สรุปตอน บทที่ 1116 เราทุกคนล้วนมีความผิด – จากเรื่อง มังกรผู้ทรงพลัง โดย จาง หลงหู
ตอน บทที่ 1116 เราทุกคนล้วนมีความผิด ของนิยายนิยายโรแมนติกในเมืองเรื่องดัง มังกรผู้ทรงพลัง โดยนักเขียน จาง หลงหู เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
“แปดร้อยล้านนั้นมากเกินไป”
“เมื่อเร็วนี้ๆมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเหอกรุ๊ป เพราะงั้นฉันเลยต้องโอนเงินส่วนใหญ่ไปหมุนเวียน”
“ให้ฉันเอาหลายอย่างออกไปในคราวครั้ง มันดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไหร่”
เฉินปาเซี่ยจ้องไปที่ฮาร์ดไดรฟ์ในมือของฉีเติ่งเสียนด้วยสีหน้าไม่แยแสก่อนจะพูดอย่างช้าๆ
ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งแล้วเขาก็หัวเราะในใจ เขาคือคนที่ขุดหลุมฝังกลบของเหอกรุ๊ป กลุ่มนายทุนบอสตันไม่สนใจพวกเขาอีกต่อไป เงินจำนวนหนึ่งของพวกเขาถูกผูกไว้ในหลุมลึก บวกกับเฉินจิวเวอร์รี่ผนึกกำลังกับบริษัทเครื่องประดับหลายแห่งเพื่อลดราคาตัดหน้าเหอกรุ๊ป หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากกลุ่มมหาเศรษฐีรายใหญ่เข้ามา เหอกรุ๊ปไม่รอดแน่
แต่เขาไม่ต้องการฟังข้อแก้ตัวของเฉินปาเซี่ยที่บอกว่าไม่มีเงิน ดังนั้นเขาจึงพูดว่า: “แปดร้อยล้าน ลดไม่ได้ ไม่อย่างนั้น ฉันจะขายฮาร์ดไดรฟ์นี้ให้คนอื่น”
เฉินปาเซี่ยกำหมัดของเขาไว้ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ถอนหายใจและพูดว่า “แปดร้อยล้าน ใช่ไหม ได้!”
“แต่ฉันจะแน่ใจได้ยังไง ว่าคุณไม่ได้สำรองข้อมูลเอาไว้”
“เมื่อเอาเงินของฉันไปแล้ว เกิดทำให้ข้อมูลรั่วไหล แบบนี้เท่ากับการโดนโกงหรือเปล่า?”
ฉีเติ่งเสียนเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า “ยอดฝีมืออย่างฉัน ฟังคำสอนของพระเจ้า ไม่สนใจที่จะเล่นตุกติกกับคุณหรอก!”
“อีกอย่างฉันเป็นอัครสังฆราชแห่งเขตตอนใต้ของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ คำพูดและการกระทำของข้ฉันเป็นตัวแทนขององค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์”
“ศาสนาศักดิ์สิทธิ์ของเรามีกฎเกณฑ์และเราไม่ได้รับอนุญาตให้โกหก!”
“ในฐานะอัครสังฆราชผู้สง่างาม คุณคิดว่าฉันจะละเมิดกฎศาสนจักรหรือเปล่า?”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างใจเย็นราวกับว่าเขาไม่ได้สำรองข้อมูลเพื่อไปขายให้ใคร ก่อนหน้านี้
เฉินปาเซี่ยขมวดคิ้วและพูดว่า “ตกลง งั้นส่งบัญชีของคุณมา แล้วฉันจะจัดการเรื่องการโอนให้เดดี๋ยวนี้”
ฉีเติ่งเสียนให้บัญชีกับเฉินปาเซี่ย อย่างมีพอใจ จากนั้นเฉินปาเซี่ย ก็หยิบแท็บเล็ตจากมือของลูกน้องมาก่อนจะเริ่มโอนเงิน
แปดร้อยล้านเป็นผลกำไรในส่วนเฉินปาเซี่ย เงินก็ได้มาจากธุรกิจที่ผิดกฎหมายกับเซียวซิง
เลยยอมใช้เงินซื้อพยานหลักฐานคืนมา
“ติ๊ง!”
โทรศัพท์มือถือของฉีเติ่งเสียนดังขึ้น เขาเปิดการแจ้งเตือนข้อความและนับเลขศูนย์ละเอียดรอบคอบ
หลังจากนับแล้วฉีเติ่งเสียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจและกล่าวว่า: “แปดร้อยล้านมาแล้ว ขอบคุณหัวหน้าเฉิน สำหรับความไว้วางใจ ฉันจะให้ฮาร์ดไดรฟ์คืนไป! เก็บสิ่งนี้ไว้ให้ปลอดภัยด้วยนะ ถ้าเป็นอย่างนั้นหากคนนอกรู้เข้าจะถูกลักพาตัวไป รีดไถเงินอีกครั้งอย่างแน่นอน”
เฉินปาเซี่ย หยิบฮาร์ดไดรฟ์ไปจากมือของฉีเติ่งเสียนด้วยใบหน้าบูดบึ้ง หายใจเข้าแล้วพูดว่า: “เงินจ่ายไปแล้ว เชิญคุณฉี! ขออภัยด้วยที่ไม่เดินไปส่ง”
“ไม่เป็นไร! วันนี้ฉันยังไม่หิว เพราะงั้นไม่จำเป็นต้องยื้อฉันไว้จนอาหารกลางวันหรอก” ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างมีความสุข
หลังจากพูดจบเขาก็รีบเดินออกไป
หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนจากไป เฉินปาเซี่ย ก็หันไปหาลูกน้องคนหนึ่งของเขาแล้วพูดว่า “นายได้ติดต่อกับพระคาร์ดินัลในหัวกั๋วหรือเปล่า? ให้เขารายงานเรื่องนี้ต่อสมเด็จพระสันตะปาปา ว่าเราถูกขู่กรรโชกทรัพย์แปดร้อยล้านและบอกแค่ว่าเป็นคนแซ่ฉี!”
