มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1078

ฉีเติ่งเสียนคว้าคอเสื้อของแบรนดี้ไว้ ตบหน้าตบข้าง ตบปากสิบกว่าครั้งอย่างต่อเนื่อง ตบจนฟันเริ่มขยับแล้ว อ้าปากออก อ้วกออกมาข้างนอก ฟันซี่ขาวล่วงออกมาปนกับเลือด

การลงมืออย่างกะทันหันของเขา อีกอย่างลงมือหนักมาก ทำให้ซุนหยิงซูและเหอติ่งคุนตกใจจริงๆ!

เหอติ่งคุนตะลึง แล้วชี้ไปทีฉีเติ่งเสียน กล่าวตะกุตะกัก"คุณคุณคุณ......ไอ้คนไม่รู้จักที่ที่ตาย ถึงกล้าปฏิบัติตัวแบบนี้กับคุณแบรนดี้ คุณตายแน่! "

ฉีเติ่งเสียนยิ้มเย็นกล่าว"ฉันเคยเป็นผู้ก่อการร้ายมาก่อน ถ้ยังกล้าพล่ามแม้แต่ครึ่งคำ จะเอาคุณและไอ้หนึ่งประเทศมี่นี่ไปให้ฉลาดกินเชื่อมั้ย?"

แน่นอนว่าเหอติ่งคุนเคยได้ยินเรื่องที่ฉีเติ่งเสียนสังหารครั้งใหญ่ที่เซียงซาน ถูกคำพูดของเขาทำให้หวาดกลัวจนหน้าซีด ไม่พูดแม้แต่คำเดียว

"แก.......แม่มึงเอ้ย......กล้าดียังไงมาลงมือกับฉัน! ฉันไม่ทางปล่อยแกไปแน่! "แบรนดี้ก้มหน้าตัวเองกล่าวอย่างเจ็บปวด

"คุณลงมือตีผู้หญิง อย่างนั้น ต้องเตรียมตัวให้พร้อมที่จะถูกผู้ชายของผู้หญิงคนนี้ลงมือตี"ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไมรื่นหู ตอบกลับเย็นชา

ซุนหยิงซูฟังแล้วกลับอบอุ่นในใจ ที่แท้ ความรู้สึกที่มีคนให้พึ่งพิง ดีอย่างนี้นี่เอง!

แบรนดี้กล่าวเยาะเย้ย"แกลงมือหลักขนาดนี้ นี่ไม่ใช่แค่เรื่องส่วนตัวแล้ว ฉันจะรีบบอกสถานทูต จดูว่าแกจะอวดเก่งได้แค่ไหน?"

ฉีเติ่งเสียนเตะไปที่ท้องของเขา กล่าวอย่างไม่พอใจ"ไอ้สวะ ตอนนี้รู้จักฟ้องคนแล้วเหรอ? ตอนที่รังแกกคนอื่น เคยคิดเรื่อนนี้บ้างมั้ย?"

แบรนดี้ร้องครวญคราง ล้มลงพื้น งดตัวไว้ รู้สึกว่าไส้ของตัวเองบิดอยู่ในท้อง

"ทำไม คุณอยากช่วยเขาออกหน้า?"ฉีเติ่งเสียนมองไปที่เหอติ่งคุน ถามอย่างเกลียดคล้าน

เหอติ่งคุนสีหน้าเกร่งขึ้น

ฉีเติ่งเสียนเป็นคนที่แม้แต่เรื่องลักพาตัวคุณชายของตระกูจี้แบบนี้ก็ทำได้ ตระกูลเหอของเขาไม่ได้พิเศษอย่างกับตระกูลจี้ เขาไม่กล้าเผชิญหน้ากับฉีเติ่งเสียนหรอก?

ใบหน้าฉีเติ่งเสียนเต็มปด้วยรอยยิ้ม กล่าว"ไอ้หมูขาว ทำไมไม่พูดแล้ว? อวดดีต่อไปสิ?"

เมื่อพูดจบ เขาย่อตัวลงนั่งข้างตัวแบรนดี้ ก้มหัวมองเขา

แบรนดี้กัดฟันกล่าว"แกฝากไว้ก่อน ฝากไว้ก่อนเถอะ! ฉันเป็นคนของนายทุนบอสตัน แกกล้าลงมือกับฉัน อย่างนั่นถือเป็นการไม่ให้เกรียตินายทึนบอสตัน! ฉันเตือนแกไว้เลย แกอย่าคิดว่าจะได้มีความสุข ยังมีนางแพศยาซุนหยิงซู่ ต้องชดใช้เหมือนกัน! "

ซุนหยิงซูสหน้าดูย่ำแย่ น่นอนว่าเธอไมม่มีปัญหาที่จะมีปัญหากับนายทุนบอสตัน หากรัฐบาลของนายทุนบอสตันแห่งประเทศมี่เพิ่มความกดดันให้นายทุนซ่านซิง จากนั้นเธอจะถูกรังแกอย่างมาก

ถึงขั้น ทุกคนในนายทุนซ่านซิงร่วมมือกัน เป็นไปได้มั้ยที่จะขับไล่เธอออกไป

ยิ่งกว่านั้น รัฐบาลอาณาจักรโคกูรยอทำเพื่อไม่ให้นายทุนบอสตันโกรธ ก็จะลงมือกับเธอได้

การชดใช้แบบนี้ใหญ่เกินไปแล้ว เะอยอมรับไม่ได้หรอกนะ!

อีกอย่าง อย่าเห็นว่าฉีเติ่งเสียนได้หน้า ถ้าทำให้นายทุนบอสตันที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้โกรธ ชีวิตจะง่ายซะแค่ไหนกัน

"คุณเป็นแค่ตัวละครเล็กที่นายทุนบอสตันส่งมาก็เท่านั้น ยังสมควรที่จะพูดแบบนี้กับฉันอีกเหรอ?"ฉีเติ่งเสียนดึงผมของแบรนดี้ ดึงหัวของเขาขึ้น ยกมือขึ้นนและตบไปที่มุมปาก

ดูเหมือนเหอติ่งคุนจะตกใจมาก เตตรียมที่จะโทรหาคน หันไปมองโรงแรมมข้างใน เห็นร่างที่คุ้นเคยเดินออกมา

เขาราวกับว่าจับดาวช่วยชีวิตได้รีบพุ่งขึ้นไป พูดกับเขา"ผู้บัญชาการฮั่ว คุณมาพอดีเลย คุณรีบดู......คุณเเบรนดี้ของนายทุนบอสตันถูกตีข้างถนน! "

วันนี้ฮั่วตัวมากินข้าวกับเพื่อน กำลังอารม์ดี เมื่อได้ยินคำพูดของเหอติ่งคุน ทันใดนั้นเขาก็ตกใจ ขนลุกไปทั้งตัว

หากเป็นชาวต่างชาติธรรมดาที่ถูกตี ก็ไม่มีอะไรมาก

"โอ้ โทษที เป็นเลือดหมดเลย"ฉีเติ่งเสียนยิ้ม เก็บมือตัวเอง สบัดเบาๆ เลือดบนมือหายหมด

ฮั่วตัวถึงกล้าจับมือกับเขา ขมวดคิ้วอย่างแรง กัดฟันกล่าว"พระอัครสังฆราชฉี คุณคิดว่าเรื่องของเมืองหวงยังเยอะไมม่พอเหรอ? ! "

ฉีเติ่งเสียนตะลึง กล่าว"ผู้บัญชาการฮั้วอย่าพูดอะไร? ! "

ฮั่วตัวกล่าวรำคาญ"ท่านนี้เป็นถึงแบรนดี้ของานยทุนบอสตัน ตัวแทนของนายทุนบอสตัน! คุณทำให้เขากลายเป็นสภาพนี้ เรื่องจะใหญ่ไปถึงระหว่างประเทศ คุรรู้สึกว่าเราได้รับผลประโยชน์?"

ฉีเติ่งเสียนยื่นมือชี้ไปที่ซุนหยิงซู กางมือกล่าวอย่างช่วยไม่ได้"แต่ว่า ความจริงเป็นเขาที่ลงมือตีคนอื่นก่อนนะ! "

"สิ่งที่ฉันทำเรียกว่าลงมือตีคนเหรอ? เห็นได้ชัดว่าฉันกำลังปกป้องชีวิตและทรัพย์สินของผู้อื่น! "

"ดังนั้น นี่เรียกว่าตีคนเหรอ?"

"สิ่งนี้เรียกว่าอะไรหล่ะ! "

"สิ่งนี้เรียกว่าผู้ก้าหาญ! "

ฮั่วตัวมุมปากกระตุกรุนแรง กล่าวอย่างรคาญ"คุณอย่างทำให้ฉันสับสนที่นี่ นี่คุณเรียกว่ากล้าหาญงั้นเหรอ? คุณได้ทำอันตรายโดยเจตนาแล้ว! "

ฉีเติ่งเสียนตะลึง กล่าว"คณพูดดีๆนะ! เชื่อมั้ยว่าฉันจะจ่ายเงินจ้างจางซานมาเป็นทนายให้ ส่งคุณเข้าไปข้างในด้วย"

"......"ฮั่วตัวหมดคำจะพูด ไอ้นี่ มีอะไรหายไปจากสมองมั้ยนะ? ตีเขาถึงขนาดนี้ ยังมีใจมาทำหน้ายิ้ม

ได้ยินเหอติ่งคุนตะโกนกล่าว"ผู้บัญชาการฮั่ว ไม่ใช่เพราะคุณรู้จักกับเขา แล้ววจะปกปิดเรื่องเขา! คุณแบรนดี้ถูกตีจนเป็นแบบนี้ ต้องให้คำอธิบายที่สมเหตุผล ไม่อย่างนั้น ทั้งเซียงซานจะถูกเขาทำให้เสื่อมเสีย! "