“เฮ้ ฉันจะใช้เงินจำนวนแปดร้อยล้านนั้นเพื่อสร้างวิหารในหนานหยาง ทันทีที่ฉันได้เงินมา ก็รีบตรงมาบอกข่าวดีกับฝ่าบาทเลย!”
ฉีเติ่งเสียนกางมือออกและพูดอย่างช่วยไม่ได้ โดยไม่ได้รู้สึกว่าเขาทำผิดอะไร
ทำให้สมเด็จพระสันตะปาปากับร็อบเบนตะลึง!
ฉีเติ่งเสียนกล่าวว่า: “ฝ่าบาท ถ้าให้ผมคำนวณให้นะ... อาสนวิหารแห่งนี้ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมดประมาณสองหมื่นตารางเมตร ซึ่งเทียบเท่ากับขนาดสนามฟุตบอลรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลโลกถึงสามสนาม! จะสร้างในที่ดินในตระกูลเฉินในหนานหยาง มันใช้เงินจำนวนมาก”
“อีกอย่างค่าวัสดุในการสร้างโบสถ์ก็ไม่ได้ถูก แม้ว่าหนานหยางจะมีทรัพยากรมากมาย แต่ตอนนี้กลับวุ่นวาย ราคาค่าวัสดุเพิ่มขึ้น มันจำเป็นต้องมีเงินหลายร้อยล้านหรือเปล่า?”
“ยิ่งกว่านั้น ฉันจ้างยอดฝีมือด้านการสร้างที่มีชื่อเสียงที่สุดในโลกมาช่วยงานลัทธิศักดิ์สิทธิ์ แค่จ้างเขาผมก็ต้องเสียเงินไปแปดล้านแล้ว! ไหนจะเงินเดือนของทีมงานอีก นี่คือสิ่งที่ผมได้รับตอบแทนอย่างนั้นใช่ไหม?”
“อีกอย่าง มรดกทางประวัติศาสตร์ของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ของเราที่ซื้อมาจากนักสะสมรายใหญ่มีราคาหลายร้อยล้านไม่ใช่เหรอ?”
ร็อบเบนกับสมเด็จพระสันตะปาปาต่างตกตะลึงเมื่อได้ยิน มหาวิหารในหนานหยางนี้ทำไมถึงใช้เงินมากมายขนดนี้? มันเป็นสัตว์กินทองหรือไง!
ฉีเติ่งเสียนยังคงบ่นเกี่ยวกับจำนวนเงินที่เขาใช้ไปในการจ้างยอดฝีมือมาปั้นรูปเพื่อสร้างรูปปั้นของพระผู้เป็นเจ้า และเงินจำนวนที่เขาใช้ไปในการจ้างยอดฝีมือจิตรกรรมฝาผนังเพื่อวาดภาพจิตรกรรมฝาผนังทางประวัติศาสตร์ของศาสนาศักดิ์สิทธิ์
สมเด็จพระสันตะปาปามีคิดวุ่นวาย พระองค์ทรงโบกมือแล้วตรัสว่า “เอาล่ะ หยุดพูดได้แล้ว!”