เมื่อได้ยิน ลุกน้องก็พยักหน้าทันทีแล้วพูดว่า “อย่ากังวลเลยครับ ผมจะจัดการทันที! สมเด็จพระสันตะปาปาเกลียดเรื่องไม่ดี ถ้าเขารู้ว่าพระอัครสังฆราชที่เขาแต่งตั้งได้กระทำเรื่องพวกนี้ แน่นอนว่าจะทรงโกรธแล้วทรงถอดเขาออกแน่”
“หากไม่มีพรจากเสื้อคลุมสีแดง เมื่อถึงเวลา ฝ่ายมี่กั๋วกับผู้นำระดับสูงของหัวกั๋วจะยุติเรื่องเขาสักที”
ทันทีที่ฉีเติ่งเสียนเห็นพระสันตปาปา เขาก็โค้งคำนับเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ภาคภูมิใจ วางมือข้างหนึ่งบนหน้าอกแล้วพูดว่า: “ฝ่าบาท ฉีเติ่งเสียนพระอัครสังฆราชผู้ศรัทธาที่สุดแห่งเขตทางใต้ มาพบพระองค์!”
สมเด็จพระสันตะปาปาสวมเสื้อคลุมสีขาว ถือถ้วยชาดำอยู่ในมือ นั่งบนโซฟา มองฉีเติ่งเสียนอย่างเฉยเมย และพูดเบา ๆ ว่า: “คุณฉี รู้โทษบาปของตัวเองหรือไม่?!”
“ทราบฝ่าบาท เราทุกคนต่างก็มีบาป ไม่ว่าเราจะตื่นหรือหลับอยู่... ดังนั้น เราจำเป็นต้องได้รับการไถ่โทษจากองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้บริสุทธิ์และกลายเป็นลูกแกะของพระองค์ ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่เราจะได้รับชีวิตนิรันดร์ เข้าสู่อาณาจักรของพระองค์ หลังความตาย !” ฉีเติ่งเสียนพูดโดยอ้างอิงเนื้อคัมภีร์
เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาได้ยินก็ขมวดคิ้วและพูดอย่างเย็นชา: “ฉันรู้ว่าทุกคนมีความผิดและต่างก็เป็นลูกแกะที่รอการช่วยเหลือ! แต่สิ่งที่ฉันกำลังพูดถึงไม่ใช่บาปเดิม แต่เป็นบาปที่พึ่งทำจากนี้ต่างหาก!”
ฉีเติ่งเสียนพูดอย่างไม่พอใจ: “ผมมีความผิดอะไร?”
ใบหน้าของสมเด็จพระสันตะปาปาเย็นชาราวกับน้ำค้างแข็ง และพระองค์ตรัสด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก: “ดูเหมือนว่าไม่เห็นโลงศพก็ไม่หลั่งน้ำตาสินะ ในเมื่อฉันยกให้เสื้อคลุมสีแดงแก่คุณได้ ฉันก็สามารถ เอาพลังที่ฉันให้ไปคืนมาได้เช่นกัน!”
เมื่อฉีเติ่งเสียนได้ยิน เขาใบหน้าแดงขึ้นทันที เสียไปหกพันล้านนี่ยังไม่พออีกใช่ไหม?
“ฝ่าบาท โปรดพูดให้ชัดเจนกว่านี้!” ฉีเติ่งเสียนกล่าวอย่างเย็นชา
สมเด็จพระสันตะปาปาทรงส่งเสียงฮึดฮัดอย่างเย็นชา ไม่พูดอะไร และหันความสนใจไปทางร็อบเบน
ร็อบเบนเดินไปหาพระสันตะปาปา ชูไม้กางเขนบนหน้าอกของเขา และพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก: “อัครสังฆราช อวาดา ขอให้คุณกลับใจจากบาปของคุณภายใต้การจ้องมองของพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์! ในฐานะสมาชิกลัทธิศักดิ์สิทธิ์ อัครสังฆราชแห่งเขตทางใต้ใช้อำนาจในการแบล็กเมล์ผู้อื่น นี่เป็นโทษที่ไม่อาจให้อภัยได้!”
ฉีเติ่งเสียนตกใจ ฉันมีเงินแปดร้อยล้านอยู่ในมือ พวกคุณรู้เรื่องนี้หรือเปล่า?
เขามองไปที่สมเด็จพระสันตะปาปา ให้ตายเถอะ ชายคนนี้ไม่มีการหยั่งรู้อะไรเลยจริงๆ ตาแก่...ตาเฒ่าคนนี้ไม่รู้จักเวทมนตร์วิเศษอะไรเลยใช่ไหม?
เมื่อเห็นฉีเติ่งเสียนถึงกับพูดไม่ออกที่ยังอยู่ความตกใจ สมเด็จพระสันตะปาปาจึงพูดขึ้นว่า: “คุณมีอะไรจะพูดอีกไหม?!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...