มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1131

“ทำไม ผ่านไปห้านาทีแล้ว ไม่ใช่ว่าคุณต้องการให้ตระกูลเซี่ยของเราเปลี่ยนใจเหรอ ทำไมยังไม่ตอบกลับอะไรเลย?”

หลังจากที่เซี่ยเทียนลี่รอมาห้านาทีแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะพูดหยอกฉีเติ่งเสียน รู้สึกเหมือนผู้ชายคนนี้แค่พยายามข่มขู่เหอลั่ว

เหอลั่วยังมีสีหน้าเยาะเย้ย เขาส่ายหัวไปมาแล้วพูดว่า "คุณฉีเป็นพระอัครสังฆราชแห่งศาสนาศักดิ์สิทธิ์ หากการคุยโม้โดยไม่มีต้นสายกระจายไป จะทำให้ผู้คนหัวเราะเยาะ และมันจะทำให้ศาสนาศักดิ์สิทธิ์เสื่อมเสียด้วย”

เฉินหยูอดไม่ได้ที่จะหันศีรษะและมองไปที่ฉีเติ่งเสียนด้วยความรู้สึกสงสัยเล็กน้อยในใจ เป็นไปได้ไหมที่ตระกูลเซี่ยได้ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างและพร้อมที่จะยอมแพ้ให้กับเซี่ยเทียนเฉียว?

ในที่สุด ในช่วงเวบาสั้นๆที่เซี่ยเทียนเฉียวถูกจับ คนฆ่าสัตว์ได้ส่งวิดีโอคอลเป็นครั้งคราวเพื่อคุกคามตระกูลเซี่ยเพื่อเรียกเงิน

ถ้าไม่ให้เงิน เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อทรมานเซี่ยเทียนเฉียว ซึ่งทำให้ทุกคนในตระกูลเซี่ยหนักใจ

บางทีตระกูลเซี่ยอาจจะรู้สึกเบื่อบ้างและไม่อยากถูกคนฆ่าสัตว์คุกคามอีกต่อไป...

เฉินหยูรู้สึกว่าเป็นไปไม่ได้เลยที่ตระกูลเซี่ยจะมีความคิดเช่นนั้น

คุณรู้ไหมว่า คนฆ่าสัตว์เป็นพวกที่ไม่รู้จักพอ เขามีอาวุธยุทโธปกรณ์มากมาย ซึ่งส่วนใหญ่ซื้อด้วยเงินของตระกูลเซี่ยทั้งนั้น

แต่ในขณะนี้โทรศัพท์มือถือของเซี่ยเทียนลี่ดังขึ้น ทันทีที่เธอเห็นการแจ้งเตือนการโทร เธอก็รับสายทันที และพูดว่า: "สวัสดีค่ะพ่อ? ตอนนี้ฉันกำลังคุยกับคุณเหอที่บ้านของคุณเหอ มีคนโง่บุกเข้ามาบอกว่าตระกูลเซี่ยของเราจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการของเซียงซาน ฮ่าฮ่า มันไร้สาระจริงๆ ... "

พ่อของเซี่ยเทียนลี่ขัดจังหวะเธอและพูดอะไรบางอย่างที่ปลายสาย

ขณะที่เธอฟัง สีหน้าของเซี่ยเทียนลี่ก็ดูไม่สู้ดี จากนั้นใบหน้าของเธอก็ซีดไป

เหอลั่วออกมาทำธุรกิจด้วยตัวเองหลายปีแล้ว ก็เห็นอะไรบางอย่างจากสีหน้าของเซี่ยเทียนลี่ทันที จากนั้นอารมณ์ของเขาก็เริ่มไม่คงที่นิดหน่อย

ในทางกลับกัน ฉีดติ่งเสียนมีท่าทีที่นิ่งราวกับสุนัขแก่ ถือถ้วยชาร้อนอยู่ในมือ และหันกลับมาพูดและหัวเราะไปเรื่อยกับเฉินหยู

“ฉันช่วยคุณแก้ปัญหานี้แล้ว คุณต้องถ่ายรูปเซ็กซี่ๆซักชุดเพื่อขอบคุณฉันแล้วล่ะ!” ฉีเติ่งเสียนถามอย่างครุ่นคิด

“เอาล่ะ ถ้าคุณไม่อยากถ่ายขอแค่ไม่รังเกียจก็ดีมากแล้ว เหมือนครั้งก่อน เป็นยังไงล่ะ?” เฉินหยูตอบด้วยรอยยิ้ม

เฉินหยูนี่ร้ายจริง ครั้งก่อนที่เขาเชิญสาวน่ารัก ๆ มาถ่ายรูปเซ็กซี่ๆและส่งไปให้ฉีเติ่งเสียน ฉีเติ่งเสียนสะอิดสะเอียนเกือบอวก

หลังจากได้ฟังเฉินหยูพูด ฉีเติ่งเสียนก็อดไม่ได้ที่โกรธเขา ไม่ใช่เพื่อนกันอีกต่อไป เพราะแม้แต่ภาพเซ็กซี่ๆโชว์ขาเขายังไม่ส่งให้ดูด้วยซ้ำ!

ในที่สุดเซี่ยเทียนลี่ก็วางสายโทรศัพท์ และเหอลั่วรอไม่ไหวที่จะถามว่า: "คุณเซี่ย มันเกิดอะไรขึ้น!"

เซี่ยเทียนลี่กลืนน้ำลายตัวเอง จากนั้นตะโกนใส่ฉีเติ่งเสียนด้วยสีหน้าโกรธของเธอ: "สัตว์ร้าย คุณทันไม่ใช่คน คุณใช้ชีวิตพี่ชายของฉันเพื่อคุกคามตระกูลเซี่ยของเราจริงๆ!"

“พี่ชายของฉันถูกนายพลหน่ายซิ่นไอ้สารเลวนั่นทรมานอย่างเวทนา และตระกูลเซี่ยของเราก็ให้เงินเขามากมาย คุณยังไม่พร้อมที่จะปล่อยเขาไปเหรอ?”

“คุณเคยมีพ่อแม่ดูแลมา ทำให้ผู้คนโกรธแค้นและเป็นที่มาของการล้างแค้น!”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มอ่อนและพูดว่า "เริ่มแรกตระกูลเซี่ยของคุณชอบช่วยตระกูลจ้าวปราบพ่อของฉันไม่ใช่หรือ ยังจ้างคนให้ลักพาตัวฉันเพื่อข่มขู่พ่อของฉัน"

“อะไรนะ ตอนนี้ฉันไม่ได้ทำแบบนั้น? คุณอย่าสองมาตรฐานสิ”

“ หากคุณกล้าขึ้นเสียงกับฉันอีกครั้ง ฉันจะขอให้นายพลหน่ายซิ่นตัดน้องชายของพี่ชายคุณส่งกลับไปหาคุณ!”

สีหน้าของเซี่ยเทียนลี่แดงกล่ำครู่หนึ่ง สายตาเธอดูน่ากลัวมาก มองผ่านตาของเธอทำให้รู้ว่าเธออยากหั่นฉีเติ่งเสียนเป็นชิ้น ๆ ด้วยมีดหลายเล่ม!

ผู้บริหารระดับสูงของเฉินกรุ๊ปมองหน้ากันด้วยความไม่เชื่อและใบหน้าของพวกเขาก็ซีดลง หากตระกูลเซี่ยจากไป สถานการณ์ของเฉินกรุ๊ปจะยิ่งยากขึ้น

เฉินหยูเต็มใจที่จะให้เงื่อนไขประนีประนอม แต่เงื่อนไขเหล่านั้นจะดีแค่ไหน? ถ้าคุณลองคิดดูดีๆ คุณจะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นหมาป่าตาขาวที่กินคนโดยไม่คายกระดูกออกมา เฉินจะเป็นคนดีได้อย่างไรถ้าเขาสามารถครอบงำหนานหยางได้?

หลังจากที่เซี่ยเทียนลี่จากไป ในที่สุด เฉินหยูก็หยุดยิ้มตามที่คาดไว้ เธอได้รับการฝึกฝนอย่างมืออาชีพและจะหยุดหัวเราะเมื่อเธอไม่ต้องการ

“คุณเหอเป็นยังไงบ้าง ตอนนี้ตระกูลเซี่ยถอยกลับไปแล้ว เราควรคุยกันดีๆ หน่อยไหม?” เฉินหยูครุ่นคิดและถามไปที่เหอลั่วช้าๆ

“ฮึ่ม!” เหอลั่วอดไม่ได้ที่จะตะคอกเสียงหนัก และหันไปหาเลขาของเขาแล้วสั่ง “ไปโทรหาคุณคามิยามะ ยุย แล้วบอกเธอว่าฉันยอมรับเงื่อนไขทั้งหมดของเธอ ตราบใดที่เธอเต็มใจช่วยเรา! "

เฉินหยูอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วเมื่อได้ยินชื่อคนของประเทศเจี๋ยเผิง? คามิยามะยุย...เธอเคยได้ยินชื่อนี้มาก่อน ดูเหมือนว่าเขาจะมาจากสมาคมพันธมิตรหยางฮุย ซึ่งเป็นกลุ่มบริษัทในประเทศเจี๋ยเผิงใช่ไหม?

ฉีเติ่งเสียนดูนิ่งและพูดกับเฉินหยู: "พวกเราไปกันเถอะ! อย่างที่คุณเห็นนายเขายังมีแผนสำรอง ลืมมันซะ กลับบ้านไปล้างหน้าและนอนซะ!"

เมื่อเห็นเช่นนี้ เฉินหยูก็พยักหน้า ยิ้มให้กับเหอลั่วแล้วพูดว่า: "คุณเหอ ตอนนี้ฉันค่อนข้างสบาย หากเวลายืดเยื้อนานเกินไป คงยากที่จะพูด"

“ฉันหวังว่าคุณเหอจะเปลี่ยนความคิดดื้อรั้นได้ในเร็วๆ และยอมให้ผู้ถือหุ้นจำนวนมากภายใต้เขาอยู่รอดได้”

“ไม่อย่างนั้น ฉันกลัวว่าหากไม่มีคนนอกเข้ามาจัดการ คุณจะล้มละลายและอยู่เพียงลำพัง”

หลังจากพูดแล้ว ทั้งสองก็จับมือกันไป

”หญิงชั่วทั้งสองคน!“

ดวงตาของเหอลั่วหลับลง และเขาก็กัดฟันสาปแช่ง