ฉีเติ่งเสียนพูด: “เฮ้...ดูเหมือนว่าพระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ไม่อาจเข้าใจสิ่งที่ผมทำไป ผมจะเอาเงินคืนทันที การก่อสร้างวิหารหนานหยางจะล่าช้าออกไปอีกระยะหนึ่งคงไม่เป็นไร”
เมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาได้ยินดังนั้น พระองค์ก็ตรัสตรงๆ ว่า “คุณกำลังพูดถึงอะไร? คุณคือพระบุตรอันศักดิ์สิทธิ์ที่องค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์เลือกแล้ว พระอัครสังฆราชแห่งเขตภาคใต้ พระองค์จะไม่เข้าใจคุณได้อย่างไร? ในเมื่อทุกสิ่งที่คุณทำคือการเผยแผ่หลักคำสอนของพระองค์ นี่เป็นสิ่งที่พระองค์พอพระทัยเป็นที่สุด”
ฉีเติ่งเสียนถอนหายใจ: “เงินนี้ได้มาจากการทำธุรกิจของฉันกับหลงเหมินสาขาเซียงซาน หากพูดถึงเรื่องนี้ มันเป็นเงินสีดำ เพราะพวกเขาได้มันมาด้วยวิธีที่ผิดกฎหมาย อย่างการลักลอบขนของผิดกฎหมาย”
สมเด็จพระสันตะปาปาดูเคร่งขรึมก่อนจะพูดว่า: “เอาเงินมาให้ฉันก่อน”
ฉีเติ่งเสียนยื่นบัตรธนาคารให้สมเด็จพระสันตะปาปา
สมเด็จพระสันตะปาปาทรงเอื้อมมือไปหยิบคทาข้างพระองค์ ทรงถือบัตรธนาคารในมือข้างหนึ่งและสวดคำสรรเสริญด้วยเสียงแผ่วเบาว่า “ข้าแต่พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่พระองค์เดียว พระองค์ทรงเป็นหนทาง พระองค์ทรงเป็นความจริง...ไม่มีสิ่งใดในโลกนี้ที่จะหนีพ้นได้ พระอง์สายตาที่สว่างราวกับคบเพลิง!”
“แม้ว่าเงินจำนวนนี้จะมาจากแหล่งที่ไม่ยุติธรรม แต่... ก็สามารถนำมาใช้ในที่ที่ถูกต้องได้ นี่คือความลับของหนทางสู่ความรอด!”
“ท่านผู้ยิ่งใหญ่ จะไม่ติดในวิธีการของอัครสังฆราชฉีในการได้เงินนี้มา เพราะเขาทุ่มเทให้กับคำสอนของพระองค์ เพื่อให้แสงส่องลงบนลูกแกะที่กำลังหลงทางมากขึ้น”
“อาเมน......”
ฉีเติ่งเสียนตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง สมเด็จพระสันตะปาปาสามารถอธิษฐานแบบนี้ก็ได้หรือ?
ร็อบเบนที่อยู่ด้านข้างมีใบหน้าเคร่งขเครียด ถือไม้กางเขนในมือข้างหนึ่ง และกดดาบศักดิ์สิทธิ์ในอีกมือหนึ่งอย่างเคร่งขรึม
สมเด็จพระสันตะปาปาคืนบัตรธนาคารให้ฉีเติ่งเสียนและกล่าวว่า: “พระเจ้าผู้ศักดิ์สิทธิ์ได้ถ่ายทอดพระราชกฤษฎีกาของพระองค์ แม้ว่าเงินจะมาจากแหล่งที่ไม่ปกติ แต่ก็สามารถนำมาใช้ในสถานที่ที่ถูกต้องได้ ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องสนใจเกี่ยวกับที่มาของมัน”
ฉีเติ่งเสียนเกือบสำลักน้ำลาย ก่อนหน้านี้เขาเคยพูดติดตลกเกี่ยวกับการเอาเงินสกปรกไปวางไว้ใต้แสงศักดิ์สิทธิ์แล้วเงินมันจะหายไป...แต่นั่นเป็นเพียงเรื่องตลก! ถีงยังไงสมเด็จพระสันตะปาปาเฒ่าคนนี่... สวดภาวนากับบัตรธนาคารแล้วทำให้บาปเลิกติดตามตัวงั้นเหรอ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: มังกรผู้ทรงพลัง
ตั้งแต่ตอนที่ 217 ถ้าไม่อัพให้เต็มตอนก็คงต้องเลิกอ่านถาวรแล้ว...
อัพอีกวันไหนคะรับ...
ตอนละ6/7บรรทัด อัพใหม่ที...
ข้อความหายอีกแล้วครับ 280-284...
คนอัพไม่ดูเลยเหรอครับมันมาไม่กี่บรรทัดเอง...
ขาดตอนเลยครับ เนื้อหาไม่ครบแบบนี้...
ทำไมแต่ละตอนมันสั้นจัง...
253-264 ทำไมสั้นจังครับ...
ถ้าอัพมาแค่4, 5บรรทัดเลิกอัพเถอะ...
242 - 246 ข้อความขึ้นไม่ครบครับ...