มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1116

“แปดร้อยล้านนั้นมากเกินไป”

“เมื่อเร็วนี้ๆมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเหอกรุ๊ป เพราะงั้นฉันเลยต้องโอนเงินส่วนใหญ่ไปหมุนเวียน”

“ให้ฉันเอาหลายอย่างออกไปในคราวครั้ง มันดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่”

เฉินปาเซี่ยจ้องไปที่ฮาร์ดไดรฟ์ในมือของฉีเติ่งเสียนด้วยสีหน้าไม่แยแสก่อนจะพูดอย่างช้าๆ

ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วเขาก็หัวเราะในใจ เขาคือคนที่ขุดหลุมฝังกลบของเหอกรุ๊ป กลุ่มนายทุนบอสตันไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป เงินจำนวนหนึ่งของพวกเขาถูกผูกไว้ในหลุมลึก บวกกับเฉินจิวเวอร์รี่ผนึกกำลังกับบริษัทเครื่องประดับหลายแห่งเพื่อลดราคาตัดหน้าเหอกรุ๊ป หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากกลุ่มมหาเศรษฐีรายใหญ่เข้ามา เหอกรุ๊ปไม่รอดแน่

แต่เขาไม่ต้องการฟังข้อแก้ตัวของเฉินปาเซี่ยที่บอกว่าไม่มีเงิน ดังนั้นเขาจึงพูดว่า: “แปดร้อยล้าน ลดไม่ได้ ไม่อย่างนั้น ฉันจะขายฮาร์ดไดรฟ์นี้ให้คนอื่น”

เฉินปาเซี่ยกำหมัดของเขาไว้ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถอนหายใจและพูดว่า “แปดร้อยล้าน ใช่ไหม ได้!”

“แต่ฉันจะแน่ใจได้ยังไง ว่าคุณไม่ได้สำรองข้อมูลเอาไว้”

“เมื่อเอาเงินของฉันไปแล้ว เกิดทำให้ข้อมูลรั่วไหล แบบนี้เท่ากับการโดนโกงหรือเปล่า?”

ฉีเติ่งเสียนเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “ยอดฝีมืออย่างฉัน ฟังคำสอนของพระเจ้า ไม่สนใจที่จะเล่นตุกติกกับคุณหรอก!”

“อีกอย่างฉันเป็นอัครสังฆราชแห่งเขตตอนใต้ของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ คำพูดและการกระทำของข้ฉันเป็นตัวแทนขององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์”

“ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ของเรามีกฎเกณฑ์และเราไม่ได้รับอนุญาตให้โกหก!”

“ในฐานะอัครสังฆราชผู้สง่างาม คุณคิดว่าฉันจะละเมิดกฎศาสนจักรหรือเปล่า?”

ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็นราวกับว่าเขาไม่ได้สำรองข้อมูลเพื่อไปขายให้ใคร ก่อนหน้านี้

เฉินปาเซี่ยขมวดคิ้วและพูดว่า “ตกลง งั้นส่งบัญชีของคุณมา แล้วฉันจะจัดการเรื่องการโอนให้เดดี๋ยวนี้”

ฉีเติ่งเสียนให้บัญชีกับเฉินปาเซี่ย อย่างมีพอใจ จากนั้นเฉินปาเซี่ย ก็หยิบแท็บเล็ตจากมือของลูกน้องมาก่อนจะเริ่มโอนเงิน

แปดร้อยล้านเป็นผลกำไรในส่วนเฉินปาเซี่ย เงินก็ได้มาจากธุรกิจที่ผิดกฎหมายกับเซียวซิง

เลยยอมใช้เงินซื้อพยานหลักฐานคืนมา

“ติ๊ง!”

โทรศัพท์มือถือของฉีเติ่งเสียนดังขึ้น เขาเปิดการแจ้งเตือนข้อความและนับเลขศูนย์ละเอียดรอบคอบ

หลังจากนับแล้วฉีเติ่งเสียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและกล่าวว่า: “แปดร้อยล้านมาแล้ว ขอบคุณหัวหน้าเฉิน สำหรับความไว้วางใจ ฉันจะให้ฮาร์ดไดรฟ์คืนไป! เก็บสิ่งนี้ไว้ให้ปลอดภัยด้วยนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นหากคนนอกรู้เข้าจะถูกลักพาตัวไป รีดไถเงินอีกครั้งอย่างแน่นอน”

เฉินปาเซี่ย หยิบฮาร์ดไดรฟ์ไปจากมือของฉีเติ่งเสียนด้วยใบหน้าบูดบึ้ง หายใจเข้าแล้วพูดว่า: “เงินจ่ายไปแล้ว เชิญคุณฉี! ขออภัยด้วยที่ไม่เดินไปส่ง”

“ไม่เป็นไร! วันนี้ฉันยังไม่หิว เพราะงั้นไม่จำเป็นต้องยื้อฉันไว้จนอาหารกลางวันหรอก” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างมีความสุข

หลังจากพูดจบเขาก็รีบเดินออกไป

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนจากไป เฉินปาเซี่ย ก็หันไปหาลูกน้องคนหนึ่งของเขาแล้วพูดว่า “นายได้ติดต่อกับพระคาร์ดินัลในหัวกั๋วหรือเปล่า? ให้เขารายงานเรื่องนี้ต่อสมเด็จพระสันตะปาปา ว่าเราถูกขู่กรรโชกทรัพย์แปดร้อยล้านและบอกแค่ว่าเป็นคนแซ่ฉี!”

เมื่อได้ยิน ลุกน้องก็พยักหน้าทันทีแล้วพูดว่า “อย่ากังวลเลยครับ ผมจะจัดการทันที! สมเด็จพระสันตะปาปาเกลียดเรื่องไม่ดี ถ้าเขารู้ว่าพระอัครสังฆราชที่เขาแต่งตั้งได้กระทำเรื่องพวกนี้ แน่นอนว่าจะทรงโกรธแล้วทรงถอดเขาออกแน่”

“หากไม่มีพรจากเสื้อคลุมสีแดง เมื่อถึงเวลา ฝ่ายมี่กั๋วกับผู้นำระดับสูงของหัวกั๋วจะยุติเรื่องเขาสักที”