มังกรผู้ทรงพลัง นิยาย บท 1146

งานชุมนุมที่จัดขึ้นโดยสมเด็จพระสันตะปาปามันต้องจัดขึ้นมาอย่างโอ่อ่าอยู่แล้ว

ทั่วทั้งโบสถ์ต่างเต็มไปด้วยลูกศิษย์ลูกหาที่มีใจศรัทธาในศาสนาศักดิ์สิทธิ์เป็นอย่างมาก ทุกคนต่างพยายามยืดคอเพื่อที่จะได้มองแสงแห่งความศักดิ์สิทธิ์ของสมเด็จพระสันตะปาปาด้วยความเคารพเทิดทูน

ฉีเติ่งเสียนที่เห็นเช่นนั้นก็ลอบถอนหายใจ ชื่อเสียงของสมเด็จพระสันตะปาปาองค์นี้มันช่างเสแสร้งเสียจริง เดินไปไหนมาไหนก็ราวกับว่าพกแสงศักดิ์สิทธิ์ไปด้วยทุกที่ ไม่ต้องพูดเลยด้วยซ้ำว่าเข้าเสแสร้งได้มากขนาดไหน

เพียงแต่ว่าเขาไม่มีความคิดที่ว่า “ฉันสามารถแทนที่เข้าได้” เลยแม้แต่น้อย แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ความคิดดังกล่าวนี้มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยด้วยซ้ำที่จะเป็นจริงขึ้นมาได้

รอจนกระทั่งงานชุมนุมจบลง ในขณะที่สมเด็จพระสันตะปาปากำลังเดินกลับห้องพักนั้น จู่ๆ ก็มีหนังสือเล่มหนึ่งร่วงออกมาจากเสื้อคลุมชุดนักบวชของเขา

เมื่อฉีเติ่งเสียนได้มองอย่างละเอียดแล้ว เขาพบว่าหนังสือเล่มนั้นมีชื่อว่า “เคล็ดลับศักดิ์สิทธิ์” มันทำให้เขาอดประหลาดใจไม่ได้ โอ้ ที่แท้ผู้นำศาสนาอย่างสมเด็จพระสันตะปาปาองค์นี้ ก็มีพลังพิเศษบางอย่างจริงๆ ด้วยสินะ?!

ขณะที่เขาเอื้อมมือเพื่อที่จะหยิบหนังสือเล่นนั้นขึ้นมา กลับพบว่าสมเด็จพระสันตะปาปาก็รีบร้อนก้มลงเก็บหนังสือขึ้นมาได้เสียก่อน แถมยังรีบนำมันเอาไปซ่อนไว้ในอ้อมแขนอย่างรวดเร็ว ราวกับว่าไม่ต้องให้ใครเห็นหนังสือเล่นนี้ไปมากกว่านี้อีกแล้ว

“อะแฮ่ม...... พระองค์ท่าน สิ่งที่ท่านถืออยู่คืออะไรหรือ ขอผมดูหน่อยได้ไหมครับ?” ฉีเติ่งเสียนถาม

“ก็แค่พวกเนื้อหาประมวลกฎหมายของศาสนาศักดิ์สิทธิ์เท่านั้นแหละ ไม่มีอะไรน่าดูหรอก” สมเด็จพระสันตะปาปากล่าวอย่างแผ่วเบา

แต่ว่า ยิ่งเขาเสแสร้งได้อย่างสงบอย่างไร้ซึ่งพิรุธมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งทำให้ฉีเติ่งเสียนยิ่งรู้สึกว่ามันมีบางอย่างผิดปกติมากขึ้นเท่านั้น เขาเลยถามออกว่า “ฉันเห็นมันหมดแล้ว ข้างบนมันเขียนอยู่ชัดๆ ว่า เคล็ดลับศักดิ์สิทธิ์! ผมอยากรู้ว่ามันคือเคล็ดลับอะไรกันแน่?”

เห็นเช่นนั้นพระสันตะปาปาจึงตอบกลับไปว่า “เธอคงจะมองผิดแล้ว ไม่มีเคล็ดลับศักดิ์สิทธิ์อะไรทั้งนั้น พระอัครสังฆราชฉี คุณต้องเชื่อมั่นในวิทยาศาสตร์สิ!”

ฉีเติ่งเสียนยิ้มเยาะในใจ ถ้าพวกฉันเชื่อในวิทยาศาสตร์ละก็ จะมาวิ่งตามท่านทั้งวันเพื่อขอน้ำมนต์ไปทำไมเพื่ออะไรกันละ?

สมเด็จพระสันตะปาปาคงไม่เป็นแบบพวกนักบวชลัทธิเต๋าจากสำนักบู๋ตึ๊งที่ชอบบอกว่าตัวเองต้องเชื่อในวิทยาศาสตร์ แล้วก็กระโดดจากหน้าผาที่สูงถึงห้าถึงหกเมตรในชั้นเดียวจากทั้งหมดสามหรือชั้นหรอกใช่ไหม?

“พระองค์ท่าน ผมเป็นถึงพระอัครสังฆราชที่มีใจศรัทธาและเคารพท่านที่สุดเลยนะ มันมากเกินไปหรอ กะอีแค่เคล็ดลับเล็กๆ น้อยๆ พวกนี้ ก็ให้ผมรู้ไม่ได้น่ะ?” ฉีเติ่งเสียนถามอย่างจริงจัง

สมเด็จพระสันตะปาปาอดไม่ที่จะขมวดคิ้วขาวของตนเองและพูดออกมาว่า “ต่อให้อ่านไปมันก็ไม่ได้มีประโยชน์กับเธอเสียหน่อย เพราะต่อให้อ่านไป เธอก็ไม่เข้าใจมันอยู่ดี!”

ฉีเติ่งเสียนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา หรือว่า มันจะเป็นเวทมนตร์อะไรสักอย่างจริงๆ?!

“ให้ผมดูสักหน่อยมันไม่ทำให้ท่านเสียหายอะไรหรอกน่า” ฉีเติ่งเสียนกล่าว

“หนังสือเล่นนี้ แทบจะไม่เคยเผยแพร่ออกสู่โลกภายนอกมาก่อน ยกเว้นเสียก็แต่ เหล่าสมเด็จพระสันตะปาปาที่สืบทอดต่อกันมาเท่านั้น เธออ่านมันไม่ได้หรอกนะ นอกเสียจากว่า......” สมเด็จพระสันตะปาปากล่าวอย่างจริงจัง

ไม่ต้องรอให้สมเด็จพระสันตะปาปาพูดอะไรไปมากกว่านี้ ฉีเติ่งเสียนก็หยิบบัตรธนาคารออกมาแล้วพูดว่า “ฉันรู้ เพิ่มเงิน!”

สมเด็จพระสันตะปาปาให้ผู้ช่วยของตนเข้าไปรับบัตรธนาคารมา จากนั้นเขาก็ถอนหายใจให้ฉีเติ่งเสียนแล้วกล่าวว่า “เอาไปซะสิ แต่ว่าอย่าให้ใครเห็นเด็ดขาด หนังสือเล่นนี้บันทึกความลับหลักของศาสนาศักดิ์สิทธิ์ของฉันเอาไว้ทั้งนั้น!”

ในใจของฉีเติ่งเสียนรู้สึกได้ใจเป็นอย่างมาก เป็นอย่างที่คิด เขาช่วยสมเด็จพระสันตะปาปาหาเงินได้มากมายขนาดนี้ ต้องกลายเป็นลูกน้องคนสนิทของพระสันตะปาปาไปแล้วอย่างแน่นอน แม้กระทั่งความลับหลักของศาสนาศักดิ์สิทธิ์แบบนี้ ก็ยังยอมที่มอบให้เข้าดู!

บัตรธนาคารใบนั้นของฉีเติ่งเสียน ยังคงเงินอีกหลายสิบล้านดอลลาห์

หลังจากที่เขาได้รับ “ตำราเวทมนตร์” เล่มนี้มาแล้ว เขาก็แทบจะรอไม่ไหวที่จะได้ศึกษาเกี่ยวกับมัน......

“ไป กลับเทียนจู่กั๋ว!” สมเด็จพระสันตะปาปาขยิบตาให้กับผู้ช่วยของตน

หลังจากนั้น พระสันตะปาปาก็ขึ้นเครื่องบินกลับไปยังเทียนจู่กั๋วในวันเดียวกันนั้นเลย โดยไม่เหลือโอกาสให้ฉีเติ่งเสียนได้เสียใจกับการตัดสินใจของตัวเองในภายหลังสักนิดเดียว

หลังจากที่ฉีเติ่งเสียนได้ใช้เวลาไปกับการศึกษาและลองใช้คาถาทั้งหมดใน “ตำราเวทมนตร์” เล่มนั้นมาหลายชั่วโมง เขาถึงเพิ่งจะตระหนักได้ว่าตัวเองถูกตาเฒ่านั่นหลอกเข้าซะแล้ว

“ฉันออกล่าห่านมาทั้งวัน นึกไม่ถึงว่าจะถูกห่านจิกเข้าซะได้! สมเด็จพระสันตะปาปาเฒ่--...... เอิ่ม...... สมเด็จพระสันตะปาปาเฒ่าองค์นี้จิตใจอำมหิตนัก” ฉีเติ่งเสียนโกรธเสียจนมือไม้สั่น เขาแทบจะอดใจไม่ไหวเอา “ตำราเวทมนตร์” เล่มนั้นมาฉีกซะให้เละ

ต่อให้อยากจะไปคิดบัญชีกับพระสันตะปาปามากแค่ไหน แต่เขาก็ขึ้นเครื่องบินไปแล้ว ตัวเขาเองก็ไม่สามารถที่จะงอกปีกแล้วบินตามไปอยู่ดี ไม่พูดไม่ได้ว่า ขิงแก่ย่อมเผ็ดกว่าอยู่แล้ว