สรุปเนื้อหา บทที่ 1107 ฝ่าบาทมาถึงแล้ว – มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู
บท บทที่ 1107 ฝ่าบาทมาถึงแล้ว ของ มังกรผู้ทรงพลัง ในหมวดนิยายนิยายโรแมนติกในเมือง เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย จาง หลงหู อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ฉันปล้นนาย นายปล้นฉันก็ไม่ได้มีต่อเนื่อง
เพราะว่า เจ้าหน้าที่เซียงซานตอบสนองอย่างรวดเร็ว วันนั้นที่เริ่ม หน้าประตูของร้านจิวเวลรี่ ก็มีรถตำรวจคอยเฝ้าตลอดอยู่ยี่สิบสี่ชั่วโมง ไม่มีใครกล้าก่ออาชญากรรม
นี้ทำให้ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจ รู้สึกเสียดาย เพิ่งจะได้มาหลายล้าน ก็ไม่มีโอกาสลงมือแล้ว?หงเงินไม่ง่ายจริงๆ…
อุบายของตระกูลเหอ สำหรับบรรดาบริษัทจิวเวลรี่ของพวกเขาที่จะล้มละลายนั้น ไม่มีประโยชน์
ถ้าลดราคาก็ควรลดราคาต่อไป ถึงยังคนของเจ้าหน้าที่ก็ออกมาคุ้มกัน ไม่ต้องกลัว
เรื่องที่ทำให้คนสนใจก็คือ สโมสรเรือยอทช์ที่ที่หยางกวนกวนกับสวี่ฉางเกอได้เปิดขึ้นแล้ว
นี่คือความทะเยอทะยานของสวี่ฉางเกอ อยากจะยืมใช้สโมสรนี้ ทำให้ให้ตระกูลสวี่เป็นชั้นนำในเซียงซาน
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า สโมสรนี้ไม่สำคัญแล้ว ถึงยังไง ฉีเติ่งเสียนจะสนับสนุนให้เขารับหน้าที่นายหางเสือของเซียงซานหลงเหมิน
ได้เป็นหายหางเสือเซียงซานหลงเหมิน มีสโมสรที่ไหนจะระดับสูงสุด
สโมสรครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่ ปิดล้อมบริเวณท่าเรือขนาดใหญ่ สิ่งอำนวยความสะดวกก็จัดมาอย่างครบครัน เพียบแต่ ยังมีเรือยอทช์อยู่ไม่กี่ลำ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาใหญ่ การดำเนินการต้องใช้เวลา สโมสรระดับสูงแบบนี้ ถ้าดำเนินงานอย่างเหมาะสม การทำเงินเป็นเพียงเรื่องของเวลาเท่านั้นเอง
หยางกวนกวนหาได้ยากที่จะใส่กระโปรงยาวในงานพิธีเปิด เธอท่าทางใจกว้าง หน้าตาสวย
เมื่อก่อนหยางกวนกวนก็สวยมาก แต่นิสัยเฉพาะตัวนี้ ก็ไม่มีความรู้สึกแบบนี้
เธอในตอนนี้ มีนิสัยเฉพาะตัวนี้แล้ว ไม่มีใครกล้าจ้องมองเธอ
ฉีเติ่งเสียนมองหยางกวนกวนท่าทางไม่สะทกสะท้าน ในใจก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกพอใจมาก หยกชิ้นนี้ แต่เขาแกะสลักด้วยมือตัวเอง สำเร็จได้ในวันนี้ ทำให้เขาชื่นใจมาก
ฉีเติ่งเสียนมองเห็นรถคันหนึ่งที่คุ้นเคย หลังจากนั้นก็เห็นคุณนายซุนลงมาจากในรถ ดังนั้น เขาก็รีบหลบทันที
ไม่สามารถพบหน้ากับคุณนายซุนในเวลานี้ ไม่อย่างนั้น ต้องเกิดเรื่องแน่นอน!
“คุณซุน คุณมาแล้ว!”หลังจากที่หยางกวนกวนมองเห็นซุนอิ่งซู ก็อดไม่ได้ที่จะดีใจ
ตอนนั้นเวลาที่ตระกูลหยางแย่งทรัพย์สินที่โมตู ซุนอิ่งซูก็ช่วยเธอวางแผน ดังนั้น ระหว่างทั้งสองคนจึงมีมิตรภาพที่ดีต่อกัน
ซุนอิ่งซูพยักหน้า และกวาดสายตามองไปรอบๆ ไม่พบผู้ชายคนนั้น ในใจก็ค่อยๆสงบขึ้นมา และพูด“ฉันได้ยินมาว่าสโมสรเรือยอทช์ของคุณเปิดแล้ว ฉันตั้งใจมาดู ถือโอกาสซื้อ เรือยอชท์ด้วย”
ราคาของเรือยอทช์หนึ่งลำแพงมาก อย่างน้อยก็ราคาหลายสิบล้าน แพงที่สุดก็หลายร้อยล้าน จนกระทั่งหลายพันล้าน
ซุนอิ่งซูไม่ได้ขาดเงิน หลังจากให้อั่งเปาแสดงความยินดีแล้ว ก็สั่งเรือยอทช์มูลค่ากว่าสองร้อยล้าน ทำให้หยางกวนกวนเริ่มต้นทำก็มีผลงานที่โดดเด่นแล้ว
“ฉีเติ่งเสียนล่ะ วันนี้สโมสรของคุณเปิด นึกไม่ถึงว่าเขาจะไม่โผล่หน้ามา?”ซุนอิ่งซูถามเสียงเรียบเฉย
“เมื่อครู่เขายังอยู่?เอ๊ะ คนล่ะ?”หยางกวนกวนก็ไม่พบฉีเติ่งเสียน อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว และพูดด้วยความสงสัย
ซุนอิ่งซูก็หัวเราะ ผู้ชายเลว ตอนนั้นเวลาที่ยังไม่ได้มาครอบครอง ก็เอาใจใส่ ตอนนี้ได้มาครอบครองแล้ว ก็คิดจะหายไปใช่ไหม?
นี้ก็ผู้ชายเฮงซวยไหม จำเป็นต้องหลบฉันไหม?
หยางกวนกวนพูดกับซุนอิ่งซู“พี่ซุนมีธุระกับเขาเหรอ?”
ซุนอิ่งซูก็พูด“อืม ช่วงนี้มีธุระจะคุยกับเขา แต่ติดต่อเขาไม่ได้ หมอนี่ ยุ่งขนาดนั้นเหรอ?”
หยางกวนกวนก็พูด“ช่วงนี้เขายุ่งมาก โดยเฉพาะหลังจากที่ผู้อาวุโสเหลยเสียชีวิตแล้ว”
“เข้าใจแล้ว!”
“ฝ่าบาท มีเรื่องหนึ่งที่ผมจะปรึกษาท่าน…”
“เรื่องอะไร…”
ฉีเติ่งเสียนก็พูดอย่างเขินอาย
สมเด็จพระสันตะปาปามองดูเขา
ฉีเติ่งเสียนไอแห้งสองครั้ง และพูด“น้ำศักดิ์สิทธิ์ยังมีไหม?ให้ผมอีกสักหน่อย?”
ร็อบเบนเลิกคิ้วขึ้นทันที และพูดเสียงเคร่งเครียด“ฝ่าบาทให้น้ำศักดิ์สิทธิ์คุณสามหลอดแล้ว คุณใช้หมดแล้ว?คิดไม่ได้คิดว่ามันเป็นน้ำแร่ใช่ไหม?!”
ฉีเติ่งเสียนก็พูด“หนึ่งในหลอดนั้นดื่มเหมือนน้ำแร่จริงๆ หลอดที่สองส่งให้สถาบันของอวี้เสี่ยวหลงวิจัย หลอดที่สามดื่มหลังจากที่สู้กับหงเซิงซือ…”
สมเด็จพระสันตะปาปาก็มองดูเขาด้วยความไม่พอใจและแปลกใจ ไม่เข้าใจว่าทำไมฉีเติ่งเสียนถึงใช้น้ำศักดิ์สิทธิ์เร็วขนาดนี้ ต้องรู้ว่าน้ำศักดิ์สิทธิ์เป็นสิ่งที่มีค่ามาก ผลิตหนึ่งปีโดยมีขีดจำกัด
ท่ามกลางน้ำพุภายในวิหารคาทอลิก สามารถมาทำได้เฉพาะในเทศกาลสำคัญๆของศาสนาศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น จึงจะมีน้ำพุจำนวนน้อยเท่านั้น หนึ่งปี ก็มีแค่นิดเดียว
“ผมเป็นคนมีชื่อเสียงก็ดึงดูดความสนใจ ถูกจับจ้องเถอะ ผมต่อสู้กับคนนอกรีตตลอดทั้งวัน ต่อสู้ไปมา การบริโภคก็มีจำนวนมากขึ้น”
“กัปตันเออร์วิน ผมกล้าพูดว่า ชะตาชีวิตที่ไม่ดีในช่วงนี้ ผมเกรงว่าคุณจะไม่เคยเผชิญหน้าได้มากขนาดนี้!”
ฉีเติ่งเสียนตบหน้าอกของตัวเอง และพูดโกหกขึ้นมา ไม่ได้เตรียมต้นฉบับไว้
ร็อบเบนขมวดคิ้ว ไม่สงสัยในคำพูดของฉีเติ่งเสียน เขาเป็นพระอัครสังฆราชประเทศหัวกั๋วเพียงคนเดียวในประวัติศาสตร์ เป็นความจริงที่มีชื่อเสียงก็จะง่ายกับการดึงดูดผู้คน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...