งตอบแทนจากจากผู้ศรัทธาเท่านั้น ในฐานะที่เป็นฝ่าบาทผู้เป็นที่รัก พระสันตะปาปาควรจะต้องคำนึงถึงปัญหาความปลอดภัยของตระกูลเหลยผู้ซื่อสัตย์ ว่ามีอะไรผิดปกติหรือไม่?
พระผู้เป็นเจ้าตรัสไว้ว่าสิ่งมีชีวิตทั้งปวงเป็นบุตรของพระองค์
พระสันตะปาปาก็เป็นตัวแทนของพระผู้เป็นเจ้าที่มาคอยดูแลบุตรของพระองค์ ดังนั้นเรื่องเงินไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่ถ้าได้มากหน่อยก็ดีไม่น้อย
หลังจากที่ตระกูลเหลยเห็นข่าวก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกใจเต้น เจ้าหนุ่มนี่เป็นคนดีจริงๆ เดิมทีฉีเติ่งเสียนก็มีเรื่องให้ต้องทำมากมายอยู่แล้ว ถึงขั้นโน้มน้าวพระสันตะปาปาได้จริงๆ
โคกูรยอมีชายแดนติดกับหัวกั๋ว หากพระสันตะปาปาจะมาเซียงซาน นั่งเครื่องบินมาแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว ยิ่งไปกว่านั้น เซียงซานยังมีผู้ศรัทธาจำนวนมากอีกด้วย
แต่พวกคนชั่วที่กำลังล้อมตระกูลเหลยไว้ตอนนี้กลับแยกแยะอะไรจากข่าวนี้ไม่ได้ ยังไงพระสันตะปาปาก็เดินทางไปไหนมาไหนบ่อยอยู่แล้ว เป็นเรื่องปกติที่จะเดินทางไปเผยแพร่ศาสนาและทำการกุศลที่ประเทศต่างๆ
แต่ซุนอิ่งซูรู้สึกถึงบางอย่างได้จากข่าวนี้ เธอได้แต่ร่ำร้องว่าสุดยอดมาก ดูท่าคราวนี้พวกคนที่ล้อมตระกูลเหลยไว้จะตักตวงผลประโยชน์อะไรจากตระกูลเหลยได้ยากแล้ว
และการมาเยือนของพระสันตะปาปาจะทำให้กำลังคน ทรัพยากร และทรัพย์สินต่างๆที่ลงทุนไว้ในระยะแรกสูญเปล่าทั้งหมด เพราะไม่มีใครในโลกนี้กล้าเผชิญหน้ากับผู้นำศาสนาที่มีอำนาจสูงสุดคนนี้แน่
ทั่วทั้งโลกล้วนได้รับอิทธิพลจากเขาทั้งสิ้น
"พวกผู้นำประเทศมี่พวกนี้นี่เลวจริงๆ โลภมากเกินไปแล้ว!" หลังจากที่ปิดหน้าข่าวไปแล้วก็พูดขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์
แน่นอนว่าหลี่เสวียนเจินไม่ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆแน่ ถึงขนาดลงทุนเชิญพวกผู้นำประเทศมี่ให้มาหาเรื่องเธอ เพราะผู้นำประเทศมี่คนนั้นคือกลุ่มนายทุนบอสตัน หาเรื่องให้เธอปวดหัวจริงๆ
สถานะของคนประเทศมี่ในโคกูรยอก็เปรียบเสมือนพ่อทูนหัว......
แล้วยังเป็นคนของกลุ่มนายทุนบอสตันอีก?
กลุ่มนายทุนบอสตันเป็นหนึ่งในสมาคมเก่าของประเทศมี่ ซึ่งร่วมมือกับสมาคมพันธมิตรตะวันออก เพื่อสนับสนุนประธานาธิบดีที่ชอบนั่งรถเปิดประทุนทั้งหลาย
น่าเสียดายที่ประธานาธิบดีคนนี้ไม่เชื่อฟัง สุดท้ายก็ไปเป็นพ่อบ้านให้กับตระกูลผู้นับถือพระผู้เป็นเจ้า
แน่นอนว่าซุนอิ่งซูไม่กล้าแข็งข้อกับผู้นำจากประเทศมี่ เพราะตำแหน่งของกลุ่มนายทุนบอสตันสามารถสั่นตำแหน่งของเธอในโคกูรยอได้เลย
ต่อให้กลุ่มธุรกิจซ่างชิงจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน แต่หลายครั้งจะทำอะไรก็ยังต้องดูสีหน้าของผู้นำประเทศมี่อยู่ดี
"พี่อิ่งซู ผมถึงเซียงซานแล้ว!" เดิมทีซุนอิ่งซูไม่ได้อารมณ์ดีมากนัก แต่พอเห็นข้อความที่ฉีเติ่งเสียนส่งมาก็อารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย
เธอเบะปากน้อยๆ แต่จู่ๆก็รู้สึกเศร้าขึ้นมาเล็กน้อย เธอควรจะเก๊กทำเป็นเย็นชาไหมนะ? หรือควรจะยอมไปเจอเขาสักครั้งดี?
เดิมทีเธอคิดว่าตัวเองจะสามารถจัดการกับไอ้หื่นอย่างฉีเติ่งเสียนได้ไม่ยาก แต่ฉีเติ่งเสียนกลับเข้ามาดื่มน้ำแร่ จากนั้นก็ปล่อยให้เธอรอดพ้นจากกระบวนการสุดเซ็กซี่ จึงทำให้เธอสับสนและรู้สึกสงสัยในชีวิตขึ้นมา
หลังจากครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง ก็ส่งข้อความไปบอกฉีเติ่งเสียนพร้อมเวลานัด
"คุณนาย วันนี้คุณมีนัดทานมื้อเย็นกับคุณแบรนดี้ ถ้าไม่ไว้หน้าเขาคงไม่ค่อยดีกระมังคะ?" ผู้ช่วยของซุนอิ่งซูอดไม่ได้ที่จะเอ่ยเตือนอย่างระมัดระวัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